Czy łuszczyca jest wyleczalna?

Ustawienia zaawansowane

Przetwarzamy informacje pozyskane przy wykorzystaniu technologii cookies, Web Storage i innych wyłącznie w celach wymienionych poniżej. Część z tych informacji jest niezbędna dla działania naszego serwisu, w pozostałym zakresie możesz skonfigurować swoje preferencje w zakresie poszczególnych celów, poprzez zaznaczenie stosownej zgody przy każdym z nich. Możesz też wyrazić zgodę na wszystkie cele poprzez wybranie klawisza „Akceptuję wszystko i przechodzę do serwisu”.

Niezbędne

Mechanizmy o charakterze niezbędnym są wymagane do prawidłowego działania naszego serwisu. Bez nich część przygotowanych dla Ciebie funkcjonalności nie będzie działać poprawnie lub nie będzie działać wcale. Te mechanizmy są konieczne do funkcjonowania naszego serwisu, dlatego są zawsze aktywne (nie możesz ich wyłączyć).

Funkcjonalne

Zgadzam się na ciasteczka funkcjonalne Nie Tak Niekatywne Aktywne

Analityczne i statystyczne

Zgadzam się na ciasteczka analityczne i statystyczne Nie Tak Niekatywne Aktywne

Mechanizmy analityczne pomagają nam zrozumieć w jaki sposób użytkownicy poruszają się po naszym serwisie, a także które strony serwisu cieszą się największą popularnością. Dzięki tym mechanizmom jesteśmy w stanie lepiej przygotowywać nowe funkcjonalności naszego serwisu oraz optymalizować działanie już istniejących. Informacje zawarte w przedmiotowych mechanizmach mogą być przetwarzane także przez naszych partnerów (Google LLC). Więcej informacji o wykorzystywanych przez nas narzędziach zewnętrznych znajdziesz w naszej Polityce Prywatności wskazanej w Regulaminie naszego Serwisu.

Reklamowe

Mechanizmy reklamowe są wykorzystywane przez nas oraz naszych partnerów do budowania kontentu reklamowego w naszym serwisie – lista partnerów może ulegać zmianie, jej aktualną wersję zawsze znajdziesz w tym miejscu. Więcej informacji o wykorzystywanych przez nas narzędziach zewnętrznych znajdziesz w naszej Polityce Prywatności wskazanej w Regulaminie naszego Serwisu.

Umów wizytę u dermatologa

Dermatolodzy nie są stanie podać dokładnych przyczyn rozwoju łuszczycy. Wskazują jednak na pewne czynniki immunologiczne powiązane z nieprawidłową odpowiedzią układu odpornościowego, a także predyspozycje genetyczne. Nierzadko zdarza się, że dzieci dziedziczą po swoich rodzicach problemy skórne i dermatozy. Na razie jednak nie odkryto genu, który byłby odpowiedzialny za rozwój łuszczycy.

Istnieją pewne schorzenia oraz czynniki zewnętrzne, które mogą być czynnikiem wyzwalającym chorobę lub zaostrzającym jej przebieg. Są to przede wszystkim infekcje wirusowe (np. ospa wietrzna, różyczka), bakteryjne i te wywołane przez zakażenie drożdżakami. Czasem przyczyną mogą być pewne schorzenia metaboliczne (np. cukrzyca typu 2, dna moczanowa), jak również:

  • przewlekły brak snu,
  • wstrząs psychiczny lub silny stres,
  • mechaniczne uszkodzenia skóry (rany, oparzenia),
  • niektóre leki (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, beta-blokery),
  • palenie papierosów i nadużywanie alkoholu,
  • stosowanie nieodpowiednich kosmetyków,
  • brak higieny.

Leczenie łuszczycy

Podstawą leczenia jest zwalczanie łuszczycowych zmian zapalnych na skórze, doprowadzenie do remisji objawów i utrzymanie tego stanu jak najdłużej. W celu załagodzenia objawów i doprowadzenia do remisji choroby, u pacjentów u których zmiany obejmują do 25% powierzchni ciała, stosuje się leczenie zewnętrzne. W pierwszym etapie leczenia zaleca się preparaty złuszczające, mające na celu usunięcie łuski. Zawierają one wysokie stężenie mocznika bądź kwas salicylowy, np. kosmetyki marki Cerkoderm. Następnie warto sięgnąć po dermokosmetyki ograniczające proliferację naskórka, np. marka Paraderm. Niekiedy lekarze zlecają również kuracje kortykosterydami dostępnymi na receptę oraz pochodnymi witaminy D.

