U nas zapłacisz kartą
Luszczyca - Choroba Zakazna czy Nie? Wszystko, Co Powinieneś Wiedzieć
Łuszczyca objawy
Objawy łuszczycy jakie obserwowane są w obrębie skóry w fazie aktywności choroby są charakterystyczne. Szczególnie w pierwszej kolejności obserwuje się tzw. wykwit pierwotny, który wyglądem przypomina grudkę o zabarwieniu czerwonobrunatnym. Grudka ta jest wyraźnie widoczna na tle zdrowej skóry, a jej powierzchnia jest drobnopłatowa, złuszczająca się.
Zmiany o charakterze pojedynczych grudek oraz wykwitów o średnicy około 1 do 2 cm obserwowane są w ramach wczesnych zmian. Złuszczenie naskórka w obrębie wykwitu pierwotnego, zdrapanie charakterystycznych łusek zmienia wygląd skóry chorego, która staje się błyszcząca oraz gładka. Stan ten nazywany jest objawem świecy stearynowej.
Kolejnym charakterystycznym objawem jest tzw. objaw Auspitza. Skóra jest wrażliwa, a jej potarcie powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych i kropelkowate krwawienie w miejscu, w którym zdrapane zostały łuski.
W przebiegu procesu chorobowego obserwuje się również tzw. objaw ostatniej łuski, polegający na stopniowym złuszczaniu i usuwaniu kolejnych łusek, pod którymi obserwowana jest skóra gładka i różowa. Jest to etap przejściowy, poprzedzający wystąpienie objawu świecy stearynowej.
Objaw Kobnera jest stanem, charakterystycznym w aktywnej postaci łuszczycy. Zjawisko opisane zostało po raz pierwszy w roku 1872 przez Heinricha Kobnera. Polega ono na tym, że przy aktywnej postaci choroby po urazie skóry spowodowanym np. zadrapaniem, cięciem chirurgicznym, przekłuciem płatka ucha itp po upływie od 6 do 12 dni, rozwijają się charakterystyczne dla łuszczycy zmiany (wzdłuż uszkodzenia).
W objawach łuszczycy, obok charakterystycznych dla poszczególnych etapów zmian chorobowych, bardzo istotny jest także sam przebieg choroby, szczególnie w zakresie ewolucji zmian skórnych oraz lokalizacji tychże zmian. Charakterystyczne zmiany skórne następują kolejno, w ściśle określonych po sobie fazach.
Jak wygląda łuszczyca?
Początkowe zmiany nie są zazwyczaj rozległe, pojawiają się drobne grudki, nie rzadko tak małe jak łepek od szpilki, które łuszcząc się tworzą wykwity skórne, o średnicy około 1-2 cm. Wówczas zmiany obejmują już większe partie skóry, przekształcając się w zmiany duże, o średnicy zazwyczaj kilku centymetrów. Srebrzyste łuski, które pokrywają te zmiany z czasem zamieniają się, tworząc zgrubiałe zmiany, o nierównej, chropowatej powierzchni.
Domowe sposoby na łuszczycę
Żadne domowe sposoby nie zastąpią leczenia zaawansowanej łuszczycy. Mogą jednak złagodzić jej objawy i wesprzeć leczenie innymi metodami. Jak już wyżej zostało wspomniane, osoby chore na łuszczycę powinny unikać czynników, które mogą powodować zaostrzanie się zmian skórnych (stres, infekcje, urazy, palenie tytoniu, picie alkoholu), a podstawą leczenia tej choroby jest prawidłowa pielęgnacja skóry. Dlatego też należy używać kosmetyków przeznaczonych do skóry ze zmianami łuszczycowymi oraz regularnie stosować emolienty.
Kąpiel osób cierpiących na łuszczycę powinna być krótka, w wodzie o temperaturze około 30–36℃. Należy unikać stosowania szorstkich gąbek, które mogą powodować uszkodzenia skóry i wysiew nowych wykwitów. Po zakończeniu kąpieli należy dokładnie opłukać ciało wodą oraz osuszyć miękkim ręcznikiem, unikając pocierania skóry.
Do czesania włosów zaleca się używanie szczotek z naturalnym włosiem, gdyż plastikowe szczotki mogą uszkadzać skórę głowy. Należy unikać używania lokówek oraz suszyć włosy przy użyciu niskiej temperatury.
