U nas zapłacisz kartą
Luszczyca na głowie u dziecka - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Jak diagnozuje się łuszczycę skóry głowy?
Mimo, iż symptomy łuszczycy owłosionej skóry głowy są wyraźne i dobrze znane dermatologom, to mogą przypominać również inne schorzenia – w tym łupież, łojotokowe zapalenie skóry głowy czy też grzybicę. To sprawia, że dla postawienia pewnego rozpoznania, u pacjenta wdraża się diagnostykę różnicową.
Diagnostyka łuszczycy skóry głowy, oprócz badania przedmiotowego (czyli dokładnego obejrzenia skóry głowy przez dermatologa z wykorzystaniem specjalnego narzędzia – dermatoskopu) oraz szczegółowego wywiadu, obejmuje również badania laboratoryjne – w tym badania mykologiczne (na obecność grzybów) oraz badanie histopatologiczne wycinka skóry głowy. Po tak kompleksowych testach lekarz jest w stanie wykluczyć zarówno łupież, jak i wzmożony łojotok czy grzybicę oraz rozpoznać łuszczycę.
Warto wiedziec:
Łuszczyca skóry głowy nie jest zaraźliwa, ale może być uciążliwym schorzeniem.
- Łuszczyca skóry głowy to choroba przewlekła, ale można ją skutecznie leczyć.
- Leczenie ma na celu złagodzenie objawów i spowolnienie rozwoju choroby.
- Dostępnych jest wiele metod leczenia, a lekarz dobierze odpowiednią terapię do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Zadbaj o zdrowie swojej skóry głowy i skonsultuj się z lekarzem w celu uzyskania odpowiedniego leczenia łuszczycy!
Przyczyny łuszczycy u dzieci – genetyka i czynniki wywołujące
Nie wiadomo, jakie są przyczyny łuszczycy, ale podejrzewa się, że ma ona podłoże genetyczne i może być dziedziczna. Wiadomo na pewno, że nie jest zaraźliwa. Łączy się ją z nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego, który zaburza fizjologiczne procesy obumierania i regeneracji naskórka oraz powoduje miejscowe stany zapalne skóry.
Zwraca się uwagę na czynniki, które mogą spowodować wystąpienie objawów łuszczycy u dzieci, które mają predyspozycje do tej choroby. Są to m.in.:
- ostre i przewlekłe infekcje bakteryjne, wirusowe, próchnica, przerośnięte migdałki,
- silny stres lub wstrząs emocjonalny,
- uszkodzenia skóry – zwłaszcza mechaniczne, np. spowodowane drapaniem,
- niektóre antybiotyki, leki przeciwdepresyjne (sole litu), steroidy (leki przeciwzapalne).
Objawy łuszczycy u dziecka mogą pojawić się także po długim przebywaniu na słońcu, tym bardziej jeśli dojdzie do poparzeń słonecznych.
Leczenie łuszczycy: leki, fototerapia, pielęgnacja skóry i dieta
Leczenie łuszczycy u dzieci (i u dorosłych) opiera się na łagodzeniu objawów i poprawie komfortu życia chorych. Pierwszym i najczęściej stosowanym sposobem jest miejscowe stosowanie leków, których zadania to:
- usunięcie łusek – leczenie złuszczające przeprowadza się z użyciem maści salicylowej, mocznikowej, solankowej, salicylowo-siarkowej w różnych stężeniach, a także oliwy salicylowej,
- redukcja nadmiernego łuszczenia naskórka – stosuje się glikokortykosteroidy, które działają także przeciwzapalnie, pochodne witaminy D (przeważnie w leczeniu łącznie z glikokortykosteroidami),
- inhibitory kalcyneuryny (takrolimus i pimekrolimus) działające immunosupresyjnie – nie są zarejestrowane do leczenia łuszczycy, ale stosuje się je czasem na zmiany na twarzy oraz w fałdach skóry.
Łuszczyca u dzieci – objawy i rodzaje
Jedna trzecia chorych zapada na łuszczycę przed 20. rokiem życia. Jak wygląda łuszczyca u dzieci? W większości przypadków występuje łuszczyca zwyczajna. Ma ona postać brunatnych bądź różowych grudek pokrytych srebrzystymi lub srebrzystoszarymi łuskami, które mogą z czasem zlewać się w czerwone, plackowate zmiany. Objawy łuszczycy u dzieci występują najczęściej na głowie, łokciach, kolanach, tułowiu i pośladkach, mogą pojawić się także na paznokciach. Łuszczyca głowy u dzieci przeważnie na początku pojawia się na owłosionej skórze, a następnie przechodzi na czoło, kark oraz okolicę za uszami. Niekiedy objawy są uogólnione (erytrodermia łuszczycowa), co oznacza, że zmiany chorobowe występują na ponad 90 procent powierzchni skóry. Łuszczyca u dzieci objawy może dawać także w postaci łuszczycowego zapalenia stawów. Tzw. postać stawowa łuszczycy dotyczy od około 5 do 20 procent chorych.
- łuszczyca kropelkowata – zmiany skórne mają postać maleńkich grudek o średnicy nie większej niż 1 centymetr, które są pokryte łuską, często równolegle występują infekcje paciorkowcem gardła oraz okolic odbytu,
- łuszczyca odwrócona – inaczej niż w postaci zwyczajnej zmiany pojawiają się w fałdach skóry i zgięciach, m.in. w pachwinach,
- łuszczyca anogenitalna – zmiany występują w okolicach odbytu i genitaliów, przypominają rumień i zwykle są gładkie lub łuszczą się w niewielkim stopniu, to odmiana, na którą chorują dzieci do 24. miesiąca życia,
- łuszczyca paznokci – u dzieci powoduje zżółknięcie i pogrubienie płytki paznokciowej, zwiększa jej łamliwość i podatność na rozdwajanie się, zmiany wyglądają jak niewielkie, rozsiane po płytce paznokcia wgłębienia.
