Luszczyca a stawy - Wpływ na życie i sposoby radzenia sobie

Objawy łuszczycowego zapalenia stawów

Objawy choroby mogą różnić się ze względu na lokalizację oraz rozległość zmienionego chorobowo obszaru.

W większości przypadków objawy łuszczycowego zapalenia stawów pojawiają się u osób z rozpoznaną łuszczycą lub razem z pojawieniem się pierwszych zmian skórnych.

Charakterystyczne dla ŁZS objawy to:

• sztywność, ból i obrzęk stawu, który ogranicza jego ruchomość - zapalenie obejmuje również kaletki maziowe stawu oraz torebki stawowe
• zapalenie przyczepów ścięgnistych - są to miejsca przyczepów ścięgien, więzadeł i torebek stawowych do kości
• zapalenie palca - zapalenie dotyczy wszystkich struktur palca, zmieniony chorobowo palec jest zaczerwieniony, poszerzony, bolesny i odstaje od pozostalych palcy
• deformacje stawów - mają postać okaleczającą i występują u ok. 5% pacjentów, najczęściej jest to skrócenie palcy, wskutek deformacji kości
• dna moczanowa - pojawia się przy rozległych zmianach chorobowych skóry, zwiększając stężenie kwasu moczowego,
• miażdżyca oraz choroby układu sercowo-naczyniowego
• zapalenie spojówek, rzadziej zapalenie innych struktur oka.

Jak rozpoznać chorobę?

Łuszczycowe zapalenie stawów najczęściej rozpoznaje się, gdy u pacjenta z łuszczycą wystąpią objawy świadczące o zapaleniu stawów.

Jeśli występują objawy ŁZS bez widocznej łuszczycy, lekarz przeprowadzi wywiad, z naciskiem na informacje o łuszczycy występującej w najbliższej rodzinie.

Lekarz zleci wykonanie badań laboratoryjnych OB i CRP, podwyższone współczynniki świadczą o toczącym się stanie zapalnym. Wykonuje się również inne badania reumatoidalne oraz badanie na obecność genu HLA-B27. Podstawowym badaniem jest badanie radiologiczne zmienionych chorobowo stawów.

W przypadku postaci osiowej choroby wykonuje się najczęściej badanie ultrasonografem lub rezonansem magnetycznym.

Łuszczycowe zapalenie stawów - leczenie

Celem leczenia ŁZS jest zahamowanie postępu choroby i umożliwienie normalnego funkcjonowania. Chociaż nie zawsze jest możliwe, osiągnięcie pełnej remisji (czyli stanu, gdy nie ma żadnych cech obecności choroby), coraz częściej można utrzymać jej aktywność na małym poziomie.

Kluczowe jest jak najszybsze włączenie leczenia, aby zapobiec niesprawności i innym powikłaniom choroby. Sposób postępowania zależy od przebiegu łuszczycowego zapalenia stawów i musi być dostosowany do każdego pacjenta. Lekarz ustali je, biorąc pod uwagę aktywność choroby, stopień uszkodzenia stawów i innych narządów oraz choroby współistniejące. Najskuteczniejsze jest połączenie różnych metod postępowania, np. oprócz stosowania leków ważna jest rehabilitacja. Należy również wcześnie zapobiegać powikłaniom łuszczycowego zapalenia stawów, m.in. chorobom układu sercowo-naczyniowego. Istotne jest opracowanie z lekarzem efektywnego planu postępowania – wiąże się to z regularnymi wizytami oraz wykonywaniem badań laboratoryjnych oceniających skuteczność i ewentualne działania uboczne stosowanych leków.

Stopień zmian łuszczycowych na skórze często nie odzwierciedla ciężkości łuszczycowego zapalenia staów (np. łuszczycy objawiającej się wyłącznie zmianami na paznokciach może towarzyszyć zaawansowane zapalenie stawów). Dlatego oprócz leczenia dermatologicznego konieczna jest współpraca z reumatologiem. Wiele leków stosowanych ogólnoustrojowo zmniejsza zarówno zmiany skórne, jak i stawowe.

