U nas zapłacisz kartą
Luszczyca a stawy - Wpływ na życie i sposoby radzenia sobie
Choroby współistniejące z łuszczycą
U chorych na łuszczycę stwierdza się większe niż w populacji ogólnej, związane z uogólnionym stanem zapalnym ryzyko wystąpienia chorób metabolicznych (cukrzyca, otyłość, nadciśnienie tętnicze) oraz chorób układu krążenia (miażdżyca, choroba niedokrwienna serca, zawał serca, udar mózgu). Choroba znacząco obniża jakość życia pacjentów, negatywnie wpływa na codzienne funkcjonowanie i stosunki międzyludzkie, co zwiększa ryzyko depresji.
Charakterystycznym objawem łuszczycy są specyficzne zmiany skórne wynikające z zaburzonego procesu regeneracji naskórka. W początkowej fazie choroby występuje wykwit pierwotny – to wyraźnie odgraniczona, czerwonobrunatna grudka o drobnopłatowej, złuszczającej się powierzchni. Może mieć wielkość od łebka szpilki do wykwitu o średnicy 1–2 cm. Zmiany w pełni rozwinięte, tzw. tarczki są większe (średnicy nawet kilku centymetrów) i pokryte mocno przylegającymi srebrzystymi łuskami, czyli blaszkami łuszczycowymi. Po zdrapaniu łuski ukazuje się błyszcząca, jakby pokryta woskiem powierzchnia (objaw świecy stearynowej) oraz drobne kropelkowate krwawienia (objaw Auspitza).
Łuszczycy może towarzyszyć świąd, głównie w okresie zaostrzenia zmian skórnych.
Fot. 1. Zmiany skórne w łuszczycy
Typowa lokalizacja zmian to łokcie, kolana, owłosiona skóra głowy i okolica lędźwiowo-krzyżowa. W rzadkich przypadkach zmiany obejmują całą powierzchnię skóry.
Dla aktywnej postaci łuszczycy charakterystyczny jest objaw Koebnera – zmiany łuszczycowe występują po upływie 6–12 dni wzdłuż linii zadrapania naskórka.
Czym jest ŁZS?
Łuszczycowe zapalenie stawów jest chorobą autoimmunologiczną, czyli taką, w przebiegu której układ immunologiczny pacjenta niszczy swoje własne komórki.
ŁZS jest przewlekłą chorobą zapalną stawów, bardzo często występującą równolegle z łuszczycą skóry. U ponad 40 proc. chorych na łuszczycę rozwija się również łuszczycowe zapalenie stawów, dlatego uważa się, że jest ono odmianą łuszczycy.
Występuje najczęściej u osób między 30-50 rokiem życia, ale może występować również u dzieci.
Większe predyspozycje do wystąpienia łuszczycowego zapalenia stawów mają osoby, u których obecny jest gen HLA-B27. Łuszczycowe zapalenie stawów w przeciwieństwie do łuszczycy nie jest chorobą dziedziczną.
Ponieważ ŁZS jest chorobą autoimmunologiczną, nie można się nią zarazić przez kontakt z osobą chorą.
Istnieje kilka rodzajów łuszczycowego zapalenia stawów:
- niesymetryczne - objawy choroby zajmują kilka stawów, najczęściej stawy rąk i nóg, w tym staw kolanowy i stawy dłoni.
- symetryczne - najczęściej dotyczy nadgarstków, stawów rąk, nóg i stawu skokowego. Bardzo często mylona z reumatoidalnym zapaleniem stawów, występuje razem z łuszczycą skóry, w okolicach stawu skokowego dochodzi do zmniejszenia gęstości kości.
- osiowe - odmiana zajmująca stawy kręgosłupa i staw krzyżowo- biodrowy. Bardzo ciężko zdiagnozować tę odmianę choroby, ponieważ często mylona jest ze sztywniejącymi stawami kręgosłupa. Stan zapalny obejmuje również ścięgna oraz przyczepy kości.
- dystalne zmiany międzypaliczkowe - stany zapalne pojawiają się w stawach palców dłoni i stóp, często prowadząc do ich deformacji, na skutek ubytków i resorpcji kości. Odmiana dotyka częściej mężczyzn i rozpoczyna się charakterystycznym objawem naparstkowym. Paznokieć palca objętego stanem zapalnym wygląda jak podziurawiony igłą.
Objawy łuszczycowego zapalenia stawów
Najczęściej objawy charakterystyczne dla łuszczycowego zapalenia stawów pojawiają się u osób z rozpoznanym schorzeniem łuszczycy skóry (czerwone plamki oraz towarzyszące im zrogowacenia, które wyglądem przypominają łuski). Te charakterystyczne plamki mogą występować na całym ciele i cechować się różnym nasileniem i wielkością. Dlatego ogromnie ważne jest zgłaszanie lekarzowi prowadzącemu (zazwyczaj dermatologowi) zauważonych dolegliwości.
Zdarza się jednak, że objawy ŁZS pojawiają się bez wcześniejszych objawów skórnych, jest to wtedy większe wyzwanie diagnostyczne, gdyż dolegliwości zgłaszane przez pacjenta mogą wskazywać na inne schorzenia, np. zwyrodnieniowe lub reumatyczne.
Jak rozpoznać łuszczycowe zapalenie skóry?
Do najczęstszych objawów łuszczycowego zapalenia skóry zalicza się:
Na podstawie tych objawów oraz badań laboratoryjnych (CRP, OB, czynnik reumatoidalny oraz antygen HLA 27) lekarz pierwszego kontaktu lub reumatolog różnicuje oraz ustala diagnozę. Pacjenci często dostają również skierowanie na badanie RTG stawów obwodowych oraz USG, pozwalające na wykrycie cech zapalnych w okolicy przyczepów ścięgnistych.
Jeśli towarzyszą Ci powyższe objawy, skonsultuj się z lekarzem w celu zdiagnozowania przyczyny swoich problemów. Listę specjalistów znajdziesz na stronie LekarzeBezKolejki.pl, gdzie umówisz się na wizytę w dogodnym dla siebie terminie.