U nas zapłacisz kartą
"Masc dla uczulonego dziecka - Skuteczność i zastosowanie"
Uczulenie u dziecka – objawy
Jak rozpoznać, że skóra dziecka jest podrażniona i możemy mieć do czynienia z uczuleniem? Jednym z najczęstszych objawów jest uporczywy świąd skóry. Dziecko staje się niespokojne i rozdrażnione, czego efektem mogą być problemy ze snem. Oprócz tego w miejscu wystąpienia uczulenia pojawia się zaczerwienienie skóry. Kolejnym objawem, który powinien zwrócić naszą uwagę, są zmiany skórne. Te mogą mieć postać krostek, grudek czy tak zwanej pokrzywki. Warto też zwrócić uwagę na lokalizację zmian. W zależności od tego, czy występują one na twarzy czy też pupie dziecka, możemy mieć do czynienia z inną przyczyną powstawania zmian skórnych.
Uczulenie na słońce u dzieci
Bardzo częstym problemem, z jakim zmagają się rodzice maluszków jest uczulenie od słońca u dzieci. Najczęściej pojawia się, kiedy dzieci spędzają więcej czasu na zewnątrz, a promienie słoneczne stają się bardziej intensywne.
Uczulenie od słońca, wysypka alergiczna u dzieci mogą być zlokalizowane w różnych częściach ciała, które wystawione są na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Najczęściej są to dłonie, kark i twarz. Jak rozpoznać uczulenie od słońca u dzieci? Do objawów można zaliczyć:
- zaczerwienienie,
- swędzenie,
- łuszczenie się naskórka,
- opuchliznę,
- wykwity skórne w postaci pokrzywki bądź grudek.
Objawy zwykle pojawiają się w ciągu doby od ekspozycji na słońce.
Uczulenie u niemowlaka na twarzy
Co może oznaczać uczulenie na policzkach u dziecka? Wykwity skórne na policzkach malucha mogą nas bardzo zaniepokoić, jednak najprawdopodobniej to nic innego jak trądzik niemowlęcy. Na jego występowanie mogą mieć wpływ zaburzenia hormonalne, wywołane hormonami androgenowymi, które matka przekazuje dziecku wraz z mlekiem. Wpływ na wystąpienie zmian mają także niewykształcone gruczoły łojowe i potowe.
Trądzik niemowlęcy zwykle ustępuje samoistnie i nie wymaga konsultacji z lekarzem, jednak w tym czasie bardzo ważna jest odpowiednia pielęgnacja skóry malucha.
Wysypka u dziecka jako objawy infekcji
Stosunkowo często wysypki są objawem choroby wirusowej. Infekcjom wirusowym bardzo często towarzyszą wysypki plamiste, plamisto-grudkowe (najczęściej) oraz pęcherzykowe. Sama wysypka może być głównym objawem choroby, jak w przypadku różyczki czy odry, lub towarzyszyć innym objawom zakażenia, jak przy mononukleozie zakaźnej, infekcjach adenowirusowych lub chorobach enterowirusowych. Wysypki towarzyszące odrze, ospie wietrznej czy różyczce są bardzo charakterystyczne i raczej trudno pomylić je z inną jednostką chorobową.
Dzięki obowiązkowym szczepieniom, dzieci chorują na odrę zdecydowanie rzadziej. Nie oznacza to jednak, że choroba ta jest wyeliminowana. Mniej więcej w drugim dniu choroby u pacjenta na głowie lub twarzy pojawiają się bardzo charakterystyczne grudkowo-plamiste zmiany na skórze (zwane osutką). Wykwity te zaczynają stopniowo schodzić w dół ciała chorego. Często towarzyszą im także plamki Koplika, czyli szarobiałe grudki na błonie śluzowej policzków.
W przypadku różyczki, u połowy pacjentów pojawia się charakterystyczna plamisto-grudkowa wysypka. Jej kolor może się zmieniać od bladoróżowego do czerwonego. Zwykle pierwsze różyczkowe wykwity pojawiają na twarzy, a następnie w ciągu doby rozprzestrzeniają się na tułów i kończyny. Zwykle po kilku dniach ustępują bez przebarwień.
Trzydniówka (rumień nagły) to choroba występująca prawie zawsze u dzieci do trzeciego roku życia. W jej przebiegu pojawia się bladoróżowa drobnoplamisto-grudkowa wysypka na tułowiu, szyi i twarzy-rzadko na kończynach.
U chorych na rumień na twarzy i policzkach pojawia się charakterystyczna gruboplamista, zlewająca się wysypka, która nierzadko przybiera kształt motyla (ten efekt nazywa się także „twarzą spoliczkowaną‟). Tułów i wyprostowane części kończyn pokrywają plamiste, blednące do środka wykwity, które nazywa się wykwitami koronkowymi lub girlandowatymi.
