U nas zapłacisz kartą
Leczenie wyprysku atopowego - Skuteczne metody i porady
Jak objawia się wyprysk atopowy?
Obraz kliniczny wyprysku zmienia się w zależności od wieku chorego. Zważywszy na to, wyróżnia się trzy główne fazy AZS:
- Niemowlęca (do 2 roku życia) – wyprysk w tym wieku rozpoznaje się u około 60% chorych. Jego głównym objawem są silnie swędzące, a czasem nawet sączące się grudki i pęcherzyki zlokalizowane na głowie, czole oraz policzkach. Co więcej, charakterystyczne jest również zaczerwienienie skóry oraz skłonność do jej zakażeń bakteryjnych. U części maluchów stwierdza się ponadto tak zwany fałd Dennie-Morgana – charakterystyczny fałd poniżej brzegu dolnej powieki.
- Dziecięca (od 2 roku życia do okresu dojrzewania) – dla tej fazy choroby najbardziej charakterystyczny jest silny świąd skóry, jej pogrubienie i lichenizacja. Dominującymi wykwitami są grudki i łuszczące blaszki, które lokalizują się głównie na rękach, stopach, wokół nadgarstków oraz w zgięciach łokciowych i podkolanowych.
- Dorosła (od okresu dojrzewania) – dominującym objawem są suche i łuszczące się grudki oraz blaszki na rumieniowatym podłożu. Ich lokalizacja jest podobna, jak w fazie dziecięcej, ale zmiany mogą również obejmować twarz, szyję oraz górną część ramion i pleców.
Wyprysk atopowy – jak rozpoznać i jak leczyć?
Choroby alergiczne określane są mianem epidemii XXI wieku. Szacuje się, iż w zależności od regionu Polski, płci oraz wieku cierpi na nie nawet 40% społeczeństwa. Spośród nich jednym z częstszych schorzeń (5-20% dzieci i 1-3% dorosłych) jest wyprysk atopowy
zwany również atopowym zapaleniem skóry, AZS, czy też egzemą.
Atopowe zapalenie skóry jest stanem zapalnym skóry uwarunkowanym nadwrażliwością organizmu na pewne alergeny (atