U nas zapłacisz kartą
Czy Łuszczycą Można Się Zarazić? Rozważenia, Fakty i Mity
Łuszczyca Psoriasis – przyczyny
Łuszczyca, inaczej Psoriasis, to przewlekła, zapalna choroba skóry, o nawrotowym charakterze. Wykwitem skórnym są grudki pokryte łuską, które najczęściej zlewają się w większe ogniska. Łuszczyca występuje na skórze gładkiej, owłosionej, może objawiać się również na paznokciach dłoni i stóp. W przebiegu choroby dochodzi do zaburzeń keratynizacji, czyli procesu rogowacenia komórek naskórka. W zdrowo funkcjonującej skórze przejście keratynocytów z warstwy rozrodczej do warstwy rogowej trwa około 28-30 dni. W przypadku łuszczycy ten czas skraca się nawet o połowę. Coraz częściej łuszczycę określa się jako schorzenie o podłożu autoimmunologicznym. Komórki układu odpornościowego, limfocyty i neutrofile, naciekają skórę właściwą i naskórek. Co ważne, łuszczyca jest chorobą niezakaźną, czyli nie przenosi się poprzez kontakt z osobą chorą.
Wśród czynników warunkujących wystąpienie choroby wymienia się trzy główne:
- predyspozycje genetyczne: choroba często występuje w wywiadzie rodzinnym pacjentów, badania potwierdzają jej dziedziczny charakter,
- czynniki immunologiczne: w procesie chorobowym znaczenie mają szlaki interleukiny IL-1 i IL-36,
- bodźce zewnętrzne: urazy mechaniczne, stres, palenie tytoniu, styl życia, dieta.
Wścieklizna
Wirus wścieklizny wydalany jest wraz ze śliną, najczęściej do zakażenia dochodzi poprzez pogryzienie.
W przypadku pogryzienia przez nieznane zwierzę należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza – w okresie inkubacji wirusa możliwe jest uodpornienie organizmu na jego działanie przy pomocy serii szczepionek oraz antytoksyny.
Należy to zrobić zanim wirus dotrze do układu nerwowego. Bezpośrednią przyczyną śmierci jest bowiem wywołane przezeń ostre zapalenie mózgu.
W Polsce jedynie psy objęte są ustawowym obowiązkiem szczepienia przeciw wściekliźnie. O szczepieniu kota w większości przypadków decyduje opiekun, jednak zalecane jest szczepienie wszystkich kotów wychodzących, nawet sporadycznie.
W niektórych częściach Polski, np. w województwie mazowieckim, na mocy decyzji wojewody opiekunów kotów domowych również obejmuje obowiązek szczepień – ze względu na stwierdzone u dzikich zwierząt z lasów na terenie województwa przypadki wścieklizny.
Dostępne są już szczepionki przeciw wściekliźnie niezawierające adiuwantu – są nieco droższe niż te standardowe, ale w ich przypadku ryzyko wystąpienia mięsaka poszczepiennego w miejscu iniekcji jest znacznie niższe.
Przebieg łuszczycy
Łuszczycę rozpoznaje się na podstawie obecności charakterystycznych zmian skórnych w typowych lokalizacjach (kolana, łokcie, owłosiona skóra głowy). W sytuacjach wątpliwych lekarz może zalecić wykonanie biopsji i ocenę histopatologiczną wycinka.
Ta choroba skóry przebiega z okresami zaostrzeń objawów i remisji, czyli ustępowania symptomów. Niekiedy okres bez objawów choroby może trwać nawet kilka lat. Odpowiednia pielęgnacja skóry osoby chorej na łuszczycę jest podstawą leczenia choroby i zapobiega powstawaniu nowych wykwitów skórnych. Należy pamiętać także, aby unikać silnego stresu, urazów, infekcji czy rozwoju procesów zapalnych np. próchnicy, gdyż są to czynniki wyzwalające zmiany.
Łuszczyca w ciąży
Przebieg łuszczycy u kobiet w ciąży może być mocno zróżnicowany. Według dostępnych danych w literaturze medycznej szacuje się, że u około 30–40% kobiet będących w ciąży dochodzi do złagodzenia objawów choroby, a u około 20% ciężarnych obserwuje się nasilenie objawów. U pozostałych 40–50% kobiet w ciąży zmiany przebiegają bez zmian ich charakteru i nasilenia. Za czynniki sprzyjające łagodzeniu objawów łuszczycy u kobiet w ciąży uznaje się wzrost stężenia estrogenu i progesteronu oraz zmniejszenie odpowiedzi odpornościowej organizmu.
Należy też pamiętać, że ciąża jest przeciwwskazaniem do niektórych leków standardowo stosowanych w leczeniu łuszczycy (m.in. przeciwwskazane są retinoidy, metotreksat oraz tazaroten). Pozostałe leki (cygnolina, dziegcie, kortykosteroidy, takrolimus, pimekrolimus i cyklosporyna) powinny być stosowane pod ścisłym nadzorem lekarza.
Łuszczyca a inne choroby
Obecny w organizmie stan zapalny, który towarzyszy łuszczycy, może prowadzić do zmian w układzie sercowo-naczyniowym, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, zaburzeń metabolicznych, niealkoholowego stłuszczenia wątroby i wielu innych chorób współistniejących. Osoby z łuszczycą często cierpią też na depresję, która nasilana jest brakiem akceptacji objawów choroby.
Choroba kociego pazura
Choroba kociego pazura, czyli bartonelloza, wywoływana jest przez bakterię Bartonella henselae, która roznoszona jest głównie przez pchły. Pasożyty są przyczyną zarażania się bakterią przez koty. Nasi pupile są jednak tylko bezobjawowymi nosicielami.
Do zarażenia się przez człowieka tą chorobą od kota dochodzi najczęściej w wyniku zadrapania, rzadziej – ugryzienia przez kota będącego nosicielem. U ludzi choroba w większości przypadków przebiega bezobjawowo lub z objawami grypopodobnymi.
Objawy kliniczne mogą jednak wystąpić u dzieci i młodzieży oraz osób z obniżoną odpornością. Obejmują one:
- zmiany skórne w obrębie rany po zadrapaniu/ugryzieniu (pojawia się zaczerwienienie w chorym miejscu oraz grudka bądź pęcherzyk, które następnie pokrywają się strupem), powiększone węzły chłonne, które stają się twarde i bolesne,
- w przypadku zropienia węzłów chłonnych możliwe jest wydostanie się ropy na zewnątrz i wytworzenie się przetoki,
- zapalenie spojówek u ok. 10% osób zarażonych.
W przypadku cięższego przebiegu choroby bądź obniżonej odporności chorego konieczna jest antybiotykoterapia.
Profilaktyka choroby kociego pazura polega głównie na walce z pasożytami zewnętrznymi (pchłami) u kota. W przypadku podrapania lub pogryzienia przez kota ranę należy zdezynfekować.
Jakie jeszcze choroby przenoszą koty?
