U nas zapłacisz kartą
Wpływ Morsowania na Łuszczycę - Czy Ekstremalne Zimno Może Pomóc?
Czym objawia się łuszczyca?
Łuszczyca charakteryzuje się powstawaniem zmian skórnych. Grudki łuszczycowe lokalizują się typowo:
- w okolicy wyprostnej łokci,
- w okolicy wyprostnej kolan,
- na skórze owłosionej głowy,
- w okolicy kości krzyżowej,
- w okolicy pośladków.
Zmiany skórne w postaci grudek mogą zlewać się ze sobą, a co więcej - często pokryte są łuszczącą się łuską, od czego pochodzi właśnie nazwa tego schorzenia.
W najcięższych przypadkach zmiany skórne zajmują nawet 90-100% powierzchni skóry, co nazywane jest erytrodemią łuszczycową. Leczeniem łuszczycy zajmuje się lekarz specjalista - dermatolog. To właśnie do tego lekarza warto się zgłosić, gdy podejrzewamy u siebie łuszczycę.
Przyczyny łuszczycy
Pomimo wielu badań przyczyny rozwoju łuszczycy wciąż nie są w pełni znane. Pewne jest natomiast, że o jej pojawieniu się przesądzają zarówno czynniki genetyczne, jak i czynniki immunologiczne i środowiskowe.
Łuszczyca – przyczyny:
- genetyczne – m.in. polimorfizm genu HLA-Cw6,
- immunologiczne – zaburzenia funkcjonowania obecnych w naskórku komórek Langerhansa oraz mechanizmy zależne od limfocytów T, w szczególności subpopulacji Th1 i Th17,
- środowiskowe – infekcje, wybrane leki (np. przeciwmalaryczne), picie alkoholu, palenie tytoniu, ciąża i poród, stres, menopauza.
Czy łuszczyca jest dziedziczna?
Dziedziczenie tej choroby ma charakter wielogenowy. Uznaje się, że ryzyko zachorowania na łuszczycę dziecka zdrowych rodziców wynosi od 1 do 2%. Choroba jednego z rodziców zwiększa to ryzyko do 10–20%, a choroba obojga rodziców – do aż 50–70%.
Pielęgnacja kosmetologiczna skóry łuszczycowej
Skóra dotknięta łuszczycą wymaga odpowiedniej codziennej pielęgnacji, która łączy w sobie działanie nawilżające, zmiękczające oraz złuszczające. Do składników pożądanych w pielęgnacji łuszczycowej zalicza się:
- emolienty: działają nawilżająco i zmiękczająco, regularnie stosowane zmniejszają łuszczenie, niwelują uczucie świądu, odbudowują barierę naskórkową i poprawiają stan warstwy rogowej naskórka (np. trójgliceryd kaprylowo – kaprynowy, olej makadamia, masło shea),
- humektanty: posiadają zdolność przenikania przez naskórek i zatrzymywania wody w warstwie rogowej, dzięki czemu poprawiają nawilżenie skóry (np. gliceryna, kwas mlekowy, aloes, mocznik),
- substancje keratolityczne: niezwykle istotna grupa składników w pielęgnacji skóry łuszczycowej, umożliwiają rozluźnienie połączeń międzykomórkowych naskórka, dzięki czemu ułatwiają usuwanie nadmiaru łuski (np. kwas glikolowy, mocznik, kwas salicylowy),
- substancje przeciwutleniające: wykazują działanie przeciwzapalne, wspomagają procesy gojenia i łagodzą podrażnienie skóry (np. koenzym Q10),
- substancje wspomagające barierę lipidową: ich obecność w kosmetyku umożliwia odbudowanie warstwy ochronnej skóry przez uzupełnienie brakujących lipidów, dzięki czemu następuje regeneracja skóry (np. ceramidy, woski, olej z wiesiołka),
- substancje hamujące podziały mitotyczne: działanie opiera się na wydłużeniu procesu rogowacenia naskórka przez utrudnienie oddychania komórkowego (dziegcie).