Łuszczycowe zapalenie stawów - leki

• niesteroidowe leki przeciwzapalne – u wielu osób wystarczają do opanowania objawów zapalenia stawów, natomiast nie wpływają na zmiany skórne (rzadko mogą spowodować ich pogorszenie – trzeba wtedy zastosować inny preparat), w okresie zaostrzenia choroby zażywa się je codziennie w odpowiednio dużej dawce, razem z posiłkiem, należy pamiętać o przeciwwskazaniach do ich stosowania (takich jak choroba nerek, nadciśnienie tętnicze czy choroba wrzodowa) oraz możliwych działaniach niepożądanych (zobacz także: Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy)
• glikokortykosteroidy – w łuszczycowym zapaleniu stawów podaje się je głównie do wnętrza zajętego stawu, tak aby skutecznie zmniejszyć objawy zapalenia
• leki modyfikujące działanie układu odpornościowego:
  • metotreksat – jest jednym z najczęściej stosowanych leków w przypadku aktywnego zapalenia stawów, często zmniejsza również zmiany skórne, lek ten podaje się raz w tygodniu – doustnie lub podskórnie, przy jego stosowaniu stosuje się suplementację kwasu foliowego,
  • inne leki, takie jak: sulfasalazyna, cyklosporyna, azatiopryna i leflunomid

  Co robić, aby uniknąć zachorowania?

  Niestety, nie mamy wpływu na wystąpienie łuszczycowego zapalenia stawów. Osoby chorujące na łuszczycę, które zauważą u siebie jakiekolwiek dolegliwości ze strony narządu ruchu, powinny poinformować o nich lekarza. Należy unikać czynników, które mogą rozpocząć chorobę lub spowodować jej zaostrzenie.

  Zobacz także

  Łuszczyca Jakie są objawy łuszczycy? Czym różni się łuszczyca krostkowa od zwykłej? Czy łuszczyca dotyczy tylko skóry?

  Choroba zwyrodnieniowa stawów (artroza) Choroba zwyrodnieniowa stawów (artroza) jest najczęstszą przyczyną bólu stawów. Jest wynikiem uszkodzenia chrząstki stawowej i innych struktur stawu. Zwyrodnienie stawów prowadzi do niesprawności i zmniejszenia jakości życia. Pomimo że choroby zwyrodnieniowej nie da się wyleczyć, jest wiele sposobów zahamowania jej postępu i poprawy funkcjonowanie narządu ruchu.

  Ból stawów Ból stawów ma wiele przyczyn, m.in. zmiany zwyrodnieniowo-przeciążeniowe oraz zapalne choroby stawów. Ważne jest określenie czy ból stawów ma charakter „mechaniczny” czy „zapalny” oraz czy występują inne niepokojące objawy wymagające pilnej konsultacji z lekarzem.

  Dna moczanowa Dna moczanowa spowodowana jest odkładaniem w tkankach kryształów moczanu sodu. Najczęściej zajmuje stawy, co zazwyczaj objawia się atakami bardzo silnego bólu, obrzękiem i ograniczeniem ruchomości zajętego stawu.

  Reumatoidalne zapalenie stawów Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), nieprawidłowo określane czasem jako „reumatologiczne zapalenie stawów” to najczęstsza zapalna choroba stawów, rozpoczynająca się najczęściej w młodym i średnim wieku. Nieleczona może prowadzić do uszkodzenia stawów i innych powikłań, jednak aktualne metody leczenia u większości chorych pozwalają na utrzymanie sprawności i normalne funkcjonowanie.

