U nas zapłacisz kartą
Jak złagodzić zaczerwienioną starą bliznę - Porady i Metody
Blizny zanikowe, wypukłe, bliznowce i inne rodzaje blizn
Ciągły rozwój medycyny umożliwia poprawne zidentyfikowane blizny. Jest to niezwykle pomocne podczas dobierania określonej metody leczenia. Należy pamiętać, że sam proces gojenia rany i formowania się blizny może trwać do kilkunastu miesięcy.
- keloidy (bliznowce) – to charakterystyczne blizny, które w wyraźny sposób wystają ponad zdrową skórę. Są grube i mogą powiększać swoje rozmiary z biegiem czasu. Pojawiają się nawet po kilkunastu miesiącach od wygojenia rany. Mogą powodować ogólny ból, a także swędzenie,
- blizny zanikowe – spowodowane są dysfunkcjami zachodzącymi w procesie gojenia,
- przykurcz bliznowaty – to taki rodzaj blizny, który powoduje utrudnienia dla innych narządów, np. stawów. Dzieje się tak dlatego, że zmieniona tkanka jest gabarytowo mniejsza niż reszta skóry,
- blizny przerostowe – dotyczą tylko miejsca, w którym znajdowała się rana. Nie rozrastają się poza nią.
Bliznowiec a blizna przerostowa
Nazwa może być myląca i sugerować tę samą przypadłość. Jest to jednak zupełnie inny rodzaj blizny. Bliznowce rozrastają się w sposób niekontrolowany. Przerost blizny dotyczy tylko obszaru rany, a nie zdrowej skóry.
Jak chronić i zniwelować blizny po oparzeniach?
Jak pozbyć się blizny po oparzeniach? Niestety rany po oparzeniach najczęściej nie goją się prawidłowo - konsekwencją oparzeń są często blizny keloidowe oraz przerostowe. Najlepszym sposobem na blizny przerostowe są wszelkiego rodzaju opatrunki uciskowe lub plastry silikonowe. W bliznach po oparzeniach skuteczna okazuje się także mobilizacja blizny i jest ona zalecana przez lekarzy. W walce z tak powstałymi bliznami istotna jest jednak cierpliwość i systematyka, gdyż ich stopniowe niwelowanie trwa bardzo długo i trudno spodziewać się całkowitego zniknięcia blizny.
Blizna po cesarskim cięciu to problemu wielu kobiet. I choć niektóre panie przyjmują ją spokojnie oraz godzą się z jej posiadaniem, wiele z nich chciałoby się jej pozbyć. Gojenie blizny po cesarce dzieli się aż na cztery etapy i zwykle łącznie trwa kilka lat. Choć z początku blizna będzie czerwona, co może wzbudzać Twój niepokój, z czasem zacznie ona blednąć. Jeśli chcesz uzyskać szybki i widoczny efekt, najlepiej połączyć dwie metody pielęgnacji - maść lub żel na blizny oraz delikatny masaż, który możesz wykonywać sama, podczas innych domowych czynności. Na rynku znajdziesz także specjalne silikonowe plastry na blizny, które z pewnością pomogą Ci w walce śladami pooperacyjnymi. Przeczytaj również: Kiedy basen po cesarskim cięciu?
Mobilizacja blizny – dlaczego manualna terapia blizn jest tak ważna? Jak wykonywać ją poprawnie?
Mobilizacja blizny to innymi słowy terapia, która ma na celu zachowanie ruchomości miejsca, w którym powstała blizna. Zwykle dotyczy to dużych blizn, które powstały na skutek wypadków czy też z powodu przebytych operacji. Mobilizacja blizny przypominać może masaż - a dokładniej rozciąganie, rolowanie oraz przesuwanie. Te same zabiegu wykonuje się w miejscach, które otaczają bliznę. Co ważne, mobilizację blizny można rozpocząć dopiero w momencie, kiedy rana całkowicie się zagoi, a strupki odpadną samoistnie. Jeśli blizny są świeże, można mobilizować tkanki, które ją otaczają, jednak należy robić to z niebywałą ostrożnością, tak aby nie naruszać świeżo powstałej blizny, czy jeszcze nie zabliźnionej rany. Oprócz mobilizacji blizny, warto wprowadzić także krem na blizny pooperacyjne, który z pewnością zarekomenduje Ci Twój lekarz prowadzący.
