U nas zapłacisz kartą
Objawy i leczenie łuszczycy odwróconej - Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Czym jest łuszczyca?
Łuszczyca to niezakaźna, przewlekła, ogólnoustrojowa choroba zapalna, która w postaci skórnej powoduje nadmierne rogowacenie naskórka, a w efekcie rozwój specyficznych zmian: grudek o złuszczającej się powierzchni, czasami również z towarzyszącym chorobie świądem (głównie w okresie zaostrzenia choroby). Typ I łuszczycy zwykłej występuje zazwyczaj przed 40. rokiem życia, często w okresie dzieciństwa lub w wieku młodzieńczym. Jej przebieg jest stosunkowo ciężki, co utrudnia powodzenie podjętej terapii. W przypadku typu II mówi się o tzw. łuszczycy dorosłych. W takiej postaci choroba rozwija się zwykle między 50. a 70. rokiem życia.
Ciekawostka: łuszczyca dotyka ok. 2% populacji w Europie i Stanach Zjednoczonych. Choroba ta rzadziej występuje w Azji i Afryce. W Polsce dotyczy ok. 3% społeczeństwa.
Wybierz miasto, aby sprawdzić oferty 12 placówek wykonujących leczenie łuszczycy lampą UVB:Wybrane odmiany łuszczycy:
- łuszczyca plackowata – występująca w 80–90% przypadków,
- łuszczyca wysiewna – częsta po infekcji górnych dróg oddechowych,
- łuszczyca krostkowa – objawiająca się krostkami, zwłaszcza w okolicach dłoni i stóp,
- łuszczyca odwrócona – o zmianach przypominających wyprzeniowe, często mylonych z grzybicą czy drożdżycą,
- łuszczyca paznokci – dla której typowe jest występowanie zmian w obrębie płytki paznokciowej,
- łuszczyca głowy, a właściwie owłosionej skóry głowy – w tej postaci może być stosunkowo trudna do wykrycia (jest wówczas mylona z innymi chorobami skóry głowy),
- łuszczyca erytrodermiczna – obejmująca niemal całą powierzchnię skóry,
- łuszczyca podeszwowo-dłoniowa – łuszczyca na stopach i dłoniach, obejmująca też nierzadko paznokcie,
- łuszczyca stawowa – która może występować samodzielnie lub jednocześnie z łuszczycą skóry.
Czym jest łuszczyca odwrócona?
Łuszczyca odwrócona (z łac. Psoriasis Inversa) to jeden z wielu rodzajów łuszczycy, uważanej za jedną z najczęściej występujących przewlekłych chorób zapalnych skóry. Przy czym odmiana ta stanowi dość rzadko występujące schorzenie. Obserwuje się ją przeważnie u ludzi w podeszłym wieku, o nadmiernej masie ciała i u zakażonych wirusem HIV. Nie poznano jak dotąd dokładnych przyczyn powstania łuszczycy. Specjaliści podejrzewają, że może mieć podłoże genetyczne. Szacują, że jeżeli dwoje rodziców cierpi na łuszczycę, to ryzyko wystąpienia choroby u dzieci wynosi około 70%. Wśród czynników usposabiających do pojawienia się łuszczycy odwróconej wymienia się zwłaszcza grzybicę skóry, tarcie naskórka, sprzyjające warunki wilgotnego środowiska, obniżoną odporność organizmu, przyjmowanie leków (głównie sterydów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych tj. NLPZ i antydepresantów), hipokalcemię, czyli niski poziom wapnia we krwi. Do zaostrzenia przebiegu łuszczycy odwróconej doprowadzić może przewlekłe narażenie na czynniki stresowe, infekcje (choroby typu odra, różyczka, ospa, angina), częste spożywanie alkoholu, nadmierna ekspozycja na promieniowanie słoneczne, próchnica zębów.
