U nas zapłacisz kartą
Leczenie domowe łuszczycy - Skuteczne sposoby na łagodzenie objawów
Łuszczyca dłoni
Łuszczyca krostkowa często pojawia się na dłoniach. To ciężka i problematyczna choroba – to właśnie dłońmi niemal nieustannie wykonujemy różnego rodzaju czynności w codziennym życiu. Osoba chora zmaga się ze swędzeniem i złuszczającą się skórą. Oprócz leków i preparatów przepisanych przez lekarza, ulgę przyniosą domowe sposoby.
Jak walczyć z łuszczycą? Najlepiej jest oczywiście zgłosić się do lekarza dermatologa, który zaleci odpowiednie do rodzaju i stopnia zaawansowania choroby leczenie. Zwykle przepisuje się sterydy, ale tych nie powinno się stosować przewlekle ze względu na różne skutki uboczne.
Dlatego warto znać domowe sposoby, które przyniosą ulgę. I chociaż łuszczycy nie da się całkowicie wyleczyć, to można złagodzić jej przykre objawy. Zobacz jak!
8 rzeczy, za które pokocha cię twoja trzustka
Lawenda
Łuszczycę można leczyć naturalnymi ziołami. Na miejsca zmienione chorobowo, czyli na łuszczące się plamki, pomaga lawenda i olejek lawendowy. Ma działanie przeciwgrzybiczne i bakteriobójcze. Wpływa na szybszą regenerację naskórka i gojenie ran. Olejek należy wcierać w chorą skórę. Możesz go kupić w sklepie zielarskim albo zrobić własnoręcznie.
Łuszczyca – 10 produktów, które warto jeść, gdy na nią chorujesz
Olej na łuszczycę (z krwawnika)
Ulgę może przynieść też kąpiel z dodatkiem olejku z krwawnika. Działa odkażająco i przeciwgrzybicznie. Krwawnik ma też właściwości ściągające. Stosowany na skórę dotkniętą chorobą, złagodzi stan zapalny i przyspieszy gojenie ran i podrażnień. Ziele krwawnika likwiduje uczucie świądu, co w przypadku wielu chorujących na łuszczycę może przynieść bardzo odczuwalną ulgę.
Przebieg łuszczycy
Łuszczycę rozpoznaje się na podstawie obecności charakterystycznych zmian skórnych w typowych lokalizacjach (kolana, łokcie, owłosiona skóra głowy). W sytuacjach wątpliwych lekarz może zalecić wykonanie biopsji i ocenę histopatologiczną wycinka.
Ta choroba skóry przebiega z okresami zaostrzeń objawów i remisji, czyli ustępowania symptomów. Niekiedy okres bez objawów choroby może trwać nawet kilka lat. Odpowiednia pielęgnacja skóry osoby chorej na łuszczycę jest podstawą leczenia choroby i zapobiega powstawaniu nowych wykwitów skórnych. Należy pamiętać także, aby unikać silnego stresu, urazów, infekcji czy rozwoju procesów zapalnych np. próchnicy, gdyż są to czynniki wyzwalające zmiany.
Łuszczyca w ciąży
Przebieg łuszczycy u kobiet w ciąży może być mocno zróżnicowany. Według dostępnych danych w literaturze medycznej szacuje się, że u około 30–40% kobiet będących w ciąży dochodzi do złagodzenia objawów choroby, a u około 20% ciężarnych obserwuje się nasilenie objawów. U pozostałych 40–50% kobiet w ciąży zmiany przebiegają bez zmian ich charakteru i nasilenia. Za czynniki sprzyjające łagodzeniu objawów łuszczycy u kobiet w ciąży uznaje się wzrost stężenia estrogenu i progesteronu oraz zmniejszenie odpowiedzi odpornościowej organizmu.
Należy też pamiętać, że ciąża jest przeciwwskazaniem do niektórych leków standardowo stosowanych w leczeniu łuszczycy (m.in. przeciwwskazane są retinoidy, metotreksat oraz tazaroten). Pozostałe leki (cygnolina, dziegcie, kortykosteroidy, takrolimus, pimekrolimus i cyklosporyna) powinny być stosowane pod ścisłym nadzorem lekarza.
Łuszczyca a inne choroby
Obecny w organizmie stan zapalny, który towarzyszy łuszczycy, może prowadzić do zmian w układzie sercowo-naczyniowym, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, zaburzeń metabolicznych, niealkoholowego stłuszczenia wątroby i wielu innych chorób współistniejących. Osoby z łuszczycą często cierpią też na depresję, która nasilana jest brakiem akceptacji objawów choroby.
Objawy łuszczycy
Objawy łuszczycy są zależne od postaci schorzenia. Niektóre odmiany łuszczycy mogą ze sobą współistnieć dając zróżnicowany obraz kliniczny choroby. Na początku rozwoju łuszczycy zwykłej charakterystycznym objawem są czerwone lub czerwonobrunatne grudki pokryte srebrną łuską. Oprócz innych typowych symptomów łuszczycy, takich jak świąd czy kropelkowe krwawienie po zadrapaniu zmiany, czasem obecne są również objawy ogólne: gorączka, obrzęk skóry czy ból.
Pierwszym krokiem w rozpoznaniu łuszczycy jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu lekarskiego, dzięki któremu można uzyskać informacje o rodzinnym występowaniu łuszczycy. Aby zdiagnozować chorobę konieczne jest obejrzenie skóry i paznokci pacjenta, a w razie wątpliwości pobranie wycinka skóry do badania histopatologicznego.
Łuszczycę można pomylić z innymi schorzeniami, dlatego konieczna jest diagnostyka różnicowa z atopowym zapaleniem skóry (AZS), łojotokowym zapaleniem skóry, grzybicą skóry, paznokci i owłosionej skóry głowy, łupieżem Gilberta oraz toczniem rumieniowatym. Po zdiagnozowaniu choroby, pacjent powinien trafić pod opiekę nie tylko dermatologa, ale i reumatologa, kardiologa czy diabetologa, a w razie potrzeby także i psychiatry.