U nas zapłacisz kartą
Wpływ Morsowania na Łuszczycę - Czy Ekstremalne Zimno Może Pomóc?
Kto może, a kto nie powinien morsować?
Zwolennicy morsowania twierdzą, że przeciwwskazań do uprawiania tej niecodziennej aktywności zimowej jest niewiele. Przekonują, że zdecydowana większość społeczeństwa odniesie korzyści z morsowania.
Z pewnością ważne jest wiele aspektów:
- stan zdrowia,
- czy chcesz spróbować morsowania,
- czy lubisz zimno,
- czy nie masz psychicznych oporów przed tą aktywnością,
- czy wiesz jak zacząć morsowanie i masz z kim morsować po raz pierwszy.
- osoby ogólnie zdrowe,
- osoby, które umieją pływać lub nie boją się wody,
- osoby gotowe na wyzwanie wejścia do zimnej wody,
- wszyscy, których nie dotyczą przeciwwskazania do morsowania
Łuszczyca Psoriasis – przyczyny
Łuszczyca, inaczej Psoriasis, to przewlekła, zapalna choroba skóry, o nawrotowym charakterze. Wykwitem skórnym są grudki pokryte łuską, które najczęściej zlewają się w większe ogniska. Łuszczyca występuje na skórze gładkiej, owłosionej, może objawiać się również na paznokciach dłoni i stóp. W przebiegu choroby dochodzi do zaburzeń keratynizacji, czyli procesu rogowacenia komórek naskórka. W zdrowo funkcjonującej skórze przejście keratynocytów z warstwy rozrodczej do warstwy rogowej trwa około 28-30 dni. W przypadku łuszczycy ten czas skraca się nawet o połowę. Coraz częściej łuszczycę określa się jako schorzenie o podłożu autoimmunologicznym. Komórki układu odpornościowego, limfocyty i neutrofile, naciekają skórę właściwą i naskórek. Co ważne, łuszczyca jest chorobą niezakaźną, czyli nie przenosi się poprzez kontakt z osobą chorą.
Wśród czynników warunkujących wystąpienie choroby wymienia się trzy główne:
- predyspozycje genetyczne: choroba często występuje w wywiadzie rodzinnym pacjentów, badania potwierdzają jej dziedziczny charakter,
- czynniki immunologiczne: w procesie chorobowym znaczenie mają szlaki interleukiny IL-1 i IL-36,
- bodźce zewnętrzne: urazy mechaniczne, stres, palenie tytoniu, styl życia, dieta.
Objawy łuszczycy
Najbardziej charakterystycznym objawem łuszczycy są specyficzne zmiany skórne, które pojawiają się na skutek zaburzonego procesu regeneracji naskórka (dot. łuszczycy skórnej). Osoba chora może wówczas zauważać u siebie odgraniczone, czerwonobrunatne grudki, o drobnopłatowej, złuszczającej się powierzchni (wykwity pierwotne) – w początkowym etapie rozwoju choroby. W przypadku zmian w pełni rozwiniętych obserwuje się tzw. tarczki, większe od wykwitów pierwotnych i pokryte silnie przylegającymi srebrzystymi łuskami (blaszkami łuszczycowymi). Kiedy pacjent zdrapie powstałe na jego skórze łuski, zauważa błyszczącą powierzchnię. Występują też wówczas niewielkie kropelkowate krwawienia.
Uwaga: w przypadku łuszczycy aktywnej typowy jest objaw Koebnera – zmiany łuszczycowe pojawiają się po 6–12 dniach wzdłuż linii zadrapania naskórka.
Uwaga: pacjenci cierpiący na łuszczycę zgłaszają również nierzadko odczuwanie świądu – dzieje się tak przede wszystkim w przypadku zaostrzenia zmian skórnych.
Pamiętaj: typowe objawy skórne obejmują łokcie, kolana, owłosioną skórę głowy oraz okolicę lędźwiowo-krzyżową. Bardzo rzadko występują one na całej powierzchni ciała.
Należy natomiast podkreślić, że zarówno pierwsze objawy łuszczycy, jak i symptomy choroby występujące w jej późniejszym stadium, mogą się różnić, w zależności od odmiany opisywanej dolegliwości. Poszczególne postacie łuszczycy różnią się przede wszystkim pod względem lokalizacji zmian, intensywności zabarwienia wykwitów oraz charakteru pojawiającej się na ciele łuski. Przykładowo – w przypadku łuszczycy zwyczajnej (plackowatej) zmiany są wypukłe, okrągłe lub owalne, pokryte łuską i wyraźnie oddzielone od zdrowej skóry. Występuje ona na nogach, kolanach i łokciach, ramionach, głowie, rzadziej na twarzy, stopach, dłoniach czy brzuchu.
Łuszczyca stawowa natomiast objawia się przewlekłym zapaleniem stawów z łuszczycą lub bez łuszczycy skóry. Podobnie jest w przypadku łuszczycy paznokci, która może współistnieć ze zmianami skórnymi, natomiast u wielu pacjentów stanowi jedyny objaw rozwijającej się choroby. W płytce paznokciowej powstają wówczas punktowe wgłębienia ułożone liniowo bądź przypadkowo. Obserwuje się też wtedy żółtawe przebarwienia w tym obszarze. Z kolei łuszczyca wysiękowa występuje w fałdach skórnych, pod pachami, w pachwinach pod biustem, a powstałe przez nią zmiany przyjmują jaskrawoczerwone zabarwienie i są pokryte charakterystyczną łuską.
Wpływ diety na łuszczycę
Choć nie ustalono dotychczas konkretnych zaleceń dietetycznych dla chorych na łuszczycę, to zmiana nawyków żywieniowych może korzystnie wpłynąć na poszczególne czynniki ryzyka rozwoju dodatkowych chorób. Istotne jest przede wszystkim stosowanie przez chorego diety przeciwzapalnej. Należy unikać m.in. takich produktów jak mięso i produkty mięsne, produkty nabiałowe, cukry rafinowane czy produkty wysokoprzetworzone. Ograniczające stan zapalny są natomiast np. tłuste ryby morskie, nasiona lnu, oliwa z oliwek, nasiona dyni, orzechy włoskie czy mango, truskawki i figi.
Pamiętaj: jeżeli cierpisz na łuszczycę, skonsultuj swoją dietę ze specjalistą, najlepiej z dietetykiem klinicznym, który ułoży dla Ciebie spersonalizowany jadłospis i przedstawi Ci konkretne zalecenia żywieniowe.