Łuszczyca, czyli co? Dowiesz się tego z filmu:
Zobacz film: Co to jest łuszczyca? Źródło: 36,6
Przyczyny łuszczycy
Typowe zmiany łuszczycowe mogą pojawić się na skórze osoby w każdym wieku, zdarza się, że to specyficzne zapalenie skóry rozpoznaje się już u niemowląt. Najczęściej jednak pierwsze objawy łuszczycy pojawiają się pomiędzy 20. a 40. rokiem życia (jest to tzw. I typ łuszczycy). II typ łuszczycy dotyczy osób po ukończeniu 50. roku życia.
Łuszczyca należy do grupy chorób o podłożu autoimmunologicznym i charakteryzuje się uogólnionym procesem zapalnym. Ważną rolę w rozwoju łuszczycy odgrywają czynniki genetyczne oraz bodźce środowiskowe takie jak stres, uraz, infekcje bakteryjne lub grzybicze.
Łuszczyca a dziedziczenie
Łuszczyca jest chorobą dziedziczną, co potwierdza fakt, że jeśli u obojga rodziców rozpoznano łuszczycę, prawdopodobieństwo rozwoju choroby u ich dziecka wynosi około 70%. W przypadku tylko jednego rodzica z łuszczycą dziecko ma około 20% szans, że rozwiną się u niego objawy łuszczycy. Niekiedy dochodzi do przeskoku jednego pokolenia, tzn. zostaje ominięte pierwsze pokolenie, a symptomy łuszczycy rozwijają się w kolejnym (wnuki). Łuszczyca może pojawić się także u osób bez obciążonego wywiadu rodzinnego, gdyż mogą zajść świeże mutacje.
Łuszczyca typu I, czyli objawiająca się pomiędzy 20-40. rokiem życia, dziedziczy się autosomalnie dominująco.
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Łuszczyca nie jest chorobą zakaźną, zatem nie można się nią zarazić nawet w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą mającą objawy choroby.
Objawy łuszczycy
Proces przemiany komórek, czyli rozwój, dojrzewanie i obumieranie, w normalnie funkcjonującej skórze trwa 26–28 dni. W przebiegu łuszczycy proces ten skrócony jest do zaledwie kilku dni. Nowe komórki dojrzewają tak szybko, że stare nie nadążają się złuszczać. W wyniku tego naskórek staje się grubszy, a na ciele gromadzą się martwe komórki przybierające postać twardych łusek.
Początki łuszczycy można łatwo przeoczyć, ponieważ jedynym objawem może być pojawienie się niewielkiej różowej planki, którą pokrywa sucha łuska. Zmiana może być umiejscowiona na owłosionej skórze głowy i dlatego trudno ją dostrzec. Zwykle łuszczyca nie swędzi i nie boli, dlatego często leczenie rozpoczynane jest dopiero wtedy, gdy zmiany obejmą większą część ciała.
Zmiany łuszczycowe mają postać czerwonobrunatnych grudek o okrągłym lub owalnym kształcie. Są płaskie i wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry. Najczęściej występują na kolanach, łokciach, dłoniach, stopach, kości krzyżowej, owłosionej skórze głowy i na pośladkach. Ich powierzchnia jest pokryta srebrzystoszarą łuską, która się nawarstwia – jest to blaszka łuszczycowa. Początkowo zmiany są niewielkie, z czasem powiększają się i mogą mieć nawet kilka centymetrów średnicy.
Rozpoznanie łuszczycy skórnej jest łatwe, ponieważ zmiany wykazują pewne charakterystyczne cechy:
- objaw świecy stearynowej – zmiana po zdrapaniu łuski jest błyszcząca i wygląda, jakby była powleczona woskiem,
- objaw Auspitza – punktowe krwawienie w miejscu zdrapania łusek,
- objaw Koebnera –uszkodzenie naskórka powoduje po 8–14 dniach pojawienie się zmian łuszczycowych w uszkodzonym miejscu,
- objaw Nikolskiego – dotyczy łuszczycy krostkowej i polega na spełzaniu naskórka po potarciu skóry.
