U nas zapłacisz kartą
Jakie Są Przyczyny Pryszczy w Okolicach Węzłów Chłonnych?
Powiększenie węzłów chłonnych - klasyfikacja, objawy i schorzenia towarzyszące
Czym są węzły chłonne i jaką rolę pełnią w organizmie? Kiedy mówimy o powiększeniu węzłów chłonnych (limfadenopatii)? Przyczyny powiększenia węzłów chłonnych Zakażenia Choroby o podłożu immunologicznym Choroby nowotworowe Inne choroby Jakie objawy najczęściej towarzyszą limfadenopatii? Powiększenie węzłów chłonnych u dzieci Co robić w przypadku rozpoznania u siebie limfadenopatii i kiedy zgłosić się do lekarza? Na co zwrócić szczególną uwagę i jakie badania należy wykonać? Lekarz w trakcie konsultacji limfadenopatii najczęściej może zapytać: Jakie badania mogą okazać się przydatne w różnicowaniu tej dolegliwości?
Powiększone węzły chłonne a nowotwory
Węzły chłonne zajęte przez proces nowotworowy są najczęściej znacznie powiększone, niebolesne, twarde, o ograniczonej ruchomości (nie można przesunąć ich pod skórą) i tworzą pakiety. Do objawów alarmowych towarzyszących limfadenopatii i sugerujących nowotwór należą: nocne poty, gorączka utrzymująca się powyżej 2 tygodni (przy braku uchwytnej przyczyny) spadek masy ciała powyżej 10% w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Określone grupy węzłów chłonnych są najczęściej pierwszym miejscem przerzutów nowotworów narządów wewnętrznych. Jest to spowodowane tym, iż zbierają one chłonkę z tych organów i wraz z nią do węzłów docierają komórki nowotworowe. Powiększenie węzłów chłonnych nadobojczykowych najczęściej wiąże się z procesem nowotworowym.
W każdym przypadku stwierdzenia powiększonych węzłów chłonnych należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. W celu wprowadzenia dalszej diagnostyki istotne znaczenie mają następujące dane: wiek chorego, wywiad chorobowy, charakterystyka powiększonych węzłów chłonnych oraz ich lokalizacja. Każdorazowo należy przeprowadzić diagnostykę różnicową, czyli wykluczyć kolejne przyczyny powiększenia węzłów chłonnych u danego pacjenta.
Zapamiętaj: Powiększone węzły chłonne wymagają konsultacji lekarskiej.
Do podstawowych badań laboratoryjnych wykonywanych w przypadku limfadenopatii należą morfologia krwi z rozmazem oraz CRP i OB – wykładniki stanu zapalnego. Wyniki tych badań mogą wskazywać, czy powiększone węzły chłonne są związane z chorobą infekcyjną, czy nowotworową. W przypadku infekcji bakteryjnej konieczne jest włączenie odpowiedniej antybiotykoterapii. Diagnostykę obrazową zleca się przede wszystkim w celu uwidocznienia grup węzłów chłonnych, których nie można wyczuć podskórnie – przede wszystkim węzłów chłonnych klatki piersiowej i jamy brzusznej. W tym celu wykonuje się badania podstawowe – USG jamy brzusznej oraz RTG klatki piersiowej. Diagnostykę obrazową poszerza się o badania bardziej dokładne – tomografię komputerową oraz rezonans magnetyczny.
O czym świadczy lokalizacja powiększonych węzłów chłonnych
Okolica, w której znajdują się powiększone węzły chłonne, może być cenną wskazówką pomagającą ustalić przyczynę dolegliwości. Najczęściej powiększeniu ulegają węzły stanowiące miejsce spływu płynu tkankowego (tzw. chłonki), a więc stanowiące swoistą wartownię danego regionu. Lekarz, dzięki znajomości dróg spływu chłonki może zlokalizować zajęte chorobowo struktury lub narządy i precyzyjnie pokierować diagnostyką i leczeniem.
Powiększone węzły chłonne pod pachą
- bakteryjnych zakażeń skóry okolicy pachowej, a nawet dalszych części kończyny górnej
- odpowiedzi na szczepienie podane w ramię po tej samej stronie w ostatnim czasie, u niemowląt po szczepieniu przeciwko gruźlicy – powiększony węzeł chłonny w okolicy pachowej może być obecny nawet przez wiele tygodni
- zapalenie piersi u kobiet karmiących, w połączeniu z objawami w obrębie piersi po tej samej stronie
- nowotwór piersi, nowotwory wywodzące się z układu krwiotwórczego
- trądzik odwrócony (hidradenitis suppurativa)
- choroba kociego pazura.
Powiększone węzły chłonne na szyi
- infekcji górnych partii dróg oddechowych – gardła, ucha itd.
- zmian próchniczych w obrębie zębów
- zapalenia jamy ustnej
- zapalenia ślinianek
- lokalnego zakażenia
- chorób infekcyjnych, np. mononukleozy zakaźnej
- choroby Kawasakiego
- nowotworów zlokalizowanych w obrębie głowy lub szyi lub nowotworów układu krwiotwórczego (białaczek, chłoniaków).
Powiększone węzły chłonne pachwinowe
- zakażenia skóry, tkanek miękkich, róża
- choroby zakaźne manifestujące się uogólnionym powiększeniem węzłów chłonnych: toksoplazmoza, mononukleoza zakaźna, cytomegalia, zakażenie HIV
- choroby przenoszone drogą płciową
- choroby nowotworowe.
Co robić w razie wystąpienia powiększenia węzłów chłonnych (limfadenopatii)?
Najczęściej powiększenie węzłów chłonnych towarzyszy infekcjom, które ulegają wyleczeniu samoistnie lub po kuracji antybiotykowej. Powiększone, lekko tkliwe węzły chłonne obserwować można nawet podczas przeziębienia. Istotne jest, aby po wyleczeniu infekcji węzły wracały do prawidłowych rozmiarów lub były w ogóle niewyczuwalne. Podczas wizyty u lekarza zawsze warto zwrócić uwagę na wystąpienie takiego objawu i poprosić lekarza o ocenę węzłów chłonnych, a w razie potrzeby również o wykonanie badań dodatkowych.
Niepokojącym objawem, wymagającym zgłoszenia się do lekarza jest zaczerwienienie, silny ból i obrzęk wokół powiększonych węzłów chłonnych, co – jeżeli przebiega z gorączką – może sugerować zakażenie bakteryjne i stanowić wskazanie do leczenia antybiotykiem. Konsultacji lekarskiej wymagają również węzły chłonne bardzo miękkie, ropiejące i tworzące tzw. przetoki otwierające się na powierzchnię skóry.
Może się również zdarzyć, że powiększenie węzłów chłonnych świadczy o procesie nowotworowym. Zwykle wtedy obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych wielu okolic (uogólniona limfadenopatia), najczęściej niebolesne. Węzły chłonne mogą być znacznie powiększone, unieruchomione, sprawiać wrażenie połączonych w pakiety i trudnych do przesunięcia pod skórą. Zawsze niepokojące jest pojawienie się węzłów chłonnych ponad obojczykami. Dodatkowo, jeżeli wystąpią takie objawy, jak osłabienie, nocne poty, utrata masy ciała, wzmożona skłonność do krwawień i siniaczenia się, należy pilnie zgłosić się do lekarza w celu wykonania badań.
