Dieta w łuszczycy - Czego unikać?
Co jeść przy łuszczycy?
Bilansując jadłospis osoby chorej na łuszczycę należy wziąć pod uwagę inne towarzyszące jednostki chorobowe, a także możliwe alergie pokarmowe. Ze względu na fakt, że łuszczyca ma podłoże autoimmunologiczne to często współwystępować może z RZS (reumotoidalne zapalenie stawów), wrzodziejącym zapaleniem jelit czy chorobą Leśniowskiego Cronha.
Baza diety niezależnie od innych zaburzeń powinna być zawsze taka sama, modyfikacja w przypadku chorób jelit powinna dotyczyć jedynie strawności produktów i ograniczenia tych nasilających objawy.
Ze względu na ryzyko rozwoju cukrzycy czy hipercholesterolemii, dieta optymalna powinna zakładać 4-5 posiłków dziennie w odstępach 3-4 godzin, a także eliminację podjadania. W celu zadbania o prawidłowe stężenie glukozy we krwi warto zadbać o indeks i ładunek glikemiczny produktów i potraw.
Do zalecanych składników zaliczamy:
- warzywa - zielone warzywa liściaste, kapustne, kalafior, brokuły, warzywa korzeniowe, pomidory, ogórki, papryka, rzodkiewka, rzepa, cukinia, bakłażan,
- owoce - szczególnie owoce jagodowe o wysokim potencjale antyoksydacyjnym,
- ryby - szczególną uwagę należy zwrócić na tłuste ryby morskie, które dostarczają kwasów Omega-3 o silnym działaniu przeciwzapalnym,
- mięso - chude mięso drobiowe, bez skóry, drobiowe wędliny,
- nabiał - o zawartości tłuszczu poniżej 2%,
- pestki, nasiona, orzechy,
- tłuszcze - oliwa z oliwek, olej lniany (na zimno).
Dieta przy łuszczycy – jakie są jej zalecenia?
Na nasilenie zmian łuszczycowych oraz pojawienie się pierwszych objawów tej choroby może wpływać: stosowanie źle zbilansowanej diety, sięganie po używki, siedzący tryb życia, otyłość, cukrzyca, insulinooporność. Dlatego też lekarze i dietetycy zalecają pacjentom z łuszczycą zmianę nawyków żywieniowych oraz traktowanie diety jako wsparcia dla leczenia miejscowego, farmakologicznego czy fototerapii.
Uwaga: Jak dotąd nie opracowano ogólnych zaleceń dietetycznych dla pacjentów z łuszczycą. Jednak włączenie elementów prawidłowego żywienia wpłynie na lepszy przebieg kliniczny tej choroby skóry. Dieta dla osób z łuszczycą powinna zostać dopasowana indywidualnie do każdego pacjenta oraz współwystępujących jednostek chorobowych.
Jadłospis ma zapobiegać niedoborom cennych składników odżywczych oraz zmniejszać ryzyko wystąpienia chorób metabolicznych – niedobory mogą skutkować obniżeniem skuteczności podjętego leczenia. Warto zadbać o prawidłowy stosunek kwasów tłuszczowych z grupy omega-3 do kwasów tłuszczowych z grupy omega-6. W diecie nie może zabraknąć także źródeł:
- białka,
- błonnika,
- cynku,
- selenu,
- polifenoli,
- witaminy A,
- witaminy C,
- witamin z grupy B,
- witaminy D3,
- witaminy E.
Warto wspomnieć również o tym, że w złagodzeniu objawów łuszczycy może pomóc redukcja tkanki tłuszczowej – dotyczy to zwłaszcza osób borykających się z otyłością i nadwagą. Redukcja tłuszczu wpływa na obniżenie markerów stanu zapalnego, a tym samym zmniejsza nasilenie zmian łuszczycowych.
Osoby zmagające się z łuszczycą są również bardziej narażone na ryzyko wystąpienia zespołów wieńcowych. Zmiana sposobu żywienia wpłynie na obniżenie ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych.

Czego ,,nie lubi" łuszczyca?
Zmagając się z łuszczycą, szczególną uwagę należy zwracać na produkty spożywcze po które sięgamy. Przy łuszczycy przede wszystkim warto zadbać o prawidłową masę ciała. Nadmierna tkanka tłuszczowa produkuje wiele substancji prozapalnych, które mogą nasilać objawy choroby.
Dodatkowo w diecie należy unikać:
- produktów o charakterze prozapalnym, czyli wysokoprzetworzonych, bogatych w nasycone kwasy
- alkoholu,
- czerwonego mięsa,
- podrobów,
- potraw smażonych.
Niestety zwyczajowa dieta w naszej szerokości geograficznej jest dość bogata w wyżej wymienione składniki i należy poddać ją modyfikacji tak, aby stała się przeciwzapalna.
W pierwszej kolejności warto zamienić masło na margarynę, a smalec na oliwę z oliwek, czerwone mięso na chudy drób lub ryby. Proces smażenia warto zastąpić pieczeniem, grillowaniem lub duszeniem potraw.