U nas zapłacisz kartą
Uczulenie na perfumy na szyi - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Czerwone plamy na szyi – inne przyczyny przypadłości
Czerwona szyja może być niestety także objawem innych schorzeń. Są to: Jeśli zmiany na skórze występują nie tylko na szyi, ale również na twarzy i/lub na dekolcie, plecach i ramionach, ich przyczyną może być trądzik młodzieńczy. Choć zazwyczaj jest to przypadłość charakterystyczna dla okresu dojrzewania, zdarza się również, że występuje u osób dorosłych – nawet po 40. roku życia.
„Trądzikowa” wysypka na szyi to czerwone plamy, a także liczne grudki i krostki. Te drugie nierzadko wypełnione są białym płynem. Pod żadnym pozorem nie należy takich zmian wyciskać, ponieważ może to skutkować przeniesieniem bakterii na większe obszary skóry.
Rumień na szyi może być również skutkiem obrzęku naczynioruchowego. To stan, który występuje na skutek kontaktu z zimnem, po zjedzeniu bardzo pikantnych potraw, podczas silnego wzburzenia emocjonalnego, po spożyciu alkoholu czy choćby pod wpływem gwałtownej zmiany temperatury powietrza. Niektóre osoby mają pewne tendencje do występowania takich obrzęków – wystarczy, że lekko się zdenerwują albo wypiją lampkę wina, by natychmiast pojawiły się u nich czerwone plamy na szyi.
Zaczerwienienie na szyi może być również objawem poważnych schorzeń – jednym z nich jest uszkodzenie wątroby. W takim przypadku poza charakterystycznymi plamami u osoby chorej można zauważyć tzw. „pajączki”, czyli rozszerzone naczynka krwionośne.
Innym objawem, który sugeruje konieczność skontrolowania stanu wątroby, jest zażółcenie skóry oraz białek oczu. To efekt gromadzenia się bilirubiny w organizmie. Tego typu zmianom bardzo często towarzyszyć usilny świąd.
Czerwone plamy na twarzy i szyi mogą być również objawami tocznia rumieniowego układowego – jednej z chorób tkanki łącznej. Zmiany na twarzy przybierają wówczas dość charakterystyczny kształt motyla (obejmują policzki oraz środkową część czoła).
Warto wiedzieć, że toczeń rumieniowy układowy może wywołać również inne symptomy. Są to na przykład:
Alergia na zapachy - diagnoza
Alergia na kompozycję zapachową (zapachy) diagnozuje się za pomocą testów "patch", czyli testów płatkowych.
Polegają one na nałożeniu próbki alergenu, w tym wypadku kompozycji zapachowej na nieduży płatek, który zostaje przyklejony do skóry pleców na 48 godzin. Po tym czasie zdejmuje się płatki i dokonuje się pierwszego odczytu wyników.
Drugi odczyt przeprowadza się po upływie kolejnych 24 godzin. Zaczerwienienie, świąd lub pieczenie skóry świadczy o alergii na zapachy.
Do diagnozowania osób wrażliwych na zapachy wykorzystuje się dwa koktajle zapachowe, które nazwano A i P.
- Koktajl zapachowy A zawiera alkohol cynamonowy, aldehyd cynamonowy, aldehyd cynamonowo-amylowy, absolut mchu dębowego, hydroksycytronellal, eugenol, izoeugenol, geraniol (+ wazelina biała), cinnamyl alcohol, cinnamal, amyl cinnamal, evernia prunastri extract, hydroxycitronellal, eugenol, isoeugenol, geraniol.
- Koktajl zapachowy P to olejek cynamonowy, olejek cytronelowy (+ wazelina biała), innamomum zeylanicum oil, cymbopogon winterianus herb oil.
Alergia na kosmetyki. Sprawdź przyczyny i objawy alergii
Kosmetyki to substancje lub mieszaniny przeznaczone do stosowania na zewnętrzne części ciała w celu wyłącznie: oczyszczania, perfumowania, osłaniania, utrzymywania w dobrej formie i korygowania wyglądu i zapachu.
Dla każdej z tych funkcji istnieje niezliczona ilość form i wersji preparatów. Dodać trzeba, że wbrew definicji powstaje duża, nowa grupa preparatów, przeznaczonych do leczenia banalnych schorzeń skóry, nazwanych kosmetykami medycznymi. Wobec tego, mało zaskakujące są dane statystyczne z zachodniej Europy, wykazujące, że jedna osoba używa przeciętnie siedmiu kosmetyków dziennie. Wydaje się, że w Polsce, a przynajmniej w miastach, sytuacja wygląda podobnie.
Przechodząc do sprawy alergii na kosmetyki, warto przypomnieć zasadę, że częstość uczuleń na określony związek chemiczny jest wypadkową dwóch elementów: „siły” uczulającej danego związku oraz ilości i częstości jego użycia. Liczne badania wykonywane zarówno na zwierzętach, jak i na ludziach wykazały, że kosmetyki mają średnie lub słabe właściwości alergizujące (w czterostopniowej skali). Silnie uczulające składniki zostały wyeliminowane, ograniczono ich użycie lub zmniejszono stężenia. Jednak w wyniku powszechnego stosowania, nawet słabe alergeny kosmetyków uczulają znaczną liczbę osób, chociaż dokładna ocena rozmiarów tego zjawiska nie jest znana. Przede wszystkim, częstość alergii jest niejednakowa w różnych krajach, a nawet ich regionach. W literaturze zachodniej podawane jest zwykle, że ok. 10% populacji jest uczulone na kosmetyki. Jest to jednak wartość tylko zbliżona do rzeczywistej, bowiem wykonanie badań statystycznych w tym zakresie jest trudne. Nierzadko zdarzają się sytuacje, że osoba stwierdzająca uczulenie na dany kosmetyk przestaje go używać, nie zgłaszając się do lekarza, a wyniki prób kontaktowych ze składnikami kosmetyków, pochodzące z poradni alergologicznych, nie odzwierciedlają całego problemu.