U nas zapłacisz kartą
Zdjęcia łuszczycy u niemowląt - Objawy i Rozpoznanie
Łuszczyca u dzieci. Jak wyglądają objawy?
Na łuszczycę choruje około 2% dzieci. Przebieg tego schorzenia u najmłodszych jest inny niż u dorosłych. Jakie objawy świadczą o łuszczycy u dziecka? Jak ją leczyć?
Łuszczyca (z łac. psoriasis ) to przewlekła, zapalna choroba, która może zająć skórę (najczęściej), paznokcie i stawy. W jej przebiegu naprzemiennie występują okresy zaostrzeń i remisji. Stopień nasilenia objawów może być zróżnicowany – począwszy od niewielkich zmian, aż do rozległych ognisk łuszczycowych, mogących obejmować nawet 90% powierzchni ciała.
U chorych osób proces podziału keratynocytów ulega przyspieszeniu. Czas przejścia komórek z warstwy rozrodczej na powierzchnię skóry w normalnych warunkach wynosi około 26 dni, a u osób chorujących na łuszczycę tylko 4 dni. Objawia się to występowaniem charakterystycznych wykwitów skórnych nazywanych blaszką łuszczycową .
Istnieje kilka odmian klinicznych łuszczycy, które różnią się wyglądem i umiejscowieniem zmian chorobowych. U 30% chorych osób pierwsze objawy łuszczycy występują przed 20. rokiem życia. U dorosłych najczęściej występuje tarczkowa postać schorzenia, w której zmiany skórne przybierają formę zaczerwienionych plam pokrytych nawarstwiającymi się, srebrzystymi łuskami.
Zmiany skórne w przebiegu łuszczycy u dzieci mogą różnić się lokalizacją i wyglądem w porównaniu do obrazu tego schorzenia u dorosłych .
U dzieci cierpiących na łuszczycę:
- częściej występuje świąd skóry,
- wykwity są cieńsze i bardziej miękkie,
- stwierdza się mniejszą ilość łuski,
- zmiany często obejmują twarz (nawet u 46% dzieci, u dorosłych bardzo rzadko), małżowiny uszne oraz okolice zgięciowe.
Wyróżniamy dwa typy łuszczycy:
- typ I (wczesny) – rozwija się przed 40. rokiem życia, osiągając szczyt między 18. a 22. rokiem życia, często występuje rodzinnie i z reguły ma cięższy przebieg z licznymi nawrotami i rozległymi zmianami skórnymi,
- typ II (późny) – rozpoczyna się po 40. roku życia, a szczyt zachorowań przypada na wiek powyżej 55 lat, ma zdecydowanie łagodniejszy przebieg, może wystąpić, nawet gdy w rodzinie nie było żadnego przypadku tej choroby.
Przyczyny łuszczycy u dzieci
Na rozwój łuszczycy mają wpływ czynniki genetyczne, środowiskowe i immunologiczne .
Około 30% przypadków łuszczycy ma podłoże dziedziczne i występuje rodzinnie. Sposób dziedziczenia jest skomplikowany i obejmuje wiele genów. Jeśli jeden rodzic jest chory, prawdopodobieństwo wystąpienia łuszczycy u dziecka wynosi 25%, natomiast gdy oboje rodziców choruje, ryzyko przekazania potomstwu wadliwych genów wzrasta do 60-70%. W sytuacji, gdy zdrowym rodzicom urodzi się chore dziecko, istnieje 20% prawdopodobieństwa, że kolejne dzieci również zachorują na łuszczycę.
Do rozwoju choroby i nasilenia jej objawów mogą przyczynić się czynniki zewnętrzne :
- przebycie infekcji bakteryjnej (paciorkowiec) lub wirusowej (grypa, ospa wietrzna, opryszczka, półpasiec),
- szczepienia,
- oparzenia (także słoneczne),
- rany i skaleczenia (charakterystyczne dla łuszczycy jest powstawanie zmian w miejscach, gdzie doszło do urazu skóry),
- zmiany hormonalne (okres dojrzewania),
- przyjmowanie niektórych leków, np. glikokortykosteroidów,
- stres (czynnik odpowiadający za większość epizodów zaostrzeń choroby),
- utajony stan zapalny, np. próchnica zębów, zapalenie migdałków, zapalenie zatok,
- zakażenie wirusem HIV.
Początki łuszczycy. Jak rozpoznać, że to łuszczyca? [zdjęcia]
Początkowe, wczesne zmiany łuszczycowe na skórze są zwykle niewielkie i nie budzą niepokoju. Są jednak zapowiedzią większych wykwitów, które łuszczą się, swędzą, a czasami krwawią. Jak rozpoznać łuszczycę? Sprawdź, jakie objawy mogą wskazywać na tę chorobę.
Łuszczyca to przewlekła choroba zapalna, która powoduje nieprawidłowy rozrost skóry. Charakterystycznym objawem są zmiany skórne wynikające z nadmiernego rogowacenia naskórka. Na rozwój łuszczycy mają wpływ czynniki genetyczne, immunologiczne i naczyniowe.
Zaawansowana łuszczyca jest źródłem ogromnego dyskomfortu i utrudnia codzienne funkcjonowanie, dlatego tak ważne jest wczesne wykrycie choroby. Rozpoznanie łuszczycy na wczesnym etapie daje szanse na rozpoczęcie skutecznego leczenia, które zapobiega przechodzeniu choroby w kolejne, ostrzejsze fazy.
Łuszczyca - początki, wczesne objawy
U 90% chorych występuje łuszczyca zwyczajna (plackowata), której objawem są zmiany skórne wynikające z zaburzonego procesu regeneracji naskórka.
W początkowej fazie choroby występuje tzw. wykwit pierwotny. Jest to czerwonobrunatna grudka o drobnopłatowej, złuszczającej się powierzchni. Może mieć wielkość łebka od szpilki lub nieco więcej, ok. 1-2 cm. Wykwit pierwotny zapowiada pojawianie się kolejnych zmian na skórze. Niewielkie grudki pojawiają się na obszernych partiach skóry. Ich wysyp występuje zwłaszcza po przebytej anginie albo innej infekcji.
Wczesnym objawem łuszczycy jest także objaw Koebnera, czyli pojawienie się, w okresie 6-2 dni, specyficznych zmian skórnych w obrębie poprzedniego zadrapania naskórka.
Kolejnym etapem rozwoju łuszczycy jest występowanie większych zmian na skórze łokci, kolan, głowy i okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Te większe zmiany skórne to blaszki łuszczycowe pokryte charakterystycznymi, przylegającymi łuskami o srebrzystej barwie. Po zdrapaniu łuski ukazuje się błyszcząca, jakby pokryta woskiem powierzchnia oraz mogą pojawić się drobne krwawienia. Łuszczycy często towarzyszy świąd.
Zdarza się, że pierwszym objawem łuszczycy jest łuszczyca paznokci , która może występować samodzielnie lub może towarzyszyć zmianom skórnym w innych lokalizacjach. Objawem łuszczycy paznokci jest naparstkowanie, czyli punktowe wgłębienia w płytce paznokciowej. Na paznokciach widoczne jest też żółtawe przebarwienie wyglądające jak kropla oleju. W zaawansowanej postaci łuszczycy paznokcie są zgrubiałe, matowe, białawożółte, kruche i poprzecinane poprzecznymi bruzdami, dochodzi też do oddzielania się płytek paznokciowych.