Jak leczyć łuszczycę, kiedy zmiany pokrywają ponad 25% powierzchni skóry, albo gdy pacjent jest w złej kondycji psychicznej, ponieważ leczenie miejscowe nie przynosi poprawy? Wtedy konieczne jest leczenie ogólne obejmujące leki immunosupresyjne (metotreksat, cyklosporyna A, retinoidy, leki biologiczne). Tego typu farmakoterapia jest jednak dużym obciążeniem dla organizmu. Pomocniczo wprowadza się niekiedy fototerapię oraz psychoterapię, jako że stres pogłębia objawy choroby.

Skąd bierze się łuszczyca?

Łuszczyca jest dermatozą, a więc chorobą skórną, o podłożu autoimmunologicznym. Oznacza to, że źródło jej rozwoju leży po stronie układu odpornościowego, który sam atakuje organizm. W efekcie tego działania następuje stan zapalny oraz wzmożona produkcja komórek skóry, a następnie zbyt szybkie ich złuszczanie. Objawia się to różowymi, łuszczącymi się wykwitami na powierzchni skory (tzw. blaszki łuszczycowe) - o różnym kształcie i wielkości. Łuszczyca najczęściej pojawia się na owłosionych częściach ciała (także skórze głowy oraz w okolicach dłoni, łokci i stóp).

W zależności od jej typu może przebiegać z różną intensywnością. Co ważne, naukowcy do tej pory nie odkryli dokładnej przyczyny jej występowania. Wiadomo tylko, że prawdopodobieństwo zachorowania na łuszczycę rośnie, jeśli posiada ją już ktoś w najbliżej rodzinie. Zwraca się również uwagę, że dermatoza ta pojawia się często podczas przewlekłego stresu, zmęczenia organizmu oraz przy niezdrowym trybie życia. Można to jednak uznać za czynniki wyzwalające ją, nie zaś za bezpośrednie przyczyny rozwoju łuszczycy.

Rozpoznanie choroby

Wszelkie niepokojące zmiany skórne i stany zapalne należy czym prędzej skonsultować z dermatologiem. Na podstawie charakterystyki wykwitów oraz ich umiejscowienia na skórze dermatolog może ustalić właściwą diagnozę. W niektórych wypadkach wykonuje się biopsję, aby wycinek poddać ocenie histopatologicznej. Wizytę u dermatologa możemy szybko umówić w serwisie LekarzeBezKolejki.pl, gdzie znajdziemy tysiące specjalistów z całej Polski.

Łuszczyca jest chorobą przebiegającą z okresami zaostrzeń i remisji, na razie nie ma możliwości całkowitego jej wyleczenia. Leczenie odbywa się pod ścisłą kontrolą dermatologa. U części chorych wystarczające będzie leczenie miejscowe, polegające na usunięciu łusek łuszczycowych, zmniejszeniu stanu zapalnego i ograniczeniu namnażania się komórek skóry. W takiej terapii stosuje się preparaty na bazie kwasu salicylowego i mocznika, redukujące łuski i usprawniające przenikanie przez skórę innych substancji. Ponadto wykorzystuje się pochodne węgla kamiennego (tzw. dziegcie) oraz miejscowo glikokortykosteroidy, jednak te ostatni pod ścisłą kontrolą lekarską.

Łuszczyca o ciężkim przebiegu może wymagać leczenia ogólnego. Chorych leczy się metotreksatem, cyklosporyną, retinoidami i pochodnymi witaminy D3, jak również fototerapią i fotochemioterapią. Często też stosuje się tzw. leki biologiczne w postaci dożylnych lub podskórnych iniekcji.

O ile stosunkowo łatwo jest rozróżnić łuszczycę owłosionej skóry głowy od grzybicy głowy, która daje charakterystyczny obraz kliniczny i już coraz rzadziej występuje, o tyle bez pojawienia się charakterystycznych zmian na ciele łuszczyca może przypominać łojotokowe zapalenie skóry.

Czytaj dalej...

Wynika to z tego, że witamina D odpowiada między innymi za gospodarkę wapnia w organizmie, a witamina K2 MK-7 niejako transportuje wapń z całego organizmu do miejsca, w którym powinien się znaleźć kości.

Czytaj dalej...

Dlatego ważne jest, aby regularnie monitorować stan swojego tatuażu i skonsultować się z tatuażystą lub w ostateczności lekarzem, jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, takie jak obrzęk, stan zapalny lub zakażenie.

Czytaj dalej...

Liszaj płaski jest chorobą związaną z wystąpieniem charakterystycznych zarówno w ocenie klinicznej jak pod względem obrazu histopatologicznego zmian grudkowych na skórze i błonach śluzowych, rzadziej na paznokciach.

Czytaj dalej...