U nas zapłacisz kartą
Lecznicze podejście do łuszczycy pod okiem specjalistów
Jak ją rozpoznać?
Charakterystyczną cechą łuszczycy są zmiany skórne związane z zaburzeniem regeneracji naskórka w postaci czerwonych grudek, które mogą zlewać się w większe skupiska. Plamy pokrywają się białoszarą łuską.
fot. Adobe Stock
- pękanie skóry,
- krwawienie,
- ból,
- świąd,
- zaczerwienienie,
- pieczenie.
Zmiany pojawiają się najczęściej na: twarzy, łokciach, kolanach, plecach, dłoniach, stopach, a także paznokciach dłoni i stóp.
fot. Ula Bugaiova
Przyczyny łuszczycy
Typowe zmiany łuszczycowe mogą pojawić się na skórze osoby w każdym wieku, zdarza się, że to specyficzne zapalenie skóry rozpoznaje się już u niemowląt. Najczęściej jednak pierwsze objawy łuszczycy pojawiają się pomiędzy 20. a 40. rokiem życia (jest to tzw. I typ łuszczycy). II typ łuszczycy dotyczy osób po ukończeniu 50. roku życia.
Łuszczyca należy do grupy chorób o podłożu autoimmunologicznym i charakteryzuje się uogólnionym procesem zapalnym. Ważną rolę w rozwoju łuszczycy odgrywają czynniki genetyczne oraz bodźce środowiskowe takie jak stres, uraz, infekcje bakteryjne lub grzybicze.
Łuszczyca a dziedziczenie
Łuszczyca jest chorobą dziedziczną, co potwierdza fakt, że jeśli u obojga rodziców rozpoznano łuszczycę, prawdopodobieństwo rozwoju choroby u ich dziecka wynosi około 70%. W przypadku tylko jednego rodzica z łuszczycą dziecko ma około 20% szans, że rozwiną się u niego objawy łuszczycy. Niekiedy dochodzi do przeskoku jednego pokolenia, tzn. zostaje ominięte pierwsze pokolenie, a symptomy łuszczycy rozwijają się w kolejnym (wnuki). Łuszczyca może pojawić się także u osób bez obciążonego wywiadu rodzinnego, gdyż mogą zajść świeże mutacje.
Łuszczyca typu I, czyli objawiająca się pomiędzy 20-40. rokiem życia, dziedziczy się autosomalnie dominująco.
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Łuszczyca nie jest chorobą zakaźną, zatem nie można się nią zarazić nawet w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą mającą objawy choroby.
Co to jest łuszczyca?
Jest to jedna z najczęstszych chorób skóry – szacuje się, że cierpi na nią około 2-4% populacji. Jest chorobą zapalną i przewlekłą, charakteryzuje się okresami remisji i nawrotów. Może objąć skórę gładką, jak i paznokcie, stawy czy owłosioną skórę głowy.
Wyróżniamy jej dwa typy:
- Typ I (dziedziczny): zwykle rozpoczyna się przed 40. rokiem życia i jest związany z dziedziczeniem autosomalnym dominującym, zwykle jest odporniejsza na leczenie i częściej nawraca niż typ II,
- Typ II: zaczyna się najczęściej między 50. a 70. rokiem życia.
W Polsce na łuszczycę choruje około 1 miliona osób, w populacji światowej – 2%, przy czym w Europie oraz w Stanach Zjednoczonych zachorowań jest więcej (około 1-5% populacji) niż np. w krajach azjatyckich
– wyjaśnia lek. med. Anna Bachleda-Curuś specjalista dermatolog-wenerolog, lekarz medycyny estetycznej z krakowskiego SCM estetic.
Z racji tego, że jest to choroba, którą przy dużym zaawansowaniu trudno ukryć, wiele osób zastanawia się, czy łuszczyca jest zaraźliwa. Odpowiedź na to pytanie jest prosta: nie. Łuszczyca to bowiem choroba najczęściej o podłożu genetycznym lub immunologicznym. Nic nam więc nie grozi, jeśli podajemy chorującej na nią osobie rękę, jemy tymi samymi sztućcami czy śpimy razem w łóżku.
Przyczyny łuszczycy to m.in.: dziedziczenie, zaburzenia układu immunologicznego, zakażenie drobnoustrojami, nadwaga, palenie papierosów, stres, ciąża, uszkodzenia skóry, alkohol czy niektóre leki.
