Blizny na twarzy Maryi - Tajemnice piękna i historii
Podsumowanie
Plastry są wygodną i skuteczną metodą na redukowanie blizn. Można je wykorzystywać w leczeniu blizn różnego pochodzenia – blizn po cięciu cesarskim, po oparzeniach, blizn pooperacyjnych i po urazach. Ceny plastrów są zróżnicowane, wahają się od kilku do nawet kilkudziesięciu złotych za jedną sztukę. Niemniej warto się w nie zaopatrzyć – ich regularne stosowanie pozwala na zredukowanie blizny i polepszenie komfortu życia.
Bibliografia:
1. Mafong E.A., Ashinoff R., Treatment of hypertrophic scars and keloids: a review, 2000
2. Mackiewicz-Wysocka M., Żaba R., Patogeneza oraz wybrane metody leczenia blizn przerosłych i bliznowców, 2017
3. Broniarczyk-Dyła G., Urysiak I., Wawrzycka-Kaflik A., Keloidy i blizny przerosłe, 2006
4. Przylipiak A., Medycyna estetyczna. Podręcznik dla studentów kosmetologii, 2017
5. Palefsky I., Wilson N., Silicone gel-based compositions for wound healing and scar reduction, 2009
Jak usunąć blizny
Jak powstają blizny i jak dbać o skórę z blizną
Często nieduże blizny powstają wskutek działań człowieka, który nie pozwala skórze zagoić się powoli i samoistnie. Dlatego też nie należy ran rozdrapywać czy też zdrapywać strupków. Nie należy wyciskać niedoskonałości skóry, szczególnie ropnych zmian trądzikowych. Wyciskanie prowadzi do rozsiewania się choroby, zaś po zagojeniu na twarzy pozostają brzydkie, małe blizny i zagłębienia w skórze.
Niekiedy rany są zbyt głębokie, aby skóra mogła się zagoić bez śladu. O takie blizny, szczególnie blizny pooperacyjne, należy szczególnie dbać. Blizny nie znikną, jednak możemy znacznie zatuszować ich widoczność. Ważne jest, aby nie naciągać skóry. Jeśli blizna tworzy się w miejscach zgięcia na łokciach czy na nogach, nie należy ćwiczyć tego miejsca zbyt intensywnie, aby nie powodować rozciągania się blizny. Po operacjach na brzuchu lub cesarskim cięciu należy dbać, aby nie doszło do nadwagi. Skóry z blizną nie należy wystawiać na promieniowanie słoneczne, nie opalać się ani nie korzystać z solarium przez co najmniej rok. Słońce pobudza odkładanie się kolagenu w bliznach, przez co blizna może stać się większa, ciemniejsza i bardziej widoczna.
Blizny pooperacyjne
Szczególnie widoczne i szpecące są blizny pooperacyjne, gdyż zbyt duży uraz nie pozwala skórze zabliźnić się bez śladu. Na estetykę skóry wpływa także czas, gdyż z upływem czasu może powstać zgrubiała, czerwona blizna. Czerwona blizna pooperacyjna powstaje w wyniku zaburzeń w czasie gojenia się i będzie się utrzymywała na ciele przez wiele lat. Dlatego też blizny po szwach należy odpowiednio pielęgnować.
Po zabiegu warto stosować specjalne plastry na blizny pooperacyjne. Po zagojeniu się rany stosujemy maści z dodatkiem witaminy C, retinoidów, kwasu glikolowego czy witaminy E. Na blizny po szwach dobrze działa również delikatny masaż.
Aby usunąć lub zamaskować blizny po szwach stosuje się nowoczesne metody medycyny estetycznej jak mezoterapia, złuszczanie chemiczne, mikrodermabrazja czy laseroterapia. Jeśli już powstała zgrubiała, czerwona blizna najlepszą metodą jest usunięcie jej chirurgicznie.
Tajemnice wizerunku Matki Bożej z Dzieciątkiem
Jedna z legend mówi, że obraz Madonny namalował św. Łukasz Ewangelista. Miał go stworzyć na blacie stołu używanego przez Świętą Rodzinę, w domu Maryi, w Nazarecie. Potem obraz przeniesiono z Jerozolimy do Konstantynopola, a później miał zostać podarowany księciu ruskiemu - Lwu.
Najstarszym pisemnym źródłem traktującym o pochodzeniu ikony jest „Translacio tabule” pochodzące z 1. połowy XV wieku. Dokument zawiera opis powstania obrazu.
W trakcie działań wojennych prowadzonych przez ówczesnego władcę Węgier i Polski, króla Ludwika Wielkiego na Rusi, obraz dostał się w okolice Lwowa, w ręce księcia opolskiego, Władysława, który przywiózł go do Polski i ofiarował paulinom na Jasnej Górze.
W 1382 roku ikona została przekazana częstochowskim zakonnikom. Wzmiankę taką znajdujemy w kronikach Jana Długosza.
Kroniki ruskie zaś podają, że obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem dotarł w 1270 roku z Konstantynopola, przez Kijów, do Lwowa. Stamtąd książę Władysław zabrał go do Polski i przekazał mnichom z Jasnej Góry, chcąc go zabezpieczyć przed zbezczeszczeniem ze strony pogańskich Tatarów.
Ikona Czarnej Madonny, Matki Boskiej Częstochowskiej (fot. domena publiczna/Wikimedia)
Jest też opowieść, która mówi, że podczas oblegania zamku w Bełzie strzała tatarska, wpadając przez okno, miała ugodzić Matkę Bożą w szyję. W drodze z Opola na Śląsk, książę Władysław zatrzymał się na krótki odpoczynek w Częstochowie. To, tu, u podnóża Jasnej Góry, Maryja dała mu poznać swoją wolę, iż pragnie pozostać w tym miejscu. I tak też się stało.