U nas zapłacisz kartą
Wysypka po lekach - Fotograficzny przewodnik po objawach i leczeniu
Wysypka alergiczna – przyczyny
Wysypka alergiczna jest często występującym objawem uczulenia, który pojawia się na skutek alergii pokarmowej i alergii kontaktowej. Czasami mogą spowodować ją również alergeny wziewne, jeżeli będą one miały bezpośredni kontakt ze skórą. Zdarza się, że wysypka jest objawem tzw. alergii krzyżowej.
Wysypka alergiczna może zostać wywołana przez różne alergeny, do których zaliczamy np. roztocza kurzu domowego, sierść zwierząt, pyłki roślin, ziarna zbóż, białka mleka, białka jaja kurzego, orzechy, kakao, chemiczne dodatki do żywności, detergenty, promieniowanie ultrafioletowe, substancje zapachowe i barwniki, a także leki oraz zioła i np. obecny w wodzie chlor.
Przyczyn pojawienia się wysypki alergicznej jest wiele. Często objawy skórne nie są jedynym problemem alergików, bo wysypce może towarzyszyć np. ból brzucha, silny świąd, kichanie, katar, zapalenie spojówek i inne dolegliwości, które utrudniają normalne funkcjonowanie. W niektórych przypadkach na skutek kontaktu z alergenem może dojść do wstrząsu anafilaktycznego, który jest zagrożeniem dla zdrowia i życia, a także wystąpienia innych zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu np. duszności lub obrzęku warg, języka i gardła.
Objawy alergii nie zawsze są specyficzne, dlatego powinniśmy zachować czujność, np. wprowadzając do diety dziecka nowe pokarmy oraz zwracać uwagę na zmiany w samopoczuciu, które pojawiają się po przyjęciu nowych leków lub ugryzieniach owadów.
Alergikiem można stać się w każdym wieku. Coraz częściej alergia diagnozowana jest u osób dorosłych, które wcześniej nie cierpiały z powodu jej objawów, co ma związek m.in. z oddziaływaniem na organizm coraz większej ilości zanieczyszczeń oraz chemicznych substancji z żywności.
Wysypka po antybiotyku – co robić, czy jest groźna
- Wysypka po antybiotyku to niepożądana reakcja skórna, która może pojawić się po zażyciu leków antybiotycznych.
- Reakcja alergiczna organizmu na podanie antybiotyku może być związana z różnymi czynnikami, takimi jak skład chemiczny leku czy predyspozycje genetyczne.
- Z reguły alergia na lek występuje w postaci zmian skórnych – plam, krostek, którym często towarzyszą świąd i pieczenie.
- W większości przypadków wysypka po antybiotyku nie jest groźna dla życia, jednak może być uciążliwa.
Antybiotykoterapia to skuteczny sposób leczenia chorób o podłożu bakteryjnym. Krosty, plamy, rumień, pokrzywka po antybiotyku, jak również pieczenie i swędzenie skóry po antybiotyku – to objawy świadczące o reakcji alergicznej na lek. Wyjaśniamy, czym jest spowodowana i jak wygląda wysypka po antybiotyku, jakie są inne objawy uczulenia oraz co robić w przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń po podaniu antybiotyku.
Sposoby leczenia pokrzywki
Terapia pokrzywki musi być prowadzona przez lekarza i należy unikać samoleczenia.
- Unikanie czynnika wyzwalającego (np. alergenu, czynnika fizycznego itp.), jeśli został zidentyfikowany. W razie pokrzywki pokarmowej konieczne może być zastosowanie diety eliminacyjnej (ustąpienie zmian skórnych następuje po 2–3 tyg.).
- Unikanie czynników nasilających lub wywołujących pokrzywkę: leki (kwas acetylosalicylowy, inne NSLPZ, opioidy), alkohol, stres psychiczny.
- Leczenie choroby podstawowej, jeśli pokrzywka ma charakter wtórny, czyli jest spowodowana inną chorobą.
Leczenie farmakologiczne
Podstawowymi lekami wykorzystywanymi w terapii pokrzywki są leki przeciwhistaminowe, które zmniejszają świąd skóry i powodują zanikanie bąbli pokrzywkowych. Leki przeciwhistaminowe skuteczne w leczeniu pokrzywki to: bilastyna, cetyryzyna, desloratadyna, feksofenadyna, lewocetyryzyna, loratadyna i rupatadyna.
U pacjentów z pokrzywką wywoływaną wysiłkiem fizycznym (z anafilaksją lub bez niej) lekarz może zalecić zapobiegawczo leki przeciwhistaminowe w celu zmniejszenia częstości występowania lub nasilenia objawów. Pacjentom, u których wystąpiła reakcja anafilaktyczna lub obrzęk naczynioruchowy krtani, lekarz może zalecić noszenie przy sobie ampułkostrzykawki z adrenaliną lub autowstrzykiwacza z adrenaliną do samodzielnego podania w razie konieczności.