Jak Rozpoznać i Leczyć Zapalenie Mieszka Włosowego na Nogach
Zapalenie mieszków włosowych - przyczyny
- dermatofity (grzyby powodujące tzw. dermatofitozy - grzybice skóry i jej przydatków: włosów i paznokci)
- bielniki - drożdżaki
- wirusy (np. wirus opryszczki)
- pasożyty (najczęściej nużeniec).
Z kolei nieinfekcyjne zapalenie mieszków włosowych to zmiany o podłożu trądzikowym, które często są spowodowane lekami. Stosowane miejscowych kortykosteroidy i kortykotropina mogą prowadzić do wykwitów skórnych, składających się z zapalnych krostek. Do tej grupy zalicza się także popromienne zapalenie mieszków włosowych, czyli to, które jest wynikiem ekspozycji na słońce.
Zapalenie mieszków włosowych – czy jest zaraźliwe?
Zapalenie mieszków włosowych nie jest zaliczane do chorób zakaźnych, więc nie przenosi się z jednej osoby na drugą. Do wystąpienia tego rodzaju zapalanie potrzebne są określone czynniki indywidualne takie jak higiena osobista, skłonność do nadmiernego pocenia się czy diagnoza cukrzycy, która również może dawać o sobie znać poprzez zmiany skórne.
Zapalenie mieszków włosowych - przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie
Zapalenie mieszków włosowych najczęściej pojawia się po goleniu i depilacji. Tego typu zmian nie należy lekceważyć, ponieważ nieleczone mogą doprowadzić do rozwoju groźnych chorób skóry: czyraka lub figówki. Jakie są przyczyny zapalenia mieszków włosowych? Jak rozpoznać objawy stanu zapalnego? Na czym polega leczenie tej choroby skóry?
Spis treści
- Zapalenie mieszków włosowych - czym są mieszki włosowe?
- Zapalenie mieszków włosowych - przyczyny
- Zapalenie mieszków włosowych - czynniki ryzyka
- Zapalenie mieszków włosowych - objawy
- Zapalenie mieszków włosowych - leczenie
- Zapalenie mieszków włosowych - jak zapobiegać?
Zapalenie mieszków włosowych najczęściej pojawia się po goleniu i depilacji. Po zastosowaniu maszynki lub po depilacji woskiem w obrębie ujścia włosa pojawiają się charakterystyczne wykwity skórne. Tego typu zmian nie należy lekceważyć. Przewlekłe zapalenie mieszków włosowych może doprowadzić do rozwoju czyraka czy figówki.
Czyrak objawia się w postaci bolących guzków. W przebiegu choroby stan zapalny atakuje głębsze warstwy skóry i atakuje także tkankę okołomieszkową. Z kolei figówka to przewlekłe ropne zapalenie torebek włosowych na wardze górnej i na brodzie, które może doprowadzić do obrzęków i bólu skóry.
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Zapalenie mieszka włosowego – objawy. Jak leczyć ten stan i jak go uniknąć?
Krostki zlokalizowane na owłosionej skórze głowy, w okolicy zarostu na twarzy, a także m.in. na owłosionej skórze klatki piersiowej mogą wskazywać na zakażenie mieszka włosowego. W tym przypadku wykwity mają charakterystyczną postać pierwotną, po której dojść łatwo jest rozpoznać stan zapalny mieszków włosowych.
Zapalenie mieszka włosowego wywołane jest przez bakterie. Najczęściej jest to zakażenie gronkowcowe. Zapalenie mieszka włosowego może powodować głębokie uszkodzenia skóry, co jest obarczone wysokim ryzykiem powstawania blizn.
Zapalenie mieszka włosowego częściej dotyczy mężczyzn. Może przejść w postać przewlekłą, którą nazywamy figówką. Częstym powikłaniem nadkażenia bakteryjnego skóry jest powstawanie bardzo bolesnych czyraków, które mogą mieć nawet kilkanaście milimetrów średnicy. Z zapaleniem mieszków włosowych najlepiej zgłosić się do dermatologa, który dobierze odpowiednie metody leczenia. Ze względu na częstą lokalizację zmian w okolicy zarostu niezbędne jest szybkie rozpoczęcie terapii, bo pozwala ona uniknąć nie tylko towarzyszących zapaleniu mieszków włosowych dolegliwości, ale także kompleksów, obniżenia samooceny i szpecących wygląd blizn. Ważne! Powstających na skórze ropnych krost i innych wykwitów skórnych nie należy wyciskać, bo grozi to nasileniem się stanu zapalnego oraz rozprzestrzenianiem się zmian skórnych.
Objawy zapalenia mieszków włosowych
Pierwotną postacią zapalenia mieszka włosowego jest stosunkowo niewielka krostka, która wypełniona jest ropną treścią. Wokół krostki widoczne jest zaczerwienienie. Zmiany skórne są bolesne, co ma związek z nasilającym się stanem zapalnym na skutek aktywności namnażających się bakterii oraz uruchomienia mechanizmów obronnych organizmu. Charakterystyczna dla zapalenia mieszków włosowych jest lokalizacja ropnych wykwitów skórnych – znajdują się one jedynie w obrębie skóry, na której wyrastają włosy. W szczególnie trudnych przypadkach zakażenia mieszków włosowych jedną z metod leczenia jest trwałe usunięcie owłosienia.
Zapalenie mieszków włosowych może mieć postać powierzchniową lub rozwijać się także w głębszych warstwach skóry, obejmując tkankę okołomieszkową. W przypadku ostrych infekcji bakteryjnych na skórze mogą powstawać osiągające duże rozmiary czyraki, które wymagają odpowiedniego leczenia. Przy dużych czyrakach niezbędne może okazać się leczenie chirurgiczne. Często są one zlokalizowane nie tylko na skórze twarzy, ale także karku, klatce piersiowej oraz w okolicy ramion i na plecach.
Zapalenia mieszków włosowych - rozpoznanie
Rozpoznanie zapalenia mieszków włosowych ustala się na podstawie stwierdzenia typowych wykwitów związanych z mieszkami włosowymi. Nie są wymagane dodatkowe badania laboratoryjne. W przypadku zmian skórnych zlokalizowanych na skórze twarzy konieczne może być badanie mykologiczne w celu zróżnicowania bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych z zakażeniem grzybiczym. W przypadku zmian przewlekłych i nawracających wskazane jest wykonanie badania na nosicielstwo gronkowca złocistego (wymaz z nosa).
Leczenie zapalenia mieszków włosowych o etiologii bakteryjnej polega na stosowaniu antybiotyków miejscowo, takich jak mupirocyna, kwas fusydowy czy retapamulina. W zmianach skórnych o bardziej nasilonym przebiegu wskazana może być antybiotykoterapia ogólna (często z uwzględnieniem antybiogramu). W przypadku figówki leczenie jest trudne i wymaga dłuższego podawania antybiotyków ogólnie.
Klasyczne formy gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych reagują dobrze na miejscowe antybiotyki. W postaciach przewlekłych konieczne może być wykonanie dodatkowych badań bakteriologicznych. Figówka natomiast może po sobie pozostawić bliznowacenie, a jej leczenie jest niekiedy kilkumiesięczne.