  Ustawienia zaawansowane

  Przetwarzamy informacje pozyskane przy wykorzystaniu technologii cookies, Web Storage i innych wyłącznie w celach wymienionych poniżej. Część z tych informacji jest niezbędna dla działania naszego serwisu, w pozostałym zakresie możesz skonfigurować swoje preferencje w zakresie poszczególnych celów, poprzez zaznaczenie stosownej zgody przy każdym z nich. Możesz też wyrazić zgodę na wszystkie cele poprzez wybranie klawisza „Akceptuję wszystko i przechodzę do serwisu”.

  Niezbędne

  Mechanizmy o charakterze niezbędnym są wymagane do prawidłowego działania naszego serwisu. Bez nich część przygotowanych dla Ciebie funkcjonalności nie będzie działać poprawnie lub nie będzie działać wcale. Te mechanizmy są konieczne do funkcjonowania naszego serwisu, dlatego są zawsze aktywne (nie możesz ich wyłączyć).

  Funkcjonalne

  Zgadzam się na ciasteczka funkcjonalne Nie Tak Niekatywne Aktywne

  Analityczne i statystyczne

  Zgadzam się na ciasteczka analityczne i statystyczne Nie Tak Niekatywne Aktywne

  Mechanizmy analityczne pomagają nam zrozumieć w jaki sposób użytkownicy poruszają się po naszym serwisie, a także które strony serwisu cieszą się największą popularnością. Dzięki tym mechanizmom jesteśmy w stanie lepiej przygotowywać nowe funkcjonalności naszego serwisu oraz optymalizować działanie już istniejących. Informacje zawarte w przedmiotowych mechanizmach mogą być przetwarzane także przez naszych partnerów (Google LLC). Więcej informacji o wykorzystywanych przez nas narzędziach zewnętrznych znajdziesz w naszej Polityce Prywatności wskazanej w Regulaminie naszego Serwisu.

  Reklamowe

  Mechanizmy reklamowe są wykorzystywane przez nas oraz naszych partnerów do budowania kontentu reklamowego w naszym serwisie – lista partnerów może ulegać zmianie, jej aktualną wersję zawsze znajdziesz w tym miejscu. Więcej informacji o wykorzystywanych przez nas narzędziach zewnętrznych znajdziesz w naszej Polityce Prywatności wskazanej w Regulaminie naszego Serwisu.

  

  Łuszczyca – przyczyny, objawy, leczenie

  Łuszczyca jest niezakaźną, przewlekłą, ogólnoustrojową chorobą zapalną, która charakteryzuje się specyficznymi zmianami skórnymi wynikającymi z nadmiernego rogowacenia naskórka.

  Dotyczy około 2% populacji w Europie i Stanach Zjednoczonych, w Azji i Afryce występuje rzadziej. Częstość występowania łuszczycy w populacji polskiej określa się na ok. 3%.

  • genetyczne – m.in. polimorfizm genu HLA-Cw6
  • immunologiczne – zaburzenia funkcjonowania zlokalizowanych w naskórku komórek Langerhansa oraz mechanizmy zależne od limfocytów T, zwłaszcza subpopulacji Th1 i Th17
  • środowiskowe – infekcje, niektóre leki (m.in. przeciwmalaryczne, beta-blokery, cymetydyna, niesteroidowe leki przeciwzapalne), stres, palenie tytoniu, picie alkoholu, ciąża i poród, menopauza.
  • typ I wykazuje silny związek z predyspozycją genetyczną, rozpoczyna się zwykle przed 40. rokiem życia, często w dzieciństwie lub w wieku młodzieńczym, cechuje go cięższy przebieg w porównaniu z typem II, trudniej reaguje na leczenie
  • typ II to tzw. łuszczyca dorosłych, zaczyna się zazwyczaj między 50. a 70. rokiem życia.

  Dziedziczenie łuszczycy ma charakter wielogenowy. Ryzyko zachorowania na łuszczycę dziecka zdrowych rodziców wynosi 1–2%, gdy na łuszczycę choruje jedno z rodziców wzrasta do 10–20%, przy obojgu rodzicach chorych na łuszczycę sięga 50–70%.

  ---

  luszczyca