U nas zapłacisz kartą
Skąd biorą się pryszcze? Jakie jedzenie może być ich przyczyną?
Pryszcze – Cysty (torbiele)
Jak wyglądają cysty?
Są bardzo nieestetyczne, to duże, mocno czerwone, rozlane zmiany skórne sięgające dość głęboko, bo aż do skóry właściwej, wypełnione ropą. Przy dotknięciu są dość miękkie i czuć, że wyraźnie coś się przelewa w środku.
Jak powstają cysty?
W ten sam sposób, co inne pryszcze – tyle że głęboko w skórze właściwej (jak guzy). Wypełnia je ropa, której może być tak dużo, że w skórze tworzą się wręcz głębokie leje, bo zawartość cysty wręcz rozsadza skórę i może zniszczyć mieszek.
Cysty są o tyle poważne, że nawet bez wyciskania mogą zostawić paskudne blizny po sobie.Jak postępować z cystami?
Tu niestety sprawa jest tak poważna, że nawet mając pojedynczą dużą cystę lepiej iść do lekarza po pomoc. Co prawda taka cysta może też sama zniknąć po potraktowaniu jej (powierzchownie, bo wszelkie wyciskanie oczywiście zabronione) czymś przeciwtrądzikowym, ale lepiej nie ryzykować i skorzystać z fachowej pomocy.
Powiązane wpisy
Pryszcze na plecach – przyczyny
Pod wpływem narastającej ilości sebum produkowanego przez gruczoły łojowe zatykają się pory, co prowadzi do powstania trądziku. Ten problem dotyczy około 25% osób dorosłych i 33% nastolatków. Pryszcze na plecach u mężczyzn pojawiają się częściej niż u kobiet – jest to tzw. trądzik skupiony.
U nastolatków powstawaniu pryszczy na plecach towarzyszy tzw. burza hormonów. Ten termin opisuje gwałtowny wzrost wydzielania hormonów, które zaburzają w ten sposób inne mechanizmy. Szalejące hormony są przyczyną intensywnej pracy gruczołów łojowych, a w konsekwencji – zatykania porów. Często są to nie tylko zaskórniki, ale także bolesne grudki przypominające cysty. Zmiany na ogół ustępują po zakończeniu okresu nastoletniego.
U dorosłych powstawanie pryszczy na plecach może mieć wiele innych przyczyn niż zaburzenia hormonalne. Trądzik na plecach oraz w innych partiach ciała może być spowodowany nadpotliwością i niewystarczającą dbałością o higienę. Brak higieny doprowadza do złuszczania się martwego naskórka, mieszania się cząstek naskórka z kurzem i pyłami z otoczenia, natomiast pot sprzyja rozkładowi bakterii. Zatykają się połączone z mieszkami włosowymi ujścia gruczołów łojowych. Sprzyja to powstawaniu zaskórników i jest pożywką dla bakterii. Powstawanie zaskórników może mieć także podłoże dziedziczne. U mężczyzn pryszcze na plecach może powodować też nadmiar androgenów.
Zobacz film: Trądzik to problem nie tylko nastolatków. Źródło: Dzień Dobry TVN
Pojawianie się pryszczy na plecach, podobnie jak na twarzy, bywa także efektem stresu. Skóra bardzo silnie reaguje na czynnik stresowy, który powoduje nasilenie pracy gruczołów łojowych i zwiększenie wydzielania sebum zatykającego pory.
Pryszcze na plecach u kobiet mogą powstawać pod wpływem cyklu miesiączkowego. W jego drugiej połowie obniża się poziom estrogenów, natomiast w 23 i 24 dniu następuje gwałtowny wzrost ich aktywności – zwłaszcza progesteronu, który powoduje zwiększoną produkcję łoju. Ujścia gruczołów łojowych zwężają się i przez to utrudniają uwolnienie na powierzchnię skóry zalegającego tłuszczu. To z kolei powoduje powstawanie pryszczy i zaskórników, także na plecach.