Rodzaje łuszczycy
Do najczęstszych rodzajów łuszczycy zalicza się:
- łuszczycę zwyczajną, która charakteryzuje się obecnością typowych zmian skórnych,
- łuszczycę krostkową, która występuje w dwóch postaciach – uogólnionej (jest to jedna z najcięższych postaci łuszczycy) i postaci miejscowej (łuszczyca krostkowa dłoni i stóp),
- łuszczycę uogólnioną (tzw. erytrodermia łuszczycowa), przy której zmiany skórne obejmują całą powierzchnię ciała, a dodatkowo występuje gorączka,
- łuszczycę stawową, która najczęściej dotyczy stawów międzypaliczkowych dalszych, może prowadzić do trwałego inwalidztwa.
Oprócz stawów, łuszczyca nie zajmuje innych narządów wewnętrznych. W łuszczycy stawowej często występują też zmiany łuszczycowe w obrębie paznokci (tzw. objaw naparstkowania).
Powiązane produkty
krem, łuszczyca, rogowacenie, suchość, cukrzyca, dla diabetyków, dla alergików, bez konserwantów, bez parabenów
wyrób medyczny, krem, łuszczyca, egzema, suchość, azs (atopowe zapalenie skóry), alergia, podrażnienie, świąd
krem, alergia, łuszczyca, podrażnienie, egzema, atopowe zapalenie skórykrem, stan zapalny, świąd, zaczerwienienie, łuszczyca, bez sls, bez sztucznych barwników, dla alergików, bez barwników, bez parabenów, bez peg
maść, alergia, atopowe zapalenie skóry, egzema, łuszczyca, stan zapalny, suchość, świąd, zaczerwienienie, bez barwników, bez konserwantów, bez parabenów, bez peg, bez sls, bez sztucznych barwników, dla alergików
balsam, azs (atopowe zapalenie skóry), łuszczyca, nadwrażliwość, suchość, trądzik, dla alergikówbalsam, łuszczyca, nawilżenie, niacynamid, pantenol, suchość, trądzik, nadwrażliwość, azs (atopowe zapalenie skóry), trądzik różowaty, dla alergików
Choroby zakaźne – przyczyny
Przyczyną chorób zakaźnych są czynniki biologiczne m.in. wirusy. Rzadziej źródłem zakażenia są bakterie i inne drobnoustroje. Sposób szerzenia się chorób zakaźnych jest dodatkowym zagrożeniem, bo wiele schorzeń infekcyjnych rozprzestrzenia się drogą kropelkową lub przez kontakt bezpośredni z osobą zakażoną.
Co ciekawe, choroby zakaźne nie rozwijają się u wszystkich osób, które miały kontakt z chorym. Dlaczego tak się dzieje? Ogromne znaczenie ma w tym przypadku ogólna kondycja zdrowotna, która wpływa na funkcjonowanie układu immunologicznego. Infekcja zaczyna się rozwijać, gdy dojdzie do złamania sił odpornościowych organizmu. Niektóre choroby zakaźne pojawiają się sezonowo np. grypa, istnieją również choroby zakaźne, na które chorujemy tylko raz, bo organizm wytwarza na skutek zakażenia trwałą odporność. Zaliczamy do nich m.in. ospę wietrzną, odrę, świnkę i różyczkę. Wielu zakażeń chorobami typowymi dla wieku dziecięcego, można uniknąć, pamiętając o szczepieniach ochronnych. Warto jednak wiedzieć, że część chorób zakaźnych może nam zagrażać w dorosłym życiu, nawet jeżeli zostaliśmy zaszczepieni w dzieciństwie, dlatego powinniśmy sprawdzić, które schorzenia wymagają wykonania szczepień przypominających średnio co 10 lat.
Choroby zakaźne rozprzestrzeniają się różnymi drogami. Możemy się nimi zarazić drogą kropelkową, poprzez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną oraz przedmiotami, na których znajdują się chorobotwórcze drobnoustroje, a także przez kontakt z krwią, kałem, moczem i wydzieliną z narządów płciowych osoby zakażonej. Specyficzną grupę chorób zakaźnych stanowią choroby rozprzestrzeniające się przez kontakt seksualny, czyli choroby weneryczne.
