U nas zapłacisz kartą
Wysypka na rękach nie swędzi - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Wysypka na brzuchu podczas ospy wietrznej
Wysypka jest także charakterystycznym objawem ospy wietrznej. Najczęściej pojawia się na na brzuchu, plecach, ramionach, nogach i twarzy - na początku choroby przybiera formę małych zaczerwienień, które z czasem przeradzają się w większe pęcherzyki, które po pęknięciu zasychają.
Inną chorobą wywoływaną przez wirus ospy wietrznej i półpaśca (VZV) jest półpasiec. W przebiegu półpaśca pojawienie się wysypki poprzedza ból, pieczenie i swędzenie wzdłuż nerwu czuciowego, który został zaatakowany przez wirusa. Wysypka formuje się w charakterystyczny dla półpaśca kształt – pasy na tułowiu. Zmiany skórne wyglądają podobnie jak przy ospie, czyli występują w postaci plamek, a z czasem zmieniają się w grudki, które po kilku dniach wysychają.
Wysypka na nogach – jak wygląda i jakie są jej przyczyny?
Wysypka na nogach najczęściej powstaje w wyniku kontaktu skóry z silnym alergenem. Przyjmuje one postać licznych krostek, grudek, pokrzywki , a nawet w skrajnych przypadkach bąbli nasączonych płynem. Inną przyczyną pojawienia się wysypki może być zapalenie mieszków włosowych na skutek depilacji, wówczas zmiany skórne pojawiają się w miejscu wyrastania włosów, a dodatkowo towarzyszy im silne zaczerwienienie i świąd .
U pielgrzymów czy biegaczy wysypka na nogach nazywana jest potocznie asfaltówką lub chorobą pielgrzyma. Powstaje ona na skutek kontaktu skóry łydek i podudzi z unoszącymi się ciepłymi oparami asfaltu , które zawierają w swoim składzie wiele szkodliwych dla kondycji skóry substancji. W rezultacie na skórze nóg powstają gładkie, czerwone wykwity lub rumień , które są bardzo bolesne i w skrajnych przypadkach uniemożliwiają poruszanie się. Czasem pojawienie się wysypki na nogach ma związek z zetknięciem się skóry z ubiorem, z którego niedokładnie spłukano proszek .
Uczulenie na nogach pojawia się w wyniku kontaktu skóry z różnymi czynnikami alergizującymi.
Zaliczamy do nich:
- kosmetyki, mydła i żele myjące, które zostały niedostatecznie spłukane z powierzchni naskórka,
- niedokładnie wypłukane środki piorące czy inne detergenty, znajdujące się na ubraniach,
- nadmierny kontakt wrażliwej skóry nóg z niektórymi tkaninami, jeśli zbyt blisko niej przylegają,
- silne promienie słoneczne,
- opary rozgrzanego asfaltu.
Ponadto wysypka na nogach może być jednym z pierwszych objawów alergii pokarmowej , a więc kontaktu z alergenami zawartymi w spożywanym pożywieniu. Może też być efektem ubocznym stosowania niektórych leków np. antybiotyków.
Wysypka grudkowo-plamista
Jest to rodzaj wysypki, w której równocześnie występują zarówno zmiany w postaci grudek, jak i plam. Może towarzyszyć opisywanej wcześniej trzydniówce, a także odczynom polekowym - te najczęściej towarzyszą antybiotykoterapii pochodnymi penicyliny lub sulfonamidami. Pojawia się zwykle po kilku dniach stosowania leków i zwykle z uwagi na nasilenie zmian wysypka wymaga interwencji lekarskiej.
Charakteryzuje się występowaniem wypełnionych płynem zmian ponad powierzchnią skóry. Często występuje w przebiegu zmian wirusowych takich jak opryszczka, półpasiec czy też ospa.
Pojawienie się zmian pęcherzykowych w przypadku opryszki czy tez półpaśca zwykle poprzedzone jest występowaniem tzw. objawów prodromalnych w postaci mrowienia, świądu czy też bólu. Ospa natomiast zwykle zaczyna się od objawów pseudogrypowych takich jak gorączka, ból gardła, złe samopoczucie.