Silikonowe plastry na blizny to coraz bardziej popularna metoda w walce z bliznami, zwłaszcza tymi określanymi jako przerostowe. Taki plaster powinno się nakleić w miejsce zabliźnienia i co kilka dni zmieniać plaster na nowy, choć można je zmieniać także codziennie. Takie plastry nie tylko poprawiają wygląd blizny, ale także wzmacniają elastyczność skóry i poprawiają jej ruchomość.
Blizny patologiczne – kiedy mamy z nimi do czynienia?
Czasami proces gojenia się przebiega nieprawidłowo: tworzą się blizny przerostowe lub atroficzne (zanikowe), a także nieestetycznie wyglądające i często bolesne keloidy (bliznowce). Jak rozpoznać, że mamy do czynienia z blizną patologiczną? Jeśli dojrzała blizna jest zaczerwieniona, mocno wypukła lub widocznie wklęsła i sprawia ból przy dotyku lub ruchu, znaczy to, że coś w procesie jej tworzenia się poszło nie tak.
Co sprzyja powstawaniu blizn patologicznych?
Do czynników ryzyka w procesie tworzenia się nieprawidłowych blizn należą:
- stopień uszkodzenia skóry – rozległe rany i oparzenia goją się dłużej, wyższe jest też ryzyko powikłań i komplikacji,
- lokalizacja rany – czynnikiem sprzyjającym powstawaniu blizn przerostowych są rany i oparzenia w zgięciu kończyn, okolicy stawów, a także na mostku i ramionach,
- rodzaj uszkodzenia skóry – rany o nierównych brzegach goją się dłużej i gorzej,
- czas gojenia się rany – im dłużej trwa proces gojenia, tym większe ryzyko powstania blizny patologicznej,
- powikłania w gojeniu się rany – krwiaki, zakażenia, rozejście się rany to większe ryzyko powstania blizn przerostowych,
- wiek pacjenta – zdolność do regeneracji skóry i naprawy uszkodzeń maleje wraz z wiekiem,
- ogólny stan zdrowia pacjenta – ma to wpływ na zdolność regeneracji skóry.
Jak powstają blizny?
Do powstania rany może dojść w wyniku operacji lub zabiegu chirurgicznego, urazu (skaleczenia, oparzenia itd.) lub w konsekwencji choroby, w której tworzą się wykwity (trądzik młodzieńczy, ospa wietrzna), pęcherze lub ropnie.
Blizny tworzą się w ostatnim etapie gojenia uszkodzeń skóry, czyli przerwania jej ciągłości, mający miejsce po etapach zabezpieczania i oczyszczania. W fazie tworzenia się blizny rana obkurcza się i pokrywa cienką warstwą nabłonka. Następnie pojawia się tkanka bliznowata, która zawiera dużą ilość włókien kolagenowych, natomiast nie ma w niej gruczołów potowych, melanocytów i mieszków włosowych. Prawidłowo wytworzona blizna z czasem wygładza się i blednie. Proces ten może trwać nawet ponad rok.
Rodzaj i wygląd blizny w dużej mierze zależy od przebiegu procesu gojenia się, ale i od rodzaju rany. Gdy rana jest niewielka i zrasta się bez zakłóceń, blizna po niej będzie prawidłowa i – z czasem – coraz mniej widoczna. Tak dzieje się na przykład w przypadku drobnych ran urazowych, ale i po operacjach chirurgicznych związanych z przecięciem głębokich powłok skórnych i tkanek, np. podczas cesarskiego cięcia. Prawidłowo zszyta i dobrze gojąca się rana pozostawia wówczas niewielką bliznę w postaci lekko wypukłej lub lekko wklęsłej kreski.
