U nas zapłacisz kartą
"Czerwone pryszcze na ciele - Jak sobie z nimi poradzić?"
Czerwone, okrągłe plamy na skórze – kiedy warto udać się do lekarza?
Warto udać się do lekarza, jeśli zauważamy nagłe pojawienie się czerwonych plam na ciele. Niektóre z tych zmian mogą być objawem poważnych problemów zdrowotnych. Ignorowanie ich może prowadzić do znacznego pogorszenia się stanu skóry i powstawania blizn.
Duże, fioletowe plamy lub wybroczyny mogą być objawem problemów z krzepliwością krwi. Z kolei nagłe pojawienie się wielu swędzących plam na ciele może wskazywać na alergie, infekcje lub inne problemy dermatologiczne. W przypadku, gdy specjalista zdiagnozuje u nas alergię, warto unikać kontaktu z alergenem. Jednak w razie potrzeby możliwe jest zastosowanie leków przeciwhistaminowych.
Leczenie czerwonych plam na skórze powinno zawsze odbywać się pod nadzorem lekarza. Skuteczna terapia wymaga dokładnej diagnozy. Tylko wtedy możemy mieć pewność, że leczenie przyniesie oczekiwane rezultaty. Chociaż stosowanie preparatów łagodzących w warunkach domowych może czasowo złagodzić zaczerwienienie, to źródło problemu może nadal istnieć i prowadzić do nawrotów choroby.
Czerwone kropki na ciele a nerwica
Krwistoczerwone kropki na skórze tworzą się u niektórych osób w sytuacjach stresowych, w reakcji na trudne psychicznie i emocjonalnie zdarzenie.
Jak to działa? Pod wpływem stresu naczynia krwionośne się rozszerzają i dochodzi do nagłego podwyższenia ciśnienia tętniczego krwi. Oznacza to, że układ współczulny reaguje w nadwrażliwy sposób.
Zaczerwienienia w postaci plam lub kropek zlokalizowane są najczęściej na policzkach, szyi i czole.
Takie plamki zazwyczaj znikają samoistnie po niedługim czasie, często zaraz po uspokojeniu się, czy po przyjęciu leków wyciszających. Czasami te plamki swędzą, jednak nie stanowi to żadnej zasady.
Przeważnie nie są one niebezpieczne, nie rodzą zagrożenia dla zdrowia i życia pacjenta.
Jeśli czerwone kropki na skórze mają swoje źródło w nerwicy, czy stanach lękowych, z reguły przechodzą same. W takich przypadkach należy się skupić na leczeniu choroby podstawowej.
Fakt pojawienia się takich zmian na ciele należy zgłosić lekarzowi prowadzącemu. Dobrze jest pokazać czerwone wykwity dermatologowi, a jeśli specjalista zajmujący się schorzeniem podstawowym pacjenta tak zaleci, także medykom innych specjalizacji, np. neurologowi, kardiologowi, itd.
Objawy chorób skóry: zmiany skórne, wykwity skórne
Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
Wykwity skórne to zmiany na skórze będące objawami jej choroby. Podstawą diagnostyki dermatologicznej jest prawidłowa umiejętność ich oceny i różnicowania.
- pierwotne wykwity są zazwyczaj bezpośrednim wynikiem rozwoju procesu chorobowego w skórze
- wykwity wtórne na ogół rozwijają się z pierwotnych i są ich następstwem.
Nie jest to jednak reguła, ponieważ w niektórych przypadkach, nawet we wczesnym okresie choroby nie udaje się stwierdzić wykwitów pierwotnych, które mogą być krótkotrwałe.
- plama
- grudka
- guzek
- guz
- pęcherzyk
- pęcherz
- krosta
- bąbel.
- nadżerkę
- przeczos
- pęknięcie i rozpadlinę
- łuskę
- strup
- owrzodzenie a także
- bliznę.
