U nas zapłacisz kartą
Co to jest łysienie plackowate - Przyczyny, Objawy i Metody Leczenia
Dowiedz się więcej dzięki naszym szkoleniom:
Łysienie plackowate jest chorobą autoimmunologiczną, która jest często trudna do przewidzenia i nie zawsze można skutecznie zapobiegać jej wystąpieniu. Jednak istnieją pewne czynniki ryzyka i strategie, które mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka zachorowania na łysienie plackowate:
- Dbaj o ogólną kondycję zdrowotną: Zachowanie zdrowego stylu życia może pomóc w utrzymaniu równowagi układu odpornościowego. To obejmuje zdrową, zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną i unikanie nadmiernego stresu.
- Unikaj palenia papierosów: Palenie papierosów może mieć negatywny wpływ na układ odpornościowy i zwiększać ryzyko wystąpienia chorób autoimmunologicznych, w tym łysienia plackowatego. Zrezygnuj z palenia, jeśli palisz.
- Ogranicz stres: Stres może wpływać na układ odpornościowy i zwiększać ryzyko chorób autoimmunologicznych. Warto stosować techniki relaksacyjne, takie jak joga czy medytacja, aby zmniejszyć stres.
- Pozostań na bieżąco z badaniami lekarskimi: Regularne wizyty u lekarza pozwalają na wczesne wykrycie ewentualnych problemów zdrowotnych, w tym chorób autoimmunologicznych. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów skonsultuj się z lekarzem.
- Unikaj urazów skóry: Urazy skóry, takie jak rany czy oparzenia, mogą być czynnikiem wyzwalającym dla wystąpienia łysienia plackowatego u osób podatnych na tę chorobę. Staraj się unikać urazów skóry i stosuj odpowiednią ochronę w przypadku potrzeby.
- Zdrowa dieta: Dieta bogata w składniki odżywcze, w tym witaminy i minerały, może pomóc w utrzymaniu ogólnego zdrowia i może mieć wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego. Jednak nie ma konkretnej diety, która jest znana jako zapobieganie łysieniu plackowatemu.
- Dietetyk lub suplementacja: W niektórych przypadkach zalecenia dotyczące diety lub suplementacji mogą być dostosowane do indywidualnych potrzeb, zwłaszcza w przypadku niedoborów witamin czy minerałów.
Jak często występuje łysienie plackowate?
Częstość łysienia plackowatego jest podobna u kobiet i u mężczyzn.
- łysienie plackowate ogniskowe – ogniska łysienia plackowatego występują w obrębie skóry głowy lub innych okolicach ciała (twarz, tułów, kończyny)
- łysienie plackowate całkowite – dotyczy wszystkich włosów w obrębie owłosionej skóry głowy (także brwi i rzęs)
- łysienie plackowate uogólnione – obejmuje wszystkie lub prawie wszystkie włosy na ciele
- łysienie plackowate złośliwe – łysienie uogólnione o długotrwałym przebiegu, niepoddające się leczeniu
- łysienie plackowate wężykowate (obrzeżne) – pasmowate wyłysienie głowy na obrzeżu w okolicach skroniowych, potylicznej i czołowej
- łysienie plackowate pasmowate – postać odwrócona – wyłysienie rozszerza się od środka głowy na zewnątrz
- łysienie plackowate rozlane (siateczkowate) – nie można wyróżnić oddzielnych ognisk wyłysienia.
U około 7–60% chorych z łysieniem plackowatym mogą występować zmiany paznokci o różnorodnym charakterze: paznokcie naparstkowe, linie Beau, łamliwość, spełzanie, ścieńczenie, pogrubienie lub bruzdowanie poprzeczne płytek.
Jak powinno wyglądać leczenie łysienia plackowatego?
Łysienie plackowate, znane także jako łysienie areatowe, to choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy atakuje własne mieszki włosowe, powodując utratę włosów na określonych obszarach skóry głowy lub ciała. Leczenie tej choroby może być trudne, ponieważ nie istnieje skuteczna metoda, która działa w każdym przypadku. Niemniej jednak istnieją różne opcje leczenia, które można rozważyć pod nadzorem lekarza. Oto ogólne zasady leczenia łysienia plackowatego:
Leczenie farmakologiczne:
- Lokalne kortykosteroidy: Lekarz może przepisać kremy, maści lub lotiony zawierające kortykosteroidy, które mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego na skórze i hamowanie ataku układu odpornościowego na mieszki włosowe. Mogą być stosowane na obszarach dotkniętych łysieniem.
- Leki doustne: W niektórych przypadkach lekarz może zalecić leki doustne, takie jak prednizon, aby zmniejszyć stan zapalny w organizmie i kontrolować reakcję autoimmunologiczną. Jednak te leki mogą mieć skutki uboczne, dlatego są stosowane ostrożnie.
- Leki immunosupresyjne: W niektórych przypadkach stosuje się leki immunosupresyjne, takie jak cyklosporyna czy metotreksat, aby hamować reakcję układu odpornościowego.
Terapie fototerapeutyczne: Niektórzy pacjenci z łysieniem plackowatym mogą odpowiedzieć na terapie fototerapeutyczne, takie jak PUVA (psoralen i ultrafiolet A) lub terapie światłem laserowym.
Iniekcje sterydowe: Lekarz może zalecić iniekcje sterydowe bezpośrednio w dotknięte obszary skóry głowy, szczególnie jeśli obszar łysienia jest niewielki. To może pomóc w odrostu włosów na tych obszarach.
Leczenie immunomodulacyjne: W niektórych przypadkach lekarz może zalecić leki immunomodulacyjne, takie jak diphenylcyclopropenone (DPCP) lub squaric acid dibutyl ester (SADBE), które mają na celu modyfikowanie reakcji układu odpornościowego.
Łysienie plackowate - objawy
Pierwsze objawy łysienia plackowatego najczęściej pojawiają się w obrębie głowy, chociaż mogą wystąpić w obrębie zarostu na twarzy lub na innych miejscach na ciele, które są owłosione.
Pierwsze ognisko łysienia jest okrągłe i ma wielkość monety. Z czasem dołączają do niego nowe ogniska łysienia, czyli nowe plackowate plamy na skórze głowy, które mogą być pojedyncze lub mnogie, a także różnej wielkości (jednak w większości przypadków zmiana ma średnicę 5–10 cm). Ponadto występują one na ograniczonej przestrzeni, rzadziej dotyczą całej powierzchni skóry głowy.
Dla łysienia plackowatego charakterystyczne są tzw. włosy wykrzyknikowe, które pojawiają się wokół ognisk wyłysienia. Są to krótko ułamane włosy, których oderwane końcówki są grubsze i ciemniejsze niż ich nasada.
Około 14–25 proc. chorych traci włosy na całej głowie.
Mimo że w przebiegu choroby dochodzi do zmian o charakterze zapalnym, objawy stanu zapalnego nie pojawiają się. Na skórze pozbawionej włosów praktycznie nie stwierdza się obecności rumienia ani złuszczania. Niektórzy chorzy mogą się skarżyć jedynie na swędzenie skóry łysiejącego miejsca.
W ciężkich przypadkach choroby objawami współtowarzyszącymi są patologiczne zmiany na paznokciach.
Po 3-6 miesiącach włosy zwykle odrastają samoistnie (choć nie u wszystkich pacjentów). Początkowo mają kolor biały lub jasny blond, ale po upływie 6–8 tygodni odzyskują swoje oryginalne zabarwienie. Należy jednak wiedzieć, że włosy mogą ponownie zacząć wypadać (nawrotowe łysienie plackowate).
