Luszczyca w ciąży - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia

Jakie efekty zapewnia stosowanie maści na łuszczycę?

Stosowanie maści na łuszczycę może przynieść szereg korzyści we wsparciu leczenia tej choroby. Efekty jednak mogą różnić się w zależności od rodzaju maści, składników aktywnych i indywidualnych predyspozycji. Do najczęstszych efektów stosowania maści na łuszczycę należą:

Złagodzenie objawów łuszczycy: Jednym z głównych celów stosowania maści na łuszczycę jest złagodzenie objawów tej choroby, takich jak zaczerwienienie, łuszczenie się skóry, swędzenie i ból.

Redukcja stanu zapalnego: Maści przeciwzapalne, takie jak te zawierające kortykosteroidy, mogą pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego skóry, co przyczynia się do zmniejszenia obrzęków i zaczerwienień.

Spowolnienie wzrostu komórek skóry: Niektóre maści na łuszczycę, zawierające np. witaminę D, mogą pomóc w kontrolowaniu nadmiernego wzrostu komórek skóry odpowiedzialnych za powstawanie łuszczycy.

Łagodzenie swędzenia: Maści na łuszczycę pomagają w złagodzeniu uciążliwego swędzenia skóry, które często towarzyszy łuszczycy.

Zmniejszenie ryzyka infekcji: Popękana, sucha i zaczerwieniona skóra łuszczycowa jest bardziej podatna na infekcje. Leczenie maściami może pomóc w zmniejszeniu ryzyka ich wystąpienia.

Efekty stosowania maści na łuszczycę mogą być krótkotrwałe, a choroba może nawracać. Dlatego ważne jest monitorowanie stanu skóry przez dermatologa. Niektóre maści mogą również wywoływać skutki uboczne, dlatego istotne jest przestrzeganie zaleceń lekarza i regularne badania kontrolne.

Budowa skóry

Nasza skóra jest największym narządem, pokrywającym całe ciało. Oddziela i chroni narządy wewnętrzne przed środowiskiem zewnętrznym, dzięki swojej skomplikowanej budowie i funkcjach, jakie pełni. Powierzchnia skóry dorosłego człowieka wynosi nawet ok. 2 m², a grubość od 0,5 mm do 4 mm. Najcieńsza jest skóra na powiekach, natomiast najgrubsza warstwa skóry (rogowa) występuje na podeszwach stóp. Grubość skóry uzależniona jest od płci i cech indywidualnych. Mężczyźni zwykle mają grubszą skórę w porównaniu do kobiet. Skóra dorosłego człowieka może ważyć ok. 6% masy ciała, czyli od 4 do nawet 5,5 kg. Skóra składa się z trzech głównych warstw.

Naskórek (łac.epidermis) – to górna warstwa, która stanowi bezpośrednią granicę pomiędzy organizmem a środowiskiem zewnętrznym. Głównym typem komórek w naskórku są keratynocyty, które produkują keratynę - białko nadające skórze jej wytrzymałości. Naskórek nie posiada naczyń krwionośnych, dlatego rogowacieje, czyli obumiera, i systematycznie się złuszcza. Posiada barwnik – melaninę, nadającą włosom i skórze koloru i składa się z 5 warstw: rogowej, jasnej, ziarnistej, kolczystej, podstawnej.

Skóra właściwa (łac. dermis) – to warstwa środkowa, zawierająca receptory, naczynia krwionośne, nerwy oraz gruczoły łojowe i potowe, a także korzenie włosów. Jest zbudowana z tkanki łącznej, która nadaje skórze wytrzymałości, elastyczności i sprężystości. Głównym składnikiem tej części skóry jest kolagen. Włókna kolagenowe są powiązane elastycznymi włóknami zbudowanymi z elastyny. W skórze właściwej wyróżnia się warstwy:

Brodawkową, która jest silnie pofalowana i zawiera tkankę łączną, a także dostarcza skórze tlen i składniki odżywcze.

Siateczkowatą, zawierającą włókna kolagenowe i elastynowe odpowiedzialne za jędrność, sprężystość i wytrzymałość skóry. W tej warstwie znajdują się również gruczoły, naczynia krwionośne i limfatyczne oraz receptory czuciowe.

Problemy skóry

Problemy skóry to różnorodne zaburzenia i schorzenia, które mogą dotyczyć różnych warstw skóry i jej struktury. Niektóre wymagają specjalistycznego leczenia, a inne odpowiedniej i regularnej pielęgnacji. Do najczęstszych dolegliwości skórnych należą:

1. Trądzik to powszechna dolegliwość, najczęściej występująca u młodych osób w wieku dojrzewania. Objawia się zaskórnikami, grudkami oraz krostkami. Trądzik może być spowodowany nadmierną produkcją sebum, zablokowaniem porów skóry, infekcją bakteryjną i zaburzeniami hormonalnymi.

2. Łuszczyca jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, która poprzez nadmierny wzrost komórek skóry prowadzi do czerwonych, złuszczających się plam najczęściej suchych, swędzących, a także bolesnych.

3. Egzema (atopowe zapalenie skóry) to stan zapalny skóry, który powoduje swędzenie, zaczerwienienie, suchość i bolesne pękanie skóry. Egzema może występować na podłożu alergicznym lub być uwarunkowana genetycznie.

4. Starzenie się skóry jest procesem naturalnym. Jego objawy najbardziej i najszybciej widoczne są na skórze twarzy. Objawia się pojawieniem się zmarszczek, linii mimicznych, utratą elastyczności, wiotkością, przebarwieniami i zanikiem blasku.

5. Suchość skóry spowodowana jest brakiem nawilżenia i odpowiedniego poziomu wilgoci w skórze, co może powodować swędzenie, szorstkość, łuszczenie, a także w skrajnych przypadkach bolesne pękanie skóry.

Przyczyny występowania wszystkich trzech mechanizmów jednocześnie nie są do końca znane, dalece uprawdopodobnione hipotezy zakładają jednak w przypadku łuszczycy skóry głowy nadrzędną rolę czynników genetycznych, immunologicznych oraz środowiskowych.

Czytaj dalej...

Wynika to z tego, że witamina D odpowiada między innymi za gospodarkę wapnia w organizmie, a witamina K2 MK-7 niejako transportuje wapń z całego organizmu do miejsca, w którym powinien się znaleźć kości.

Czytaj dalej...

chorych, zazwyczaj po kilku latach zwykłych objawów łuszczyca atakuje stawy najczęściej drobne stawy palców rąk, stawy kręgosłupa w odcinku szyjnym lub lędźwiowym oraz zwykle niesymetrycznie duże stawy, np.

Czytaj dalej...

U wielu osób występuje pod różnymi postaciami, a rozpoznanie dotyczące tego, z jakim rodzajem łuszczycy pacjent ma do czynienia, prowadzone jest na podstawie wyglądu zmian, miejsca ich występowania, intensywności czy charakteru łuski.

Czytaj dalej...