Pryszczyca u ludzi – objawy, przyczyny i sposoby leczenia
Pryszczyca jest wybitnie zakaźną chorobą wśród zwierząt. Wywoływana jest przez wirusa z rodziny Picornawirusów. Niektóre źródła podają, że zachorowalność (liczba nowych przypadków choroby w określonym przedziale czasu w danej populacji) wśród zwierząt wynosi nawet 100%! Jest to jedna z zoonoz, czyli chorób, które mogą zostać przeniesione na człowieka. Choć przebieg wśród ludzi jest dość łagodny, zawsze należy pamiętać o potencjalnym ryzyku zakażenia się.
Pryszczyca jest chorobą wirusową dotykającą domowe i dzikie zwierzęta parzystokopytne – przede wszystkim – bydło, owce, kozy, świnie, dziki, zebu, jaki, jelenie, antylopy i wielbłądy. Patogen może zostać przeniesiony na człowieka – jednak zdarza się to niezwykle rzadko. Nie odnotowano jednak przypadku transmisji wirusa między ludźmi. Najbardziej narażone na zachorowanie są osoby stykające się na co dzień ze zwierzętami lub materiałem odzwierzęcym: weterynarze, rolnicy, pracownicy ubojni oraz laboranci. Najbardziej zagrożone są dzieci.
Pryszcz - skąd się bierze, jak się go pozbyć
Powstawanie pryszczy na skórze związane jest z trądzikiem, chorobą skóry obfitującej w gruczoły łojowe. Trądzik to dolegliwość powszechna, często występująca w okresie dojrzewania tak u kobiet, jak i mężczyzn. U mężczyzn ma on przebieg ostrzejszy. Trądzik występuje najczęściej w okolicach obfitujących w gruczoły łojowe, to znaczy w strefie T na twarzy i w rynnach potowych na klatce piersiowej i plecach.
Trądzik rozpoczyna się powiększeniem gruczołów łojowych i nasilonym wydzielaniem łoju. Następuje nadmierne i zmienione rogowacenie ujścia mieszka włosowego, do którego wnika przewód gruczołu łojowego. W ten sposób powstaje czop rogowy, który wypełnia mieszek włosowy i wypycha go ku górze. Dochodzi do zablokowania wydzielania łoju i powstaje woreczek wypełniony tłuszczami i keratyną czyli zaskórnik (comedo). Wraz z powstawaniem zaskórników gwałtownie rozmnażają się bakterie, które normalnie występują w skórze i na jej powierzchni jako nieszkodliwe drobnoustroje. Dopiero łój je uzjadliwia, jest dla nich doskonałą pożywką i stwarza warunki do namnażania.
Objawy pryszczycy?
Newsletter Medovita - przydatne informacje, dostęp do nowych e-booków przed premierą.Okres inkubacji wirusa (okres, w którym wirus jest obecny w organizmie człowieka, ale nie daje jeszcze żadnych objawów) wynosi od 2-6 dni. Po tym czasie pojawiają się nieswoiste objawy grypopodobne: temperatura poniżej 40 st. C, uczucie rozbicia, bóle mięśni, stawów, bóle głowy, a także uczucie suchości w jamie ustnej.
Czy wiesz że: w latach 50. i 60. ubiegłego wieku w Europie wprowadzono powszechne szczepienia przeciw pryszczycy wśród domowych zwierząt parzystnokopytnych? Od tego czasu na naszym kontynencie nie odnotowano żadnego przypadku zachorowania wśród ludzi.
Następnie na skórze dłoni, stóp, a także w obrębie śluzówek jamy ustnej pojawia się zaczerwienienie. Po kilku dniach w tych miejscach powstają pęcherze, które mają wielkość od kilku milimetrów do około 2 cm. Zmiany są bolesne. Pacjent odczuwa silny dyskomfort podczas mówienia, jedzenia oraz picia. Dochodzi również nadmierne ślinienia się. Pęcherze początkowo są wypełnione treścią surowiczą, następnie ropną, a potem pękają, a ich miejsce zajmują nadżerki. Po około 5 dniach od wystąpienia zmian pierwotnych mogą pojawić się pęcherze wtórne. Do całkowitego wyzdrowienia dochodzi po około 2 tygodniach. Zmiany skórne ulegają całkowitemu wygojeniu i nie pozostawiają blizn. Zakażenie może mieć przebieg bezobjawowy (15-54% przypadków).
