U nas zapłacisz kartą
Blog o łuszczycy - Poradniki, Wskazówki i Wsparcie dla Osób Walczących z Tą Chorobą Skóry
Umów wizytę u dermatologa
Dermatolodzy nie są stanie podać dokładnych przyczyn rozwoju łuszczycy. Wskazują jednak na pewne czynniki immunologiczne powiązane z nieprawidłową odpowiedzią układu odpornościowego, a także predyspozycje genetyczne. Nierzadko zdarza się, że dzieci dziedziczą po swoich rodzicach problemy skórne i dermatozy. Na razie jednak nie odkryto genu, który byłby odpowiedzialny za rozwój łuszczycy.
Istnieją pewne schorzenia oraz czynniki zewnętrzne, które mogą być czynnikiem wyzwalającym chorobę lub zaostrzającym jej przebieg. Są to przede wszystkim infekcje wirusowe (np. ospa wietrzna, różyczka), bakteryjne i te wywołane przez zakażenie drożdżakami. Czasem przyczyną mogą być pewne schorzenia metaboliczne (np. cukrzyca typu 2, dna moczanowa), jak również:
- przewlekły brak snu,
- wstrząs psychiczny lub silny stres,
- mechaniczne uszkodzenia skóry (rany, oparzenia),
- niektóre leki (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, beta-blokery),
- palenie papierosów i nadużywanie alkoholu,
- stosowanie nieodpowiednich kosmetyków,
- brak higieny.
Czym jest łuszczyca?
Łuszczyca (łac. psoriasis) jest chorobą skórną (tzw. dermatozą) o charakterze nawrotowym. Zalicza się ją do grupy chorób o charakterze autoimmunologicznym, czyli takich, w których układ odpornościowych niszczy własne tkanki. Łuszczyca bywa czynnikiem wyzwalającym dla innych problemów dermatologicznych. Szacuje się, że na to schorzenie cierpi około 2% mieszkańców Europy i Ameryki Północnej.
Łuszczyca może mieć podłoże genetyczne, mówimy wówczas o łuszczycy typu 1. Objawia się już w młodym wieku, przeważnie przed 40. rokiem życia. Łuszczyca typu 2 rozpoczyna się miedzy 50. a 70. dekadą życia. Należy wyraźnie podkreślić fakt, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną. Oznacza to, że nie można się nią zarazić przez kontakt bezpośredni z osobą chorą. To ważna wiedza, ponieważ wiele osób chorujących na łuszczycę jest izolowanych przez społeczeństwo z niewiedzy i lęku przed tą chorobą.
Jakie są objawy łuszczycy?
Łuszczyca objawia się jako okrągłe lub owalne czerwone plamy o wyraźnych konturach, pokryte wieloma grubymi i szerokimi łuskami. Plamy te mogą być:
- duże (o średnicy kilku centymetrów). Ich liczba waha się od jednego do kilku płatów, zwykle ułożonych symetrycznie
- niewielkich rozmiarów (kilka milimetrów średnicy) i liczne w postaci łez lub kropek
Zmiany lokalizują się najczęściej w miejscach tarcia (łokcie, kolana, przedramiona, dolna część pleców), na skórze głowy i jej obwodzie oraz w okolicy pępka.
W zależności od rodzaju łuszczycy możliwe są inne lokalizacje: paznokcie, dłonie, podeszwy stóp, błony śluzowe narządów płciowych. W 30-60% przypadków chorzy skarżą się na świąd.
Przebieg choroby zależy od jej umiejscowienia i wielkości zmian. Kiedy osoba dotknięta łuszczycą delikatnie się drapie, następuje proces wybielania, następnie, jeśli drapanie trwa nadal, łuski odpadają i pojawia się czerwona powierzchnia skóry.