Objawy występujące niezależnie od rodzaju choroby to gorączka, spowodowane nią odwodnienie i dreszcze oraz osłabienie. Ogólny stan chorych jest zły. Niektórych zmiany skórne swędzą, co skłania ich do drapania – w ten sposób mogą przyczyniać się do nasilenia objawów.
Leczenie łuszczycy głowy
Łuszczycę głowy leczy się za pomocą preparatów zewnętrznych, doustnych i fototerapii. Pozwalają na usunięcie złuszczonego naskórka, hamują tempo jego rozrostu i leczą objawy, wykazują również działanie przeciwzapalne. Podawane środki zawierają sterydy, kwas salicylowy, cygnolinę i kompleks witamin. W zaawansowanych postaciach choroby konieczne jest często podawanie leków immunosupresyjnych, których zadaniem jest ograniczenie działalności układu odpornościowego. Terapię wzbogaca się również o retinoidy – kwasowe pochodne witaminy A, które wpływają na różnicowanie komórek nabłonkowych. Świetne rezultaty daje naświetlanie skóry promieniami UV. Niestety, w większości przypadków leczenie łuszczycy głowy ogranicza się jedynie do łagodzenia objawów, a nie eliminowania przyczyn. Z tego powodu niezwykle ważna jest również zmiana stylu życia oraz szczególna dbałość o higienę i unikanie czynników, które zaostrzają zaburzenia.
Warto wypróbować również domowe sposoby na łuszczycę głowy. Bardzo często, szczególnie w przypadkach niezbyt rozwiniętych zmian, wykazują się wysoką skutecznością i doskonale łagodzą przykre objawy. Zdaniem części pacjentów, świetne rezultaty obserwuje się po zabiegach kosmetycznych, które można przeprowadzić samodzielnie w domu. Warto kupić sól i błoto z Morza Czarnego – wyróżnia się zdrowotnymi właściwościami, a w postaci nakładanych codziennie maseczek może pozytywnie wpłynąć również na stan zmian skórnych. W początkach łuszczycy głowy wykorzystuje się również ocet winny – namoczoną gazę należy przykładać do złuszczonych miejsc na pół godziny, a następnie umyć głowę. Odpowiednie nawilżenie skóry głowy zapewni aloes, dzięki jego kojącym właściwościom objawy są także zdecydowanie mniej uciążliwe. Należy jednak pamiętać, że żaden zabieg kosmetyczny nie zastąpi terapii prowadzonej przez specjalistę i zawsze powinien być z nim konsultowany.
Terapia wymaga właściwej diety. Szczególną uwagę powinno zwrócić się na produkty, zawierające witaminę E. To właśnie ona odpowiada za regenerację naskórka. Można znaleźć ją w jajkach, orzechach włoskich i ziarnach słonecznika. Warto przyjrzeć się całemu jadłospisowi. Objawy zaostrzają mięso, słodycze i ostre przyprawy, łagodząco działają ryby i oleje. Ponadto konieczna jest zmiana sposobu pielęgnacji skóry i włosów. Należy korzystać wyłącznie z preparatów łagodzących (zawierających np. rumianek), zrezygnować z używania prostownicy i lokówki oraz ograniczyć suszenie włosów. Chorzy powinni szczególnie uważać na okolice zmian – uderzenia, a nawet przypadkowe otarcia mogą je podrażniać i prowadzić do spotęgowania objawów.
Przyczyny łuszczycy u niemowląt i dzieci
Łuszczyca (łac. psoriasis) jest chorobą zapalną skóry o etiologii prawdopodobnie autoimmunologicznej. Często występuje u osób z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku łuszczycy oraz ma tendencję do samoistnego ustępowania i nawracania. Choroba ta u dzieci zazwyczaj rozwija się ok. 10. roku życia, jednakże zdarza się, że symptomy występują już u niemowląt. Łuszczyca wieku dziecięcego ma najczęściej łagodniejszy przebieg niż u osób dorosłych i dobrze reaguje na leczenie miejscowe.
W przebiegu łuszczycy obserwuje się skrócenie czasu dojrzewania komórek naskórka, co prowadzi do pogrubienia naskórka i tworzenia grubych warstw martwych komórek w postaci twardych łusek. W niektórych przypadkach, zmianom skórnym, typowym dla łuszczycy, towarzyszy łuszczycowe zapalenie stawów. Podobnie jak u dorosłych, dzieci z rozpoznaną łuszczycą mają zwiększoną tendencję do rozwoju hiperlipidemii, otyłości, cukrzycy oraz depresji i stanów lękowych.
Do czynników wyzwalających powstanie zmian łuszczycowych u osób predysponowanych genetycznie oraz nawrotów łuszczycy należą ostre oraz przewlekłe infekcje np. angina bakteryjna, próchnica, zapalenie zatok, a także stres, spożywanie alkoholu, palenie tytoniu, niektóre leki, nadmierne opalanie i mechaniczne uszkodzenia skóry.
Należy pamiętać, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną, nie można się nią zarazić od chorej osoby nawet w przypadku bezpośredniego kontaktu ze zmianami skórnymi.