Charakterystyczna jest także lokalizacja oraz układ zmian. W przypadku ospy pęcherzyki są rozsiane na całym ciele i przypominają „gwieździste niebo”, natomiast w opryszczce zwykle występują na wardze i mają tendencję do grupowania się. W półpaścu zazwyczaj pojawiają się w obrębie jednej połowy ciała i ułożone są na rumieniowym podłożu.
Wysypka pęcherzykowa może być także objawem uczulenia na promienie słoneczne czy też wyprysku dłoni i stóp. Gdy pęcherzykom towarzyszą podobne, ale większego rozmiaru zmiany zwane pęcherzami należy wykluczyć poważniejsze schorzenia takie jak pęcherzycę czy też pemphigoid.
Wysypka pęcherzykowa, fot. Adobe Stock
Wysypka przy półpaścu, fot. Adobe Stock
Umów wizytę u dermatologa
Na co dzień otacza nas ogromna ilość alergenów, dlatego jedną z najczęstszych przyczyn powstawania wysypki na brzuchu jest właśnie reakcja alergiczna. Mogą ją wywołać m.in. środki chemiczne wykorzystywane do prania ubrań, materiał, z którego wytworzono ubrania, jedzenie, zwierzęta domowe, kosmetyki, a nawet leki. Wysypka na brzuchu spowodowana alergią zazwyczaj objawia się zaczerwieniem, małymi grudkami, pokrzywką, świądem lub suchą, łuszczącą się skórą.
Leczenie, w zależności od stopnia nasilenia wysypki na brzuchu, polega na przyjmowaniu leków przeciwhistaminowych oraz stosowaniu maści lub kremów działających nawilżająco i łagodząco na swędzącą skórę. Aby w przyszłości uniknąć takiej wysypki, zaleca się konsultację u alergologa i wykonanie testów alergicznych. U osób z tendencją do częstych wysypek o podłożu alergicznym w codziennej pielęgnacji zaleca się stosowanie kosmetyków hipoalergicznych, emolientów przeznaczonych specjalnie dla skóry alergicznej, a także ograniczenie spożywania żywności przetworzonej.
Uczulenie na rękach – objawy
Bez względu na czynnik sprawczy alergia na dłoniach ma zawsze podobny przebieg. Uczulenie na rękach ma przeważnie postać drobnych, czerwonych wyprysków, które zlewają się w większe plamy. Niekiedy mogą się pojawić pęcherze wykazujące tendencję do sączenia. Zmianom skórnym towarzyszy zazwyczaj silne swędzenie, pieczenie dłoni i ból. Skóra na rękach staje się wysuszona i pomarszczona. Uczuleniu nierzadko towarzyszy obrzęk. Swędząca wysypka wyzwala u chorych konieczność drapania, które nie łagodzi świądu. Zdarza się, że dodatkowo podrażnia skórę, prowadząc do powstania otarć, uszkodzeń lub piekących owrzodzeń. Stanowią one wrota wnikania do organizmu szkodliwych czynników chorobotwórczych, które zaostrzają stan zapalny. W późniejszym czasie skóra na dłoniach staje się grubsza, zmienia się jej koloryt – jest ciemniejsza, z możliwymi bliznami, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy. Dla niektórych chorych objawy te stanowią przyczynę dużego dyskomfortu psychicznego.
Przy ustalaniu sposobu terapii konieczne jest przeprowadzenie testów skórnych, które określą, jaki czynnik odpowiada za reakcję alergiczną. Standardowy test zawiera 20 alergenów: niektóre metale, składniki gumy, żywice, leki do stosowania zewnętrznego, konserwanty i substancje zapachowe. Dopiero dokładna identyfikacja alergenu stanowi podstawę do opracowania leczenia. Osoby z alergią na rękach powinny stosować leki antyhistaminowe (cetyryzyna, hydroksyzyna, feksofenadyna, loratadyna). W niektórych przypadkach niezbędne jest podanie leków immunosupresyjnych, które obniżają aktywność układu odpornościowego, a w ostateczności glikokortykosteroidów. Przy zakażeniach wtórnych konieczna jest antybiotykoterapia. Należy ograniczyć ekspozycję na czynnik wyzwalający uczulenie. Warto chronić zmiany skórne specjalistyczną odzieżą. Zastosowanie ma tutaj dermasilk, czyli bielizna i odzież lecznicza z modyfikowanej przędzy jedwabnej.