Codzienna pielęgnacja pozwala na złagodzenie objawów łuszczycy, szybsze gojenie się ognisk zapalnych, a przede wszystkim przynosi ulgę podrażnionej skórze.
Podsumowując
Łuszczyca jest niezwykle wymagającą chorobą. Wpływa na samopoczucie, życie codzienne, aspekt psychologiczny i estetyczny. Mimo iż jest chorobą przewlekłą, można nauczyć się z nią funkcjonować. Odpowiednio dobrane leczenie, pielęgnacja, dbałość o dietę, suplementację oraz dobre samopoczucie psychiczne pomaga w złagodzeniu objawów i dolegliwości związanych z łuszczycą.
Leczenie łuszczycy – jakie leki? Co stosować na łuszczycę?
W przypadku zmian o niewielkich rozmiarach i zajmujących mniej niż 10% powierzchni skóry stosuje się leczenie miejscowe, czyli nakładanie produktów leczniczych bezpośrednio na zmiany skórne. Natomiast w przypadku ciężkiego przebiegu choroby stosuje się leki doustne, dożylne wraz z leczeniem miejscowym.
Leczenie miejscowe zaczyna się od usunięcia łusek za pomocą substancji keratolitycznych, a następnie hamuje się nadmierny wzrost komórek naskórka. Substancjami leczniczymi stosowanymi na zmiany skórne w przebiegu łuszczycy są: kwas salicylowy i mocznik, które zmniejszają ilość łusek i polepszają przenikanie innych preparatów do głębszych warstw skóry, dziegcie, które są pochodnymi węgla, glikokortykosteroidy miejscowe mające działanie przeciwzapalne i przeciwproliferacyjne, cygnolina oraz analogi witaminy D3.
W leczeniu ciężkich postaci łuszczycy stosuje się:
- fototerapię – polega ona na ekspozycji skóry na światło ultrafioletowe wytwarzane przez specjalne lampy. Fotochemioterapia (PUVA) to połączenie leku światłouwrażliwiającego z promieniami UVA. Metody te stosowane są w przypadku łuszczycy opornej na leczenie miejscowe lub w przypadku rozległych zmian skórnych,
- metotreksat – jest lekiem z grupy cytostatyków, dlatego jego stosowanie wymaga ścisłej kontroli lekarskiej, cyklosporyna – ma silne działanie immunosupresyjne, czyli osłabiające odpowiedź zapalną. Posiada sporo działań niepożądanych, dlatego stosuje się ją w przypadku łuszczycy opornej na inne leki,
- retinoidy – mają działanie teratogenne, dlatego nie wolno ich stosować w ciąży. Retinoidy są zalecana w przypadku łuszczycy krostkowej,
- leki biologiczne (adalimumab, etanercept, infliksymab, ustekinumab) oddziałują na cytokiny, które biorą udział w powstawaniu zmian. Stosuje się je w przypadkach ciężkiej łuszczycy lub opornej na leczenie innymi preparatami.
Łuszczyca – jak ją rozpoznać i leczyć?
Łuszczyca to choroba, która dotyczy ok. 2–4% populacji. Rozwija się u osób w każdym wieku i niezależnie od płci, niemniej na pojawienie się zmian chorobowych wpływa szereg czynników: środowiskowych, genetycznych oraz immunologicznych. Cechą charakterystyczną łuszczycy są płaskowyniosłe grudki o czerwonym i czerwonobrunatnym zabarwieniu, pokryte białosrebrzystymi łuskami. Co istotne, takie zmiany mogą pojawić się na całym ciele, natomiast najczęściej obserwuje się je m.in. na łokciach i kolanach, w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, na tułowiu, paznokciach oraz w fałdach skórnych. I choć łuszczycy nie da się wyleczyć całkowicie i trwale, istnieją sposoby na łagodzenie towarzyszących jej objawów.
