U nas zapłacisz kartą
Jak objawia się łuszczyca - Przegląd symptomów i sposobów leczenia
Łuszczyca: zaostrzenie. Co wywołuje wysiew zmian?
W ostatnich latach pojawia się coraz więcej doniesień dotyczących powiązania stanu skóry i stanu psychicznego chorych. Istnienie takiego związku potwierdzono m.in. w przypadku łuszczycy, której wysiewy zaostrzają się w okresie złego stanu psychicznego: stresu, konfliktów i napięcia. Podobne stany psychiczne prowadzą do uruchomienia niekorzystnych zmian fizjologicznych w organizmie, w tym także do zmian patologicznych na skórze.
Wysiew zmian łuszczycowych prowokują także:
- ostre infekcje bakteryjne i wirusowe,
- przewlekłe infekcje: zatok, zębów, pęcherzyka żółciowego, przydatków,
- niektóre leki m.in. antybiotyki, leki przeciwmalaryczne, blokujące receptory,
- przewlekły, silny stres,
- mechaniczne drażnienie skóry: drapanie i zrywanie łusek, szczotkowanie skóry,
- długotrwałe i intensywne leczenie: zbyt długie stosowanie maści i ich mocne wcieranie,
- stosowanie preparatów sterydowych, np. z powodu innych schorzeń.
Stres prowokuje łuszczycę i wywołuje wysiew zmian, ale sama choroba również jest źródłem ogromnego napięcia. Chorzy na łuszczycę potrzebują czasu, by przystosować się nowej sytuacji i nauczyć się żyć z chorobą.Łuszczyca dokucza szczególnie zimą, gdy jest mało słońca (które łagodzi objawy choroby), a skóra jest bardziej sucha.
Łuszczyca: leczenie. Czy można wyleczyć chorobę?
W leczeniu łuszczycy stosuje się terapię miejscową nakierowaną na łagodzenie zmian powstałych na skórze. Nie jest to jedyna metoda leczenia. Ponieważ coraz częściej lekarze zwracają uwagę na stan psychiczny chorego, leczenie zaczyna obejmować łagodzenie stresu. Problemy psychiczne wielu chorych na łuszczycę, poczucie wyobcowania i odrzucenia, zwracają uwagę lekarzy, którzy stres określają jako "trigger factor", czyli czynnik wyzwalający. Dąży się zatem do ograniczania stresu i sytuacji stresowych. W niektórych przypadkach rekomenduje się podjęcie terapii lub wsparcie farmakologiczne.
Leki stosowane w łuszczycy
Terapia miejscowa stosowana jest u osób z łagodną postacią łuszczycy. Czym smaruje się zmiany łuszczycowe? Wykwity na skórze leczy się za pomocą maści: salicylowej, mocznikowej, solankowej (maść z chlorkiem sodu), dziegciowej oraz cygnoliny (antraliny). Preparaty te mają działanie przeciwświądowe i znieczulające, pomagają złuszczać biało-srebrną łuskę, a jednocześnie nawilżają skórę. Dziegć oraz cygnolina są dodatkowo pomocne w redukowaniu czerwonych plam. Jednocześnie pacjenci skarżą się na nieprzyjemny zapach, uczucie lepkości, brudzenie ubrań i powodowanie podrażnienia skóry po stosowaniu wyżej wymienionych substancji, szczególnie kwasu salicylowego, dziegciu i antraliny. W terapii stosuje się również kortykosteroidy, witaminę D3 i pochodne witaminy A .
Umiarkowana i ciężka postać łuszczycy wymaga bardziej zaawansowanego leczenia. W bardzo poważnych przypadkach choroby można zastosować leczenie immunosupresyjne, a także naświetlania – fototerapię i fotochemioterapię. Fototerapia polega na naświetlaniu skóry lampami wykorzystującymi promieniowanie UVA i UVB. Fotochemioterapia (PUVA) opiera się o działanie promieniowania UVA w połączeniu z psoralenem, który jest lekiem zwiększającym wrażliwość skóry na światło. Czasem niezbędna jest antybiotykoterapia, a nawet hospitalizacja, jeśli więcej niż 25 proc. skóry uległo zmianom, kiedy łuszczyca towarzyszy innym chorobom lub utrudnia codzienne funkcjonowanie.
Preparaty stosowane w umiarkowanej i ciężkiej postaci łuszczycy to: metotreksat, cyklosporyna, acytretyna i fumaran dimetylu. Istnieje także możliwość podjęcia terapii biologicznej, w ramach ktoórej pacjentowi podaje się leki z grupy inhibitorów TNF-alfa. Leczenie łuszczycy paznokci jest bardzo trudne. Pacjentom zalecane są preparaty z kortykosteroidami wraz z opatrunkiem okluzyjnym oraz kwas salicylowy z dipropionianiem betametazonu.
Jak diagnozuje się łuszczycę?
Aby mieć pewność, z jaką chorobą mamy do czynienia oraz jaką terapię przyjąć w opiece nad skórą i paznokciami klienta, należy przeprowadzić szczegółowy wywiad. Jeśli wcześniej żadne choroby nie zostały zdiagnozowane, należy wykonać badanie laboratoryjne, które potwierdzi, z jaką chorobą mamy do czynienia. W Gabinecie Podologicznym Katarzyna Miaz wykonasz badanie mikrobiologiczne (w kierunku bakterii), mykologiczne (w kierunku grzybów) oraz genetyczne w kierunku łuszczycy.
Badanie w kierunku łuszczycy to badanie genetyczne, przeprowadzane za pomocą wymazu z wewnętrznej strony policzka. W trakcie wymazu pobierane są komórki nabłonkowe, które przekazywane są do laboratorium genetycznego. Tam z materiału izoluje się DNA pacjenta, które wykorzystuje się do wykonania łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR) i umożliwia wykrycie obecności lub braku mutacji związanych z konkretnymi chorobami o podłożu genetycznym, w tym przypadku łuszczycy. U ponad 80% chorujących na łuszczycę przed 50 rokiem życia, badanie wykrywa obecność antygenu HLA-Cw6, który jest tzw. markerem dla tej jednostki chorobowej. U osób dorosłych powyżej 50. roku życia częściej notuje się obecność antygenów HLA-B44 i HLA-Cw4.