U nas zapłacisz kartą
Alergia pokarmowa na twarzy - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Jak wygląda uczulenie na twarzy?
W przypadku alergii skórnej na twarzy, pacjenci mogą doświadczać różnorodnych symptomów. Do najczęściej obserwowanych należy zaliczyć takie zmiany skórne, jak zaczerwienienie naskórka, uczucie swędzenia oraz pojawienie się wysypki. Alergia kontaktowa, pokarmowa lub wziewna może objawiać się wysypką na policzkach, na czole, brodzie, w okolicy skroni oraz pobliżu nosa i ust.
Dodatkowo, osoby dotknięte alergią mogą obserwować u siebie obrzęk, pieczenie skóry twarzy, a nawet jej ból przy dotyku. Charakterystyczne są również takie dodatkowe objawy, jak nadmierna suchość skóry, która może prowadzić do jej łuszczenia się.
Możliwe jest też pojawienie się pęcherzyków (pokrzywka alergiczna) czy drobnych krostek alergicznych na twarzy, nazywanych potocznie kaszką. Zmiany alergiczne mogą również objawiać się poprzez rumień, czyli odczyn zapalny skóry.
Warto zwrócić uwagę, że objawy wywołane reakcją alergiczną nie ograniczają się wyłącznie do twarzy – mogą rozprzestrzeniać się także na szyję i dekolt.
W niektórych przypadkach alergia skórna może prowadzić do problemów z oddychaniem oraz do zaczerwienienia, swędzenia i łzawienia oczu. Rzadziej występują objawy ogólnoustrojowe: podniesiona temperatura ciała, uczucie ogólnego rozbicia i bóle głowy.
Diagnostyka alergii pokarmowej
Rozpoznanie nadwrażliwości na pokarmy IgE-zależnej opiera się przede wszystkim na dokładnym wywiadzie z pacjentem. Dlatego informacja, w którym momencie, lub po zjedzeniu jakich produktów zaobserwował u siebie objawy, będzie cenna w diagnostyce alergii pokarmowej. W tym celu pomocny może okazać się dzienniczek żywieniowy z zapiskami na temat rodzaju posiłku, godziny jego spożycia, symptomów, które po nim wystąpiły itp.
Po spisaniu wywiadu lekarz może zlecić alergiczne testy skórne, badanie stężenia IgE z surowicy krwi lub próby prowokacyjne.
Diagnostyka alergii pokarmowej:
- skórne testy alergiczne – opiera się na podskórnym wprowadzeniu ekstraktów alergenów oraz obserwacji powstałego odczynu
- badanie specyficznych przeciwciał IgE – laboratoryjne pobranie próbki krwi, a następnie ocenienie stężenia specyficznych przeciwciał IgE informujących o alergii
- dieta eliminacyjna i próby prowokacyjne – polega na wyeliminowaniu z diety możliwie alergizujących produktów spożywczych, a następnie spożyciu ich w warunkach ambulatoryjnych i obserwacji
W przypadku diagnostyki nadwrażliwości pokarmowej u dzieci i niemowląt zalecana jest obserwacja oraz dieta eliminacyjna pod okiem specjalisty. Natomiast Testy z krwi nie wykrywają nietolerancji nieimmunologicznych, które są częstą przyczyną symptomów.
Jakie są sposoby leczenia?
Najważniejsze w postępowaniu u chorego na alergię pokarmową jest unikanie uczulającego pokarmu. Lekarz dobiera specjalną dietę pozbawioną najczęściej uczulających pokarmów (tzw. dietę eliminacyjną), dbając o to, by pokrywała zapotrzebowanie chorego na składniki odżywcze (np. w przypadku alergii na białko mleka krowiego zaleca się preparaty soi). Na rynku istnieje wiele specjalnych mieszanek przeznaczonych dla niemowląt i małych dzieci (m.in. Nutramigen, Humana SL, Bebilon pepti 1 i 2, Sinlac i inne). Dietę eliminacyjną stosuje się zwykle przez kilka lat. Prawidłowo stosowana dieta umożliwia normalny rozwój dziecka i zabezpiecza przed powstaniem niedoborów pokarmowych. Korzyścią z leczenia jest uniknięcie niedożywienia i groźnych reakcji alergicznych, takich jak wstrząs anafilaktyczny. Dieta eliminacyjna pozwala na odbudowę ściany jelita i uzyskanie z czasem tolerancji na uczulające chorego pokarmy oraz na przykład na aminy biogenne.
Dietę wspomaga się niekiedy leczeniem farmakologicznym, zwłaszcza w przypadku współistnienia innych postaci alergii (żaden lek nie będzie jednak skuteczny bez diety). Stosuje się kromony i ketotifen.
Doustne leki przeciwhistaminowe są zwykle skuteczne w razie występowania zespołu jamy ustnej lub zmian skórnych. Glikokortykosteroidy (w postaci tabletek lub zastrzyków) zaleca się krótkotrwale w przypadku nasilonych objawów zapalenia przewodu pokarmowego (np. żołądka). Chorzy zagrożeni wystąpieniem wstrząsu anafilaktycznego powinni nosić ze sobą ampułkostrzykawkę z adrenaliną.