U nas zapłacisz kartą
Wysypka po lekach - Fotograficzny przewodnik po objawach i leczeniu
Sposoby leczenia pokrzywki
Terapia pokrzywki musi być prowadzona przez lekarza i należy unikać samoleczenia.
- Unikanie czynnika wyzwalającego (np. alergenu, czynnika fizycznego itp.), jeśli został zidentyfikowany. W razie pokrzywki pokarmowej konieczne może być zastosowanie diety eliminacyjnej (ustąpienie zmian skórnych następuje po 2–3 tyg.).
- Unikanie czynników nasilających lub wywołujących pokrzywkę: leki (kwas acetylosalicylowy, inne NSLPZ, opioidy), alkohol, stres psychiczny.
- Leczenie choroby podstawowej, jeśli pokrzywka ma charakter wtórny, czyli jest spowodowana inną chorobą.
Leczenie farmakologiczne
Podstawowymi lekami wykorzystywanymi w terapii pokrzywki są leki przeciwhistaminowe, które zmniejszają świąd skóry i powodują zanikanie bąbli pokrzywkowych. Leki przeciwhistaminowe skuteczne w leczeniu pokrzywki to: bilastyna, cetyryzyna, desloratadyna, feksofenadyna, lewocetyryzyna, loratadyna i rupatadyna.
U pacjentów z pokrzywką wywoływaną wysiłkiem fizycznym (z anafilaksją lub bez niej) lekarz może zalecić zapobiegawczo leki przeciwhistaminowe w celu zmniejszenia częstości występowania lub nasilenia objawów. Pacjentom, u których wystąpiła reakcja anafilaktyczna lub obrzęk naczynioruchowy krtani, lekarz może zalecić noszenie przy sobie ampułkostrzykawki z adrenaliną lub autowstrzykiwacza z adrenaliną do samodzielnego podania w razie konieczności.
Co trzeba robić po zakończeniu leczenia pokrzywki?
Ważnym elementem postępowania w pokrzywce jest ustalenie wywołujących ją czynników, co nie zawsze jest możliwe. Chory wymaga opieki nie tylko alergologa, ale i dermatologa. W razie rozpoznania którejś z chorób z kręgu alergii powinien regularnie się kontrolować i stosować do zaleceń lekarskich.
Istotną rolę u chorych z pokrzywką przewlekłą pełni edukacja. Pacjenci często są sfrustrowani świądem skóry i swoim wyglądem. Choroba utrudnia im pracę i zaburza sen. Nierzadko otoczenie uważa, że zmiany są zakaźne.
Ważne
Należy pamiętać, że u większości pacjentów zmiany ustąpią w przeciągu roku, nie są zakaźne, a terapia daje z reguły bardzo dobre efekty. Oczywiście, jeśli znany jest czynnik wywołujący pokrzywkę, należy go unikać.
Alergia polekowa (uczulenie na leki) - diagnoza
Aby się dowiedzieć, który konkretnie lek uczula, można przeprowadzić kilka testów alergicznych: skórne, prowokacji i testy z krwi. Niestety, dwa pierwsze testy niosą za sobą ryzyko nawrotu objawów w większym nasileniu, a nawet wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego.
W związku z tym w celu ustalenia, który lek jest przyczyną alergii, najbezpieczniej przeprowadzić testy z krwi. Polegają one na wyizolowaniu komórek odpowiedzialnych za reakcję alergiczną i oddaniu ich do hodowli laboratoryjnej. Następnie komórki te stymuluje się konkretnym lekiem. Jeżeli pacjent jest na niego uczulony, to zaczynają się one namnażać, co można zmierzyć metodą wykorzystującą zjawisko radioaktywności.
Niestety, metoda ta jest kosztowna, czasochłonna i szczególnie trudna do wykonania u pacjentów, którzy, np. z powodu chorób przewlekłych, muszą regularnie przyjmować leki.
Czy wysypka po antybiotyku jest groźna?
Wysypka występująca po antybiotyku zazwyczaj ma łagodny lub umiarkowany przebieg i nie zagraża życiu. W rzadkich przypadkach może być na tyle nasilona, że konieczny jest pobyt w szpitalu. Zwykle jednak ustępuje w ciągu kilku dni. Należy zaznaczyć, że istnieją też groźne wysypki polekowe, np. zespół Stevensa-Johnsona przebiegający z ostrą martwicą naskórka i błon śluzowych, a także silne reakcje anafilaktyczne, które mogą zagrażać życiu.
Postępowanie zależy od nasilenia objawów. Z łagodną wysypką po antybiotyku najlepiej udać się do lekarza POZ. Można ją skutecznie leczyć za pomocą leków przeciwhistaminowych (loratadynę, cetyryzyna) . Jeśli to nie pomaga, lekarz może zastosować silniejsze środki farmakologiczne, w tym glikokortykosteroidy. Jeśli wysypka po lekach jest bardzo intensywna, zmiany rozległe, nasilają się albo towarzyszą im alarmowe objawy, takie jak obrzęk, to należy pilnie skontaktować się z lekarzem, a nawet wezwać karetkę pogotowia . Trzeba też dowiedzieć się, czy po wystąpieniu wysypki po antybiotyku, w przyszłości konieczne jest unikanie przyjmowania konkretnego leku.
Diagnostyka alergii na antybiotyk
Nie każda wysypka po antybiotyku oznacza alergię na lek. Jeśli jest takie podejrzenie, zalecane jest wykonanie badań diagnostycznych w kierunku alergii na antybiotyk. Podstawowe metody to:
- test skórny,
- test na oznaczenieswoistych przeciwciał IgE na dany lek na podstawie próbki krwi,
- test prowokacji lekiem, jeśli wysypka miała łagodny charakter.
