U nas zapłacisz kartą
Dieta w łuszczycy - Czego unikać?
Witamina D
Witamina D reguluje m.in. cykl komórkowy, nie pozwalając do nadmiernej proliferacji naskórka. Odpowiedni poziom witaminy D w surowicy warunkuje wchłanianie wapnia ze światła jelit. Badania wykazały efektywność jej stosowania w trakcie leczenia łuszczycy (zauważono poprawę stanu skóry u pacjentów dotkniętych tą jednostką choroby). U pacjentów z łuszczycą obserwuje się niski poziomu witaminy D w surowicy krwi. Należy wykonać badania pokazujące poziom witaminy D i dobrać odpowiednią dawkę suplementu. Źródła pokarmowe nie są w stanie pokryć dziennego zapotrzebowania na tę witaminę D.
Pamiętajmy o odpowiedniej ilości wody! Dzięki odpowiedniej podaży płynów skóra staje się elastyczna i odporna na powstawanie stanów zapalnych.
Łuszczyca a dieta śródziemnomorska, bezglutenowa i wegetariańska
W źródłach naukowych szczególnie wyróżnia się dietę śródziemnomorską, która opiera się na spożywaniu produktów naturalnych, dostarczających antyoksydantów oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny omega-3.
W źródłach internetowych możemy znaleźć informacje, że stosowanie diety bezglutenowej jest dobrym rozwiązaniem dla osób borykających się z łuszczycą. Niestety, nie jest do końca prawdziwe stwierdzenie. Owszem, łuszczyca może być powiązana z celiakią i nadwrażliwością na gluten, jednak dieta całkowicie wykluczająca gluten nie znajduje uzasadnienia w badaniach naukowych. Jeżeli nie zmagamy się z celiakią, będziemy stosować dietę bezglutenową, a po jakimś czasie wrócimy do starych nawyków żywieniowych, wówczas możemy spodziewać się nasilenia objawów łuszczycy. Dodatkowo eliminacja dużej grupy produktów spożywczych może prowadzić do niedoborów. Oznacza to, że dieta bezglutenowa powinna być zalecana wyłącznie dla osób zmagających się równocześnie z łuszczycą i z celiakią lub z łuszczycą i nadwrażliwością na gluten.
Badania wskazują natomiast, że dieta wegetariańska, oparta na eliminacji mięsa i zastępująca produkty pochodzenia zwierzęcego dużą ilością warzyw i owoców, może pozytywnie wpływać na łagodzenie zmian zapalnych skóry.
Przebieg łuszczycy
Skóra zajęta łuszczycą zostaje pokryta srebrną łuską z widocznymi wykwitami grudkowymi, najczęściej zlokalizowana jest na łokciach, kolanach oraz w obrębie skóry głowy. Łuszczyca może mieć charakter rozlany, z plackowatymi ogniskami.
Istotą tej choroby jest nadmierna proliferacja naskórka, czyli jego przyspieszone wytwarzanie. Komórki z warstwy podstawnej do rogowej przechodzą w okresie 3-4 dni (normalnie 28 dni).
Pierwotnym wykwitem łuszczycy jest czerwona grudka pokryta żółtawą lub srebrzystą łuską. Po zadrapaniu często pojawia się punkcikowate krwawienie. Najczęściej jest leczona podawanymi sterydami, uciszając stan zapalny skóry, który podczas odstawienia niestety często nawraca. Oczywiście farmakoterapia jest wskazana w przypadku leczenie jednostki choroby. Jeśli zmiany łuszczycowe zajęły dużą powierzchnie skóry to powinno zastosować się leczenie ogólne a nie miejscowe. Dlatego stosowanie sterydów w tym przypadku jest nierozsądne. Długotrwała sterydoterapia powoduje zmiany zanikowe oraz naczyniowe. Czy po odstawieniu sterydu choroba powróci? Możliwe, nawrót zmian jest spowodowany przerwaniem działania przeciwzapalnego.
W wielu badaniach wykazano, że łuszczyca jest chorobą której towarzyszą przewlekłe stany zapalne: zespół metaboliczny, nadciśnienie tętnicze, zapalenie jelita grubego a także celiakia, reumatoidalne zapalenie stawów. Nieodpowiedni styl życia i nieprawidłowy sposób odżywiania może nasilać procesy zapalne, a przez to pogarszać przebieg kliniczny schorzenia.
Dieta przy łuszczycy – jakie są jej zalecenia?
Na nasilenie zmian łuszczycowych oraz pojawienie się pierwszych objawów tej choroby może wpływać: stosowanie źle zbilansowanej diety, sięganie po używki, siedzący tryb życia, otyłość, cukrzyca, insulinooporność. Dlatego też lekarze i dietetycy zalecają pacjentom z łuszczycą zmianę nawyków żywieniowych oraz traktowanie diety jako wsparcia dla leczenia miejscowego, farmakologicznego czy fototerapii.
Uwaga: Jak dotąd nie opracowano ogólnych zaleceń dietetycznych dla pacjentów z łuszczycą. Jednak włączenie elementów prawidłowego żywienia wpłynie na lepszy przebieg kliniczny tej choroby skóry. Dieta dla osób z łuszczycą powinna zostać dopasowana indywidualnie do każdego pacjenta oraz współwystępujących jednostek chorobowych.
Jadłospis ma zapobiegać niedoborom cennych składników odżywczych oraz zmniejszać ryzyko wystąpienia chorób metabolicznych – niedobory mogą skutkować obniżeniem skuteczności podjętego leczenia. Warto zadbać o prawidłowy stosunek kwasów tłuszczowych z grupy omega-3 do kwasów tłuszczowych z grupy omega-6. W diecie nie może zabraknąć także źródeł:
- białka,
- błonnika,
- cynku,
- selenu,
- polifenoli,
- witaminy A,
- witaminy C,
- witamin z grupy B,
- witaminy D3,
- witaminy E.
Warto wspomnieć również o tym, że w złagodzeniu objawów łuszczycy może pomóc redukcja tkanki tłuszczowej – dotyczy to zwłaszcza osób borykających się z otyłością i nadwagą. Redukcja tłuszczu wpływa na obniżenie markerów stanu zapalnego, a tym samym zmniejsza nasilenie zmian łuszczycowych.
Osoby zmagające się z łuszczycą są również bardziej narażone na ryzyko wystąpienia zespołów wieńcowych. Zmiana sposobu żywienia wpłynie na obniżenie ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych.
