U nas zapłacisz kartą
Czy Łuszczycą Można Się Zarazić? Rozważenia, Fakty i Mity
Wścieklizna
Wirus wścieklizny wydalany jest wraz ze śliną, najczęściej do zakażenia dochodzi poprzez pogryzienie.
W przypadku pogryzienia przez nieznane zwierzę należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza – w okresie inkubacji wirusa możliwe jest uodpornienie organizmu na jego działanie przy pomocy serii szczepionek oraz antytoksyny.
Należy to zrobić zanim wirus dotrze do układu nerwowego. Bezpośrednią przyczyną śmierci jest bowiem wywołane przezeń ostre zapalenie mózgu.
W Polsce jedynie psy objęte są ustawowym obowiązkiem szczepienia przeciw wściekliźnie. O szczepieniu kota w większości przypadków decyduje opiekun, jednak zalecane jest szczepienie wszystkich kotów wychodzących, nawet sporadycznie.
W niektórych częściach Polski, np. w województwie mazowieckim, na mocy decyzji wojewody opiekunów kotów domowych również obejmuje obowiązek szczepień – ze względu na stwierdzone u dzikich zwierząt z lasów na terenie województwa przypadki wścieklizny.
Dostępne są już szczepionki przeciw wściekliźnie niezawierające adiuwantu – są nieco droższe niż te standardowe, ale w ich przypadku ryzyko wystąpienia mięsaka poszczepiennego w miejscu iniekcji jest znacznie niższe.
Jakie czynniki mogą przyczyniać się do łuszczycy?
Jak dotąd nie odkryto przyczyn tej choroby, choć wiadomo, że ma ona podłoże autoimmunologiczne i może być dziedziczona. Znane są też czynniki zaostrzające tę chorobę. Należą do nich, m.in.:
- uszkodzenia skóry ,
- zakażenia ogólnoustrojowe,
- interakcje między lekami,
- stres ,
- niewłaściwa dieta ,
- alkohol,
- tytoń,
- czynniki chemiczne.
Co ciekawe, u osób z różnymi grupami krwi różne czynniki mają kluczowe znaczenie. Na przykład u chorych z grupą AB głównym czynnikiem nasilającym powstawanie zmian jest objaw Koebnera (czyli uszkodzenie naskórka), z grupą A – zakażenia paciorkowcami, z grupą krwi B – interakcje lekowe, zaś z grupą 0 – stres.
Pielęgnacja kosmetologiczna skóry łuszczycowej
Skóra dotknięta łuszczycą wymaga odpowiedniej codziennej pielęgnacji, która łączy w sobie działanie nawilżające, zmiękczające oraz złuszczające. Do składników pożądanych w pielęgnacji łuszczycowej zalicza się:
- emolienty: działają nawilżająco i zmiękczająco, regularnie stosowane zmniejszają łuszczenie, niwelują uczucie świądu, odbudowują barierę naskórkową i poprawiają stan warstwy rogowej naskórka (np. trójgliceryd kaprylowo – kaprynowy, olej makadamia, masło shea),
- humektanty: posiadają zdolność przenikania przez naskórek i zatrzymywania wody w warstwie rogowej, dzięki czemu poprawiają nawilżenie skóry (np. gliceryna, kwas mlekowy, aloes, mocznik),
- substancje keratolityczne: niezwykle istotna grupa składników w pielęgnacji skóry łuszczycowej, umożliwiają rozluźnienie połączeń międzykomórkowych naskórka, dzięki czemu ułatwiają usuwanie nadmiaru łuski (np. kwas glikolowy, mocznik, kwas salicylowy),
- substancje przeciwutleniające: wykazują działanie przeciwzapalne, wspomagają procesy gojenia i łagodzą podrażnienie skóry (np. koenzym Q10),
- substancje wspomagające barierę lipidową: ich obecność w kosmetyku umożliwia odbudowanie warstwy ochronnej skóry przez uzupełnienie brakujących lipidów, dzięki czemu następuje regeneracja skóry (np. ceramidy, woski, olej z wiesiołka),
- substancje hamujące podziały mitotyczne: działanie opiera się na wydłużeniu procesu rogowacenia naskórka przez utrudnienie oddychania komórkowego (dziegcie).
Codzienna pielęgnacja pozwala na złagodzenie objawów łuszczycy, szybsze gojenie się ognisk zapalnych, a przede wszystkim przynosi ulgę podrażnionej skórze.
Podsumowując
Łuszczyca jest niezwykle wymagającą chorobą. Wpływa na samopoczucie, życie codzienne, aspekt psychologiczny i estetyczny. Mimo iż jest chorobą przewlekłą, można nauczyć się z nią funkcjonować. Odpowiednio dobrane leczenie, pielęgnacja, dbałość o dietę, suplementację oraz dobre samopoczucie psychiczne pomaga w złagodzeniu objawów i dolegliwości związanych z łuszczycą.
Łuszczyca – leczenie miejscowe. Jak złagodzić objawy?
Właściwa pielęgnacja skóry osób chorych na łuszczycę jest niezbędna podczas leczenia zmian chorobowych. Stanowi także profilaktykę przed zaostrzeniem choroby. W pielęgnacji skóry z objawami charakterystycznymi dla łuszczycy zaleca się regularne złuszczanie naskórka, nawilżanie oraz natłuszczanie. Pomocne bywają preparaty emolientowe, które tworzą warstwę ochronną na powierzchni skóry, dzięki czemu zapobiegają nadmiernej utracie wody ze skóry oraz zmniejszają świąd. Zaleca się używanie preparatów emolientowych co najmniej 3 razy na dobę. Do substancji łagodzących objawy łuszczycy zalicza się także mocznik, kwas glikolowy, kwas mlekowy, kwas hialuronowy, glicerynę oraz dekspantenol, który ma działanie nawilżające, łagodzące i przeciwzapalne. Mocznik ma działanie keratolityczne, przez co ułatwia usunięcie blaszek łuszczycowych.
W przypadku łuszczycy skóry głowy zaleca się stosowanie szamponów przeznaczonych dla osób z łuszczycą (najczęściej zawierających dziegcie). Podczas kuracji preparatami zawierającymi dziegcie należy unikać ekspozycji na promienie słoneczne. Warto pamiętać także, aby delikatnie myć skórę głowy, dzięki czemu unikniemy uszkodzeń mechanicznych skóry głowy i powstawania nowych zmian.
Osoby mające zmiany na dłoniach powinny ograniczyć stosowanie mydeł i detergentów, gdyż prowadzą one do przesuszania skóry i jej mechanicznych uszkodzeń. Zaleca się także regularne stosowanie kremów do rąk.
Łuszczyca a solarium, tatuaż
Światło ultrafioletowe, które jest emitowane w solarium, może łagodzić objawy skórne łuszczycy, jednakże nie zaleca się korzystania z solariów, bezpieczniejszym sposobem fototerapii jest naświetlanie PUVA, które może zalecić lekarz dermatolog. Dlatego też osoby z łuszczycą nie powinny zastępować profesjonalnej terapii choroby (naświetlania PUVA) pobytem w solarium.
Należy pamiętać, że tatuaż może powodować pojawienie się zmian łuszczycowych, co jest wywołane uszkodzeniem skóry, dlatego osoby dotknięte tą chorobą skórną nie powinny wykonywać sobie tatuaży.
