Paznokcie z łuszczycą - Objawy, leczenie i porady pielęgnacyjne

Łuszczyca paznokci - objawy

Zmiany stwierdzane w obrębie paznokci zależą od lokalizacji procesu łuszczycowego. Gdy choroba zajmie macierz paznokcia, mogą się pojawić:

  • naparstkowanie - w płytce paznokciowej dochodzi do powstania pojedynczych wgłębień. Są one relatywnie duże, głębokie, nieregularnego kształtu, bezładnie zlokalizowane na płytce paznokciowej. Naparstkowanie obserwuje się głównie w obrębie palców rąk, natomiast w obrębie palców stóp występuje sporadycznie.

W niektórych przypadkach płytki paznokciowe stanowią jedyną lokalizację łuszczycy, częściej jednak zmiany takie towarzyszą typowym tarczkom łuszczycowym w innych miejscach.

Naparstkowanie jest najczęstszym objawem zarówno u dorosłych, jak i dzieci, występującym u około 70 proc. pacjentów z łuszczycą i ze zmianami paznokciowymi. Jest niewątpliwym sygnałem aktywności procesu chorobowego, często poprzedzającym pojawienie się zmian skórnych, zwłaszcza u dzieci.

  • linie Beau - są linijnymi, poprzecznymi wgłębieniami w obrębie płytki paznokciowej
  • podłużne bruzdowanie
  • trachyonychia - nierówna powierzchnia całej płytki paznokciowej
  • dystrofia (kruszenie) - zmiany typu trachyonychii i naparstkowanie są bardzo nasilone i często dochodzi do kruszenia się płytki paznokciowej
  • leukonychia - odbarwienia w obrębie płytki paznokciowej

Zmiany paznokciowe w przebiegu łuszczycy mają duży wpływ na stan psychiczny chorego, gdyż są one, podobnie jak wykwity na skórze dłoni i twarzy, najbardziej widoczne. U 93 proc. pacjentów stanowią one problem kosmetyczny, u 52 proc. zmiany paznokci są bolesne, a u 58 proc. powodują trudności w czynnościach dnia codziennego. Nasilone zmiany w obrębie płytek paznokciowych w przebiegu łuszczycy wiążą się ze znacznym lękiem i depresją.

Gdy choroba zajmie łożysko paznokcia, mogą się pojawić:

  • plamy olejowe (łososiowe) - jest to drugi (po naparstkowaniu) co do częstości występowania objaw łuszczycy paznokci, świadczący również o aktywności procesu chorobowego. Plamy olejowe są widocznymi w obrębie płytki paznokciowej okrągłymi, owalnymi ogniskami barwy żółtawej. Na ogół bywają one pojedyncze, ale czasami można obserwować dwie lub trzy. Często, w pierwszym okresie, plamy olejowe nie są żółtawe, a jedynie stwierdza się ogniskowo zintensyfikowanie kolorytu płytki do bardziej różowego, czerwonego. W tym czasie pacjenci zwykle odczuwają tkliwość i bolesność paznokci

Odmiany łuszczycy: zwyczajna, krostkowa, stawowa

Łuszczyca jest najczęściej rozpoznawaną chorobą dermatologiczną. Jej rodzaje różnią się wyglądem, lokalizacją, intensywnością zabarwienia wykwitów, charakterem łuski.

Łuszczyca zwyczajna (plackowata) występuje najczęściej (dotyczy nawet 90% chorych). Typowe dla niej zmiany są wypukłe, okrągłe lub owalne, pokryte łuską, wyraźnie oddzielone od zdrowej skóry, zlokalizowane na nogach, ramionach, kolanach i łokciach, plecach, głowie, rzadziej na twarzy, dłoniach, stopach, czy brzuchu.


