U nas zapłacisz kartą
"Luszczyca po francusku - Walka z chorobą skórą"
Ta jajecznica rozpływa się w ustach. Jej sekret tkwi w odpowiednim połączeniu 3 składników
Jak zrobić pyszną jajecznicę? Nie musisz dodawać do niej boczku, kiełbasy, szpinaku czy cebuli. Czasem mniej znaczy więcej. Tak naprawdę potrzebujesz jedynie trzech składników, by stworzyć wyborne i sycące danie, które zachwyci smakiem. Poznaj przepis na jajecznicę po francusku.
Jajecznica po francusku to absolutna petarda. Ma niezwykle delikatną, wręcz aksamitną konsystencję. Jest pyszna, a w dodatku szybka i prosta w przygotowaniu, Zrobisz ją w mniej niż 20 minut z kilku ogólnie dostępnych składników. Produkty są zwyczajne, ale sposób przyrządzania jajecznicy już do typowych nie należy. Odbiega od „standardów” przyjętych dla tego typu dań. Zobacz, na czym polega różnica.
Jak leczyć łuszczycę?
Łuszczyca jest chorobą o nie do końca poznanej etiologii, co sprawia, że nie ma możliwości jej całkowitego wyleczenia. Ze względu na nieprzewidywalny przebieg choroby, zapobieganie i leczenie łuszczycy nie należą do łatwych. Celem leczenia jest utrzymanie chorego jak najdłużej w stanie remisji , redukcja objawów, zmniejszenie ryzyka powikłań oraz umożliwienie powrotu do aktywności życiowej i zawodowej.
Dobór odpowiedniej terapii opiera się na ocenie nasilenia zmian chorobowych. Dokonuje się jej przy pomocy skali BSA (Body Surface Area) i PASI (Psoriasis Area and Severity Index). Skala PASI bierze pod uwagę obecność i stopień nasilenia rumienia, nacieku i łuski w skali 0-4 oraz wielkość powierzchni, jaką zajmują wykwity skórne na poszczególnych obszarach ciała – głowie, tułowiu, kończynach górnych i kończynach dolnych. Im wyższy wynik, tym wyższy stopień nasilenia łuszczycy. Skala BSA uwzględnia procentową ocenę powierzchni ciała zajętej przez zmiany łuszczycowe. Jeśli wskaźnik PASI lub BSA wynosi mniej niż 10, rozpoznaje się łuszczycę łagodną, natomiast wynik powyżej 10 wskazuje na łuszczycę umiarkowaną i ciężką.
Co to jest łuszczyca?
Łuszczyca jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób dermatologicznych – występuje u 1-5 proc. populacji europejskiej, z podobną częstotliwością u obu płci. W Polsce choruje na nią ok. 1,2 mln osób. Schorzenie może pojawić się w każdym wieku, zarówno u dzieci jak i u osób starszych. Najczęściej łuszczyca ujawnia się u młodych osób w wieku ok. 20 lat oraz u osób między 50 a 60 rokiem życia. Jej charakterystycznym objawem są zmiany skórne występujące na:
- głowie i jej okolicach: łuszczyca na twarzy, łuszczyca skóry głowy,
- kończynach górnych i dolnych: łuszczyca dłoni i stóp, łuszczyca paznokci, łuszczyca łokci,
- tułowiu, a zwłaszcza f ałdach skórnych: łuszczyca odwrócona,
- miejscach intymnych: łuszczyca penisa.
Łuszczyca skóry znana była już w starożytności. Hipokrates sporządził jej pierwszy opis, następnie studium przypadku opisał Korneliusz Celsus –odpowiadało ono znanym dzisiaj objawom choroby. Przez kilkaset lat łuszczyca i wszelkie inne podobne zmiany skórne były traktowane jako jedno schorzenie. Do połowy XIX w. łuszczycę często mylono z trądem, co skutkowało napiętnowaniem społecznym osób chorujących. Dopiero w XX w. łuszczyca skóry została wydzielona jako oddzielna jednostka chorobowa.
Jakie są autoimmunologiczne choroby skóry?
Rodzaje łuszczycy
- łuszczyca krostkowa – jest to uogólniona odmiana łuszczycy, mająca najcięższy przebieg. Powikłania mogą prowadzić do amyloidozy nerek, a nawet do śmierci,
- łuszczyca plackowata (łuszczyca pospolita, łuszczyca zwykła) – jest to najczęściej występująca odmiana łuszczycy, na którą cierpi ponad 85% chorych,
- łuszczyca wysiękowa – to łuszczyca miejsc intymnych oraz fałdów skórnych,
- łuszczyca uogólniona – odmiana o ciężkim przebiegu, w której zmiany występują na całej skórze,
- łuszczyca kroplista (kropelkowata) – może występować po infekcjach,
- łuszczyca odwrócona – zmiany nie są pokryte łuską, są gładkie i pojawiają się głównie w fałdach skórnych,
- łuszczyca brodawkująca – występuje głównie na nogach, zmiany wyglądają jak nierówne guzki, przypominające brodawki,
- łuszczyca zadawniona – nieczynne ogniska pogrubionego naskórka są pokryte grubą warstwą łusek i występują symetrycznie,
- łuszczyca owłosionej skóry głowy – zmiany mogą występować samodzielnie lub towarzyszyć zmianom na innych częściach ciała,
- łuszczyca dłoni i stóp (krostkowica dłoni i stóp) – oddzielna jednostka choroba, która współwystępuje z łuszczycą. Łuszczyca na stopach utrudnia chodzenie,
- łuszczyca stawowa (łuszczycowe zapalenie stawów) – choroba typu reumatoidalnego, mogąca wystąpić po około 10 latach od pojawienia się pierwszych objawów łuszczycy skóry.
Zobacz film: Nie traktuj łuszczycy powierzchownie. Źródło: Dzień Dobry TVN.
U niektórych pacjentów występuje również łuszczyca paznokci, która towarzyszy łuszczycy zwyczajnej lub łuszczycy stawowej. Jej objawem jest naparstkowanie, czyli nieregularne wgłębienia w płytce paznokciowej i często pojawia się ona przed wystąpieniem innych zmian. Łuszczyca u dzieci może przybrać formę uogólnioną i zaatakować całe ciało.
Leczenie łuszczycy
Najczęściej stosowane metody leczenia łuszczycy to maści oraz naświetlania. W przypadku gdy leczenie zewnętrzne nie przynosi rezultatów, konieczne jest zastosowanie leków doustnych. Terapia rozpoczyna się od usunięcia łusek i posmarowania skóry preparatami zawierającymi kwas salicylowy. Na tak przygotowaną skórę nakładane są specjalne maści odżywcze, a w razie potrzeby zawierające sterydy. Ponadto pacjentom podaje się pochodne witaminy A lub leki immunosupresyjne. Lekarz może zlecić także fototerapię – efekt leczniczy można osiągnąć po ok. 20 zabiegach. Najnowocześniejszą metodą leczenia są leki biologiczne.
Domowe sposoby leczenia łuszczycy to przede wszystkim stosowanie lekkostrawnej diety, bazującej na warzywach, owocach, ziołach, białkach roślinnych oraz oleju. Należy unikać stresu i używek.
