U nas zapłacisz kartą
Skuteczne sposoby leczenia łuszczycy na brzuchu - Odkrywamy najlepsze metody
Łuszczyca – objawy i rodzaje
Łuszczyca plackowata (zwykła)
Podstawowym objawem łuszczycy zwykłej są zmiany skórne w formie wykwitów. Mają one postać czerwonobrunatnych plam pokrytych białoszarą łuską.
Dodatkowo często pojawiają się:
- zaczerwienienie,
- pieczenie,
- świąd,
- pękanie skóry i jej krwawienie,
- ból.
Zmiany są spowodowane zaburzeniem procesu regeneracji naskórka. U zdrowej osoby proces ten trwa około miesiąca, a u chorych jest skrócony do 4 dni. Łuska pojawia się z powodu nadmiernego rogowacenia skóry.
Zmiany zwykle występują na:
- kolanach,
- łokciach,
- twarzy,
- plecach,
- stopach,
- dłoniach,
- paznokciach stóp i dłoni.
Łuskowate zmiany na ciele są dobrze odgraniczone od zdrowej skóry. Przy próbie ich zdrapania łuski odpadają, tworząc płatki przypominające zeskrobane kawałki świecy (objaw świecy stearynowej).
Łuszczyca skóry głowy
Często pierwszym miejscem występowania zmian jest owłosiona skóra głowy. Początkowo łuszczenie możesz pomylić z łupieżem. Później zmiany mogą objąć całą skórę.
Mimo ciągłego złuszczania skóry i występowania stanu zapalnego włosy nie wypadają.
Łuszczyca drobnogrudkowa (kropelkowa)
Charakterystyczną cechą jest objaw Auspitza. Polega on na pojawieniu się kropelek krwi w wyniku uszkodzenia naczynek podskórnych po zeskrobaniu łuski. Zmiany skórne mogą mieć charakter licznych, grudkowatych wykwitów na czubku głowy, kończynach czy tułowiu. Mówimy wówczas o łuszczycy drobnogrudkowej lub kropelkowej. Jest to najczęstsza postać łuszczycy u dzieci. Występuje zazwyczaj 2-3 tygodnie po przebyciu paciorkowcowego zakażenia gardła lub migdałków. Niekiedy zmiany są dużo bardziej rozległe i wykwity zlewają się ze sobą, tworząc kształty przypominające mapę (łuszczyca geograficzna).
Domowe sposoby na łuszczycę
Żadne domowe sposoby nie zastąpią leczenia zaawansowanej łuszczycy. Mogą jednak złagodzić jej objawy i wesprzeć leczenie innymi metodami. Jak już wyżej zostało wspomniane, osoby chore na łuszczycę powinny unikać czynników, które mogą powodować zaostrzanie się zmian skórnych (stres, infekcje, urazy, palenie tytoniu, picie alkoholu), a podstawą leczenia tej choroby jest prawidłowa pielęgnacja skóry. Dlatego też należy używać kosmetyków przeznaczonych do skóry ze zmianami łuszczycowymi oraz regularnie stosować emolienty.
Kąpiel osób cierpiących na łuszczycę powinna być krótka, w wodzie o temperaturze około 30–36℃. Należy unikać stosowania szorstkich gąbek, które mogą powodować uszkodzenia skóry i wysiew nowych wykwitów. Po zakończeniu kąpieli należy dokładnie opłukać ciało wodą oraz osuszyć miękkim ręcznikiem, unikając pocierania skóry.
Do czesania włosów zaleca się używanie szczotek z naturalnym włosiem, gdyż plastikowe szczotki mogą uszkadzać skórę głowy. Należy unikać używania lokówek oraz suszyć włosy przy użyciu niskiej temperatury.
Łuszczyca – leczenie
Czy łuszczyca jest zaraźliwa? Nie, nie jest ona chorobą zakaźną.
Ze względu na uwarunkowanie genetyczne łuszczyca pozostaje chorobą nieuleczalną z okresami zaostrzeń i remisji. Chcąc złagodzić jej objawy, możemy stosować leczenie miejscowe, ogólne lub fototerapię.
Leczenie miejscowe
Sprawdza się u większości chorych, u których zmiany obejmują niewielką część ciała (do 25%). Ma na celu usunięcie łuski i doprowadzenie do remisji zmian skórnych.
Najczęściej najpierw stosuje się maści, kremy albo balsamy z kwasem salicylowym lub mocznikiem, które aplikuje się przez maksymalnie trzy dni w celu usunięcia łuski.
Następnie wprowadza się preparaty zapobiegające nadmiernej proliferacji naskórka, np. z cygnoliną lub dziegciem. Zazwyczaj są one źle oceniane przez pacjentów ze względu na nieprzyjemny zapach, lepkość, długość terapii i brudzenie ubrań.
Dużo lepiej tolerowane są:
- kortykosteroidy miejscowe (dipropionian betametasonu, propionian clobetazolu, pirośluzan mometazonu, propionian flutikazonu),
- pochodne witaminy D (kalcypotriol, takalcytol),
- retinoidy (tazaroten),
- inhibitory kalcyneuryny (takrolimus, pimekrolimus).
Preparaty zawierające powyższe substancje nie są jednak pozbawione działań niepożądanych. Stanowią także większe obciążenie finansowe dla pacjentów.
W przypadku leczenia miejscowego kluczowe znaczenie ma regularność i ścisłe stosowanie się do zaleceń lekarskich. Jest rekomendowane w leczeniu łagodnych i umiarkowanych postaci łuszczycy skóry ciała oraz owłosionej skóry głowy. W tych przypadkach zazwyczaj przynosi dobre efekty.
Gorzej przebiega leczenie paznokci. Skuteczność jest dużo mniej zadowalająca. Stosuje się tu silne kortykosteroidy w opatrunku okluzyjnym na noc lub połączenie betametazonu z kwasem salicylowym.