Najczęściej do zakażenia się chorobą zakaźną dochodzi drogą kropelkową, czyli przez drogi oddechowe – chorobotwórcze drobnoustroje wnikają do organizmu poprzez błony śluzowe jamy nosowo-gardłowej, rozprzestrzeniając się podczas kaszlu i kichania. Drogą kropelkową rozprzestrzenia się np. przeziębienie, grypa i wiele innych chorób sezonowych oraz chorób zakaźnych wieku dziecięcego. Zagrożenie stanowią również przedmioty, na których znajdują się wydzieliny osoby chorej np. naczynia i sztućce. Chorobą zakaźną możemy również zarazić się przez dotyk – w tej grupie dominują choroby, w których występują zmiany skórne.
Rodzaje łuszczycy
- łuszczyca zwykła, w której zmiany skórne zlokalizowane są w obrębie kolan, łokci oraz owłosionej skóry głowy i są to typowe, charakterystyczne obszary występowania zmian chorobowych,
- łuszczyca zadawniona, której objawy podobne są do łuszczycy zwykłej, jednak zmiany są przerosłe i zgrubiałe, które długo się utrzymują na powierzchni skóry,
- łuszczyca brodawkująca, jest rzadką odmianą choroby, która powstaje w wyniku zaniedbania łuszczycy zwykłej, charakteryzuje się brodawkowatym przerostem naskórka, najczęściej w obrębie podudzi,
- łuszczyca wysiękowa, zazwyczaj towarzyszy łuszczycy stawowej, zajmuje charakterystyczne obszary na ciele, szczególnie fałdy skóry czy zgięcia stawowe,
- łuszczyca bruźdźcowa, to postać łuszczycy wysiękowej zadawnionej, zmiany na skórze obserwowane są w tej samej lokalizacji co w przypadku łuszczycy wysiękowej, inaczej wyglądają natomiast zmiany – są przerosłe, nawarstwione oraz wilgotne,
- łuszczyca stawowa, w której procesem chorobowym objęte są stawy, występujące w obrębie stawów stany zapalne, powodują sztywność poranną, a także w wielu przypadkach wywołują zniekształcenia, co może prowadzić do trwałego inwalidztwa,
- łuszczyca stawowa, typ dystalny, choroba częściej dotyka mężczyzn niż kobiet, charakteryzuje się niesymetrycznym zajęciem procesem chorobowym w obrębie stawów międzypaliczkowych rąk i stóp,
- łuszczyca stawowa, typ reumatoidalny, postać ta dotyczy częściej kobiet niż mężczyzn i jest trudna do zdiagnozowania, ponieważ objawy ciężko odróżnić od RZS, w przypadku łuszczycowego zapalenia stawów zmiany stawowe są asymetryczne, występują częściej niż w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów zajęcia stawów kręgosłupa, wywołując zniekształcające zapalenie stawów kręgosłupa, w diagnostyce obserwuje się, że czynnik reumatoidalny jest najczęściej ujemny,
- łuszczyca stawowa, typ zniekształcający, obejmuje wiele stawów oraz kręgosłup,
- łuszczyca krostkowa,
- dłoni i stóp, charakteryzuje się krostkowymi wykwitami rumieniowymi i złuszczającymi, ogniska choroby są wyraźnie odgrodzone od otoczenia i występują na bocznych powierzchniach rąk i stóp,
- uogólniona, jest najcięższą postacią choroby, obok zmian skórnych występuje wysoka gorączka oraz zły stan ogólny pacjenta, charakterystyczne wykwity krostkowe podprogowe obserwowane są na podłożu rumieniowym, często występuje tzw. objaw Nikolskiego, polegający na tzw. spełzaniu naskórka pod wpływem potarcia,
- łuszczyca odwrócona, charakteryzuje się występowanie zmian chorobowych w miejscach, które nie są charakterystyczne dla łuszczycy, w szczególności zmiany obserwowane są na twarzy, tułowiu czy w fałdach skóry,
- odmiana uogólniona łuszczycy, często charakteryzuje się bardzo ciężkim przebiegiem, któremu towarzyszy wysoka temperatura, zaburzenia wodno- elektrolityczne, utrata płynów oraz wtórne zakażenia.