Fot. 2. Łuszczyca skóry łokci

Łuszczyca krostkowa – zajęta zmianami skóra jest czerwona, opuchnięta i pokryta krostami z wydzieliną ropną. Ten rodzaj łuszczycy występuje w dwóch postaciach: uogólnionej (jest to jedna z najcięższych postaci łuszczycy) i miejscowej (na dłoniach i stopach).

Łuszczyca stawowa, czyli łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) – manifestuje się przewlekłym zapaleniem stawów z łuszczycą lub bez łuszczycy skóry. Może występować tylko w jednej lokalizacji lub zajmować wiele stawów. Najbardziej powszechną postacią jest łuszczycowe zapalenie stawów obejmujące dystalne stawy międzypaliczkowe, często występują też zmiany łuszczycowe w obrębie paznokci. Choroba ma na ogół łagodny przebieg, w rzadkich przypadkach ciężkiej postaci może prowadzić do zniszczenia stawów i niesprawności.

Łuszczyca paznokci może współistnieć ze zmianami skórnymi lub stanowić jedyny objaw choroby. Jej objawem jest naparstkowanie – w płytce paznokciowej powstają punktowe wgłębienia ułożone liniowo lub przypadkowo. W wyniku zajęcia łożyska widoczne jest żółtawe przebarwienie wyglądające jak kropla oleju po płytką paznokcia. W zaawansowanych postaciach dochodzi do oddzielenia płytek paznokciowych (onycholizy), paznokcie są zgrubiałe, matowe, białawożółte, kruche i poprzecinane poprzecznymi bruzdami. W ciężkich postaciach płytki oddzielają się całkowicie.

Leczenie miejscowe

  • preparaty keratolityczne zawierające 5–10% kwasu salicylowego lub mocznika – powodują zmniejszenie ilości łusek, poprawiają przenikanie innych preparatów
  • dziegcie (pochodne węgla kamiennego) – używane są głównie w postaci maści i past, mają właściwości antyproliferacyjne
  • cygnolina – stosowana głównie w tzw. leczeniu minutowym, w stężeniach 0,5-2%, rozpoczynając od małych stężeń i zwiększając je w zależności od reakcji skóry, preparat jest nanoszony na skórę na kilka minut, a następnie zmywany
  • glikokortykosteroidy – mają silne właściwości przeciwzapalne, antyproliferacyjne i immunomodulujące, ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych związanych z nieprawidłowym stosowaniem tych preparatów, należy je stosować wyłącznie pod kontrolą lekarza
  • analogi witaminy D3 (kalcypotriol, takalcytol) – preparaty te dają dobre efekty terapeutyczne przy mniejszych działaniach niepożądanych w porównaniu z miejscowo stosowanymi kortykosteroidami.
  • fototerapia – polega na ekspozycji na światło ultrafioletowe wytwarzane przez specjalne lampy (wykorzystuje się promieniowanie wąskopasmowe UVB 311nm), musi przebiegać pod nadzorem przeszkolonego personelu
  • fotochemioterapia – inaczej terapia PUVA (Psoralen Ultra-Violet A), to naświetlanie promieniowaniem UVA po podaniu psolarenu, leku światłouwrażliwiającego
  • metotreksat – jest to najczęściej stosowany w łuszczycy lek cytostatyczny, przed jego włączeniem należy wykonać podstawowe badania laboratoryjne, morfologię krwi z rozmazem, badanie czynności nerek oraz wątroby, RTG klatki piersiowej oraz przeprowadzić ogólne badanie lekarskie, lek może być przyjmowany wyłącznie pod kontrolą lekarza
  • cyklosporyna A – to silnie działający lek immunosupresyjny skuteczny we wszystkich postaciach łuszczycy, jednak ze względu na nefrotoksyczność wskazany jest głównie w przypadkach łuszczycy szczególnie rozległej i opornej na inne metody leczenia, podawanie wiąże się z koniecznością monitorowania parametrów laboratoryjnych oraz ciśnienia tętniczego krwi
  • retinoidy – normalizują proliferację i różnicowanie keratynocytów oraz ograniczają stan zapalny, wskazane są do stosowania w łuszczycy krostkowej, ponieważ mają działanie teratogenne, kobiety w wieku rozrodczym mogą je przyjmować tylko równocześnie, stosując antykoncepcję, którą muszą utrzymać jeszcze przez 2 lata po zakończeniu leczenia, najczęściej występujące objawy niepożądane to suchość ust, nosa, oczu, błon śluzowych oraz wypadanie włosów
  • leki biologiczne – są to preparaty działające na określone cytokiny, które biorą udział w immunopatogenezie łuszczycy, podawane są w iniekcjach, podskórnie lub dożylnie, w ostatnich latach do leków starszej generacji – inhibitorów TNF-α dołączyły inhibitory interleukiny 17 oraz najnowsze, inhibitory interleukiny 23, leki biologiczne są podawane w ramach programów lekowych.