Wykwity pierwotne
Plama
Fot. 1. Plamy (bielactwo nabyte), w centrum widoczna nadżerka pokryta strupem
Fot. 2. Plamy rumieniowe
Plama to zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni, leżąca w poziomie skóry, tj. niewyczuwalna przy dotyku. Plamy mogą mieć różną wielkość, kolor i lokalizację. Mogą też towarzyszyć im różne objawy – świąd, pieczenie, łuszczenie się skóry, nadmierne ucieplenie skóry w okolicy plamy. Jeśli plamy występują na całym ciele, mówimy o wysypce (lub osutce) i opisujemy jej cechy charakterystyczne, np. wysypka drobnoplamista (kiedy plamy są niewielkie). Plamy mogą się zlewać się w większe ogniska, a także ulegać ewolucji – zmiana skórna, która początkowo była np. grudką lub pęcherzem może się zmienić w plamę.
1. Plamy z zaburzeń ukrwienia
- plamy rumieniowe: małe, najczęściej liczne wykwity, mogące się zlewać i tworzyć zmiany o charakterze wielokolistym, obrączkowatym. Obserwuje się je często w przebiegu chorób zakaźnych (orda, różyczka, płonica) i w wysypkach (osutkach) polekowych
- rumienie są wykwitami większymi od plam rumieniowych. Mogą mieć charakter przelotny, czyli chwilowy, ustępujący bez leczenia – związane są ze zwiększonym przepływem krwi przez naczynia skórne (np. rumień emocjonalny, rumień wywołany przez związki naczyniorozszerzające) lub trwały – najczęściej w wyniku przekrwienia związanego ze stanem zapalnym, np.: odczyn fototoksyczny i fotoalergiczny, róża
- erytrodermia jest uogólnionym stanem zapalnym skóry. Skóra jest zaczerwieniona jednolicie na większej powierzchni, obrzęknięta z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Częstymi objawami towarzyszącymi są świąd, niekiedy powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura, dreszcze, złe samopoczucie.
Przyczyny powstania wyprysków na skórze
Mówiąc najprościej, wyprysk jest reakcją zapalną, która powstaje w wyniku działania jakiegoś czynnika zewnętrznego. Wyprysk może przyjąć postać ostrą, podostrą lub przewlekłą. Warto wiedzieć, że zmiany skórne to nie zawsze wypryski – przyjmują bowiem bardzo różną postać i mogą mieć przyczyny niezwiązane z reakcją zapalną – ale szerzej opowiemy o tym w poniższym artykule.
Wyprysk kontaktowy
Powstaje poprzez kontakt z alergenami u osób uczulonych. Bardzo często substancją uczulającą jest nikiel, chemikalia stosowane w masowej produkcji lub składniki perfum. Jeżeli substancje drażniące bezpośrednio uszkodzą skórę, mamy wówczas do czynienia z wypryskiem kontaktowym z podrażnienia. Oznacza to, że wyprysk nie ma związku z uczuleniem, ale z działaniem samej substancji (na przykład z drażniącą farbą, smarem lub cementem). Wypryski kontaktowe pojawiają się raczej u osób dorosłych, częściej kobiet, które mają większą styczność z kosmetykami.
l Objawy wyprysków kontaktowych na skórze – przede wszystkim to silny świąd na skórze. Oprócz tego pojawiają się krostki, zaczerwienienie lub pęcherzyki. Skóra staje się również pogrubiała i może się łuszczyć.
Atopowe zapalenie skóry
To przewlekła choroba skórna, której towarzyszy świąd. Główną przyczyną AZS jest dysfunkcja bariery skórnej, która powoduje suchość, świąd i stan zapalny. Choroba może dotykać zarówno niemowlęta, starsze dzieci i osoby dorosłe. Źródłem AZS są geny, bo układ odpornościowy nieprawidłowo odpowiada na małe dawki antygenów, wytwarzając nadmiernie przeciwciała IgE, skierowane przeciwko alergenom. Właśnie przez to chory może reagować na bardzo różne alergeny środowiskowe, takie jak pyłki roślin, pokarmy czy sierść.
l Objawy AZS: zaczerwienienie, suchość skóry, świąd, powracające zakażenia bakteryjne. Zmiany skórne występują najczęściej w zgięciach łokciowych i kolanowych oraz na twarzy i szyi. Mogą pojawić się również na narządach płciowych.