Łuszczycę diagnozuje się na podstawie: danych z wywiadu z pacjentem, obrazu klinicznego choroby, niekiedy wyników badań laboratoryjnych (łuszczyca jest ogólnoustrojową chorobą zapalną) oraz badania potwierdzającego, czyli wyniku badania histopatologicznego wycinka skóry
– mówi lek. med. Anna Bachleda-Curuś.
Łuszczyca – gdzie występuje?
Łuszczyca zwykle rozwija się w okolicach stawu łokciowego i wokół kolan. Wówczas, ze względu na miejsce występowania, mówimy o łuszczycy stawów.
Zmiany mogą wystąpić jednak w dowolnym miejscu na całym ciele, w tym na:
Mniej powszechnymi typami choroby jest łuszczyca paznokci, jamy ustnej i narządów płciowych.
Warto jednak pamiętać o tym, że nie każda czerwonawa plama skórna musi być zwiastunem łuszczycy. Problemy związane z rozległymi i bolesnymi zmianami mogą być wywołane również łojotokowym zapaleniem skóry twarzy czy trądzikiem neuropatycznym .
A co ze skalpem? Również w przypadku suchej i bolesnej skóry głowy, podrażnienie wcale nie musi wiązać się z nieuleczalną łuszczycą. Możesz borykać się z łupieżem pstrym , który jest całkowicie wyleczalny. Jeśli jesteś posiadaczką przesuszonej skóry skłonnej do powstawaniu łupieżu, pamiętaj o tym, żeby na co dzień wybierać jedynie delikatne kosmetyki do pielęgnacji włosów . Nawilżający Micelarny Szampon NIVEA® z esencją kwiatu lotosu ochroni naturalne pH skalpu oraz pozbędzie się zanieczyszczeń i sebum.
Łuszczyca. Jakie jej rodzaje wyróżniamy?
Łuszczyca może mieć różne odmiany, z tego względu wymienia się co najmniej kilka jej rodzajów.
Klasyfikacja następuje na podstawie wyglądu zmian oraz zajmowanych przez nie obszarów ciała:
- łuszczyca zwyczajna – to najczęściej występujący, klasyczny rodzaj łuszczycy. Objawia się czerwonymi, zaokrąglonymi zmianami, pokrytymi srebrnymi łuskami. Typowe miejsca, w którym pojawiają się zmiany to łokcie, kolana i skóra głowy,
- łuszczyca kropelkowa – w tym rodzaju łuszczycy zmiany są stosunkowo niewielkie (średnica nie przekracza 1 cm) i kształtem przypominają krople. Pojawiają się najczęściej na tułowiu, kończynach oraz czubku głowy,
- łuszczyca krostkowa – jej objawem są ropne krosty, występujące na dłoniach lub stopach. Dotyczy zwykle kobiet między 50. a 60. rokiem życia. Może też przybrać postać uogólnioną, będącą jedną z najcięższych odmian łuszczycy. Wówczas towarzyszy jej gorączka, złe samopoczucie, bóle głowy i stawów. Uogólniona łuszczyca krostkowa wymaga leczenia szpitalnego,
- łuszczyca odwrócona – w jej przebiegu zmiany nie są pokryte łuską i przybierają jasnoczerwoną barwę. Pojawiają się w fałdach skóry i zgięciach stawów, czyli odwrotnie, niż w łuszczycy zwyczajnej, w której zmiany obejmują uwypuklone miejsca (kolana, łokcie),
- łuszczyca głowy – może występować samodzielnie, częściej jednak współtowarzyszy innym objawom łuszczycy zwyczajnej. Zmiany zajmują owłosioną skórę głowy, czasami wychodzą też poza linię włosów i pojawiają się na czole, karku i w okolicach uszu. Skóra jest podrażniona, łuszczy się i swędzi,
- łuszczyca stawowa – to kolejne stadium łuszczycy, które może pojawić się po około 10 latach od jej pierwszych objawów. Jest chorobą zapalną, powodującą różne dolegliwości w obrębie stawów międzypaliczkowych dłoni i stóp. Pacjenci skarżą się na ból, obrzęk i poranną sztywność stawów oraz zmiany łuszczycowe na skórze i paznokciach. Wyróżnia się pięć odmian tej choroby, najcięższa z nich może prowadzić do kalectwa.