Od 5 proc. do 50 proc. chorych zakażonych enterowirusami boryka się towarzyszącą chorobie wysypką. Zazwyczaj jest bladoróżowa i plamisto-grudkowa. Czasem w jamie ustnej lub na kończynach pacjenta pojawiają się zmiany pęcherzykowe.
Alergia na leki u dzieci
Alergia na lek to nieprawidłowa odpowiedź układu immunologicznego na przyjęte przez Twoje dziecko lekarstwo, niezależnie od drogi podania (doustnie, domięśniowo czy dożylnie) oraz postaci (np. tabletka, syrop). W przypadku alergii na lek układ immunologiczny rozpoznaje dany lek jako substancję obcą i stara się go wyeliminować z organizmu.
Przy pierwszym kontakcie z lekiem Twój układ immunologiczny zapoznaje się z nim i jeśli uzna go za substancję szkodliwą, wytwarza skierowane przeciwko niemu przeciwciała. Przy kolejnym kontakcie, już po upływie od kilku do kilkudziesięciu minut, te przeciwciała otaczają lek, dając sygnał innym komórkom układu immunologicznego do uwalniania pewnych substancji, które mają za zadanie zniszczenie „niebezpiecznego” środka. Działanie tych substancji objawia się najczęściej wysypką na skórze, pokrzywką, gorączką, ale niekiedy mogą wystąpić nawet ciężkie objawy anafilaksji, czyli reakcji alergicznej zagrażającej życiu. Zdarzają się sytuacje, kiedy reakcja alergiczna może wystąpić już po pierwszym kontakcie z lekiem. Czasem wystarczy, że nieświadomie Twoje dziecko miało kontakt z bardzo niewielką ilością leku zawartego np. w pożywieniu (np. antybiotyki dodawane do mleka krowiego czy podawane kurczętom) i układ immunologiczny wytworzył przeciwko niemu przeciwciała.
Poza nieprawidłową reakcją immunologiczną, lek może wywoływać działania niepożądane związane ze szkodliwym, toksycznym wpływem na inne narządy. Opis możliwych działań niepożądanych znajdziesz na ulotce leku, w rubryce, pt. „działania niepożądane”.
Organizm dziecka może także być nadwrażliwy na sam lek lub substancje pomocnicze, i mimo, że objawy takiej nadwrażliwości mogą być podobne do alergicznych (rumień skórny, złe samopoczucie, podwyższenie temperatury ciała), to reakcja taka nie jest zależna od układu immunologicznego. Może się wówczas okazać, że np. dziecko dobrze toleruje lek w postaci tabletki, ale nie możesz go przyjmować w postaci syropu, gdyż powoduje on biegunkę.
Kiedy stosować Fenistil krople
- Leczenie objawów chorób alergicznych, takich jak: pokrzywka, świąd w przebiegu atopowego zapalenia skóry, alergicznego wyprysku kontaktowego, wyprysku endogennego.
- Leczenie objawowe sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (katar sienny) i przewlekłego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (np. w przypadku uczulenia na kurz domowy, sierść zwierząt, pierze).
- Leczenie objawowe alergii pokarmowych oraz polekowych oraz łagodzenie świądu towarzyszącego chorobom zakaźnym (np. ospie).
- Łagodzenie objawów występujących po ukąszeniu owadów oraz zapobieganie reakcjom alergicznym występującym podczas odczulania.
Jak stosować Fenistil krople
Dorośli i dzieci w wieku od 12 lat: 20 do 40 kropli trzy razy dziennie.
Dzieci: niemowlęta od 1 miesiąca do 1 roku tylko na zalecenie lekarza: Zalecana dawka wynosi 2 krople na kg masy ciała na dobę, podzielone na trzy dawki, np. 6 kropli trzy razy na dobę dla 8-miesięcznego dziecka ważącego 9 kg.
Dzieci w wieku od 1 roku do 12 lat: Zalecana dawka dobowa wynosi 2 krople na kg masy ciała na dobę, podzielona na trzy dawki, np. 8 kropli trzy razy na dobę dla 2-letniego dziecka ważącego 12 kg.
Nie podawać leku niemowlętom od 1 miesiąca do 1 roku, chyba że zostanie przepisany przez lekarza.
Nie należy przekraczać zalecanej dawki.
Zawsze należy przyjmować lek zgodnie z treścią ulotki, zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie należy przekraczać zalecanej dawki.
Jak działa Fenistil w kroplach?