Jesteśmy tym, co jemy, czyli dieta w łuszczycy paznokci

Dieta osób borykających się z objawami tej choroby powinna być bogata w kwasy omega-3 i omega-6. Pomagają one we wchłanianiu witamin, szczególnie tak ważnych w leczeniu, jak witamina A i D3. Są zaliczane do kwasów tłuszczowych wielonasyconych, bardzo istotnych dla naszego serca, ciśnienia i naczyń krwionośnych. Są nie tylko zdrowe dla całego organizmu, lecz także działają przeciwzapalnie, przeciwzakrzepowo czy regulują system odpornościowy. Bogatym źródłem tych kwasów będą takie produkty, jak tłoczone na zimno oleje: lniany, rzepakowy czy oliwa z oliwek, tłuste ryby, takie jak łosoś czy śledź, owoce morza, siemię lniane i nasiona chia, pestki słonecznika i dyni, a także wszelkiego rodzaju orzechy – włoskie, laskowe, pekan, nerkowca – migdały czy pistacje. Powinniśmy również wzbogacić naszą dietę o warzywa (szczególnie strączkowe) oraz zioła.

W leczeniu łuszczycy (nie tylko) paznokci warto zrezygnować z częstego jedzenia nabiału oraz produktów bogatych w skrobię, takich jak zboża, kukurydza czy ziemniaki. Ponadto z diety powinniśmy wykluczyć cukier – taki detoks cukrowy wpłynie korzystnie nie tylko na leczenie łuszczycy, ale na cały nasz organizm, nasze samopoczucie i masę ciała – a także tłuszcz zwierzęcy i wszelkiego rodzaju używki, w tym kawę. Zmiana nawyków żywieniowych nie jest łatwa, jednak bardzo szybko przyzwyczaimy się do nowej diety i zaczniemy dostrzegać pozytywne zmiany w naszym zdrowiu oraz wyglądzie.

zespół Cushinga - choroba spowodowana nadmierną produkcją hormonu kortyzolu, która może być wynikiem guzów nadnerczy, długotrwałego stosowania leków kortykosteroidowych lub nadmiernego wydzielania hormonu ACTH przez guzy przysadki.

Czytaj dalej...

Przyczyny występowania wszystkich trzech mechanizmów jednocześnie nie są do końca znane, dalece uprawdopodobnione hipotezy zakładają jednak w przypadku łuszczycy skóry głowy nadrzędną rolę czynników genetycznych, immunologicznych oraz środowiskowych.

Czytaj dalej...

Jeżeli chcemy to zmienić, warto skorzystać z pomocy doświadczonego dietetyka, który ułoży nam jadłospis redukujący kilogramy, a jednocześnie dostarczający nam wszystkich niezbędnych składników odżywczych.

Czytaj dalej...

chorych, zazwyczaj po kilku latach zwykłych objawów łuszczyca atakuje stawy najczęściej drobne stawy palców rąk, stawy kręgosłupa w odcinku szyjnym lub lędźwiowym oraz zwykle niesymetrycznie duże stawy, np.

Czytaj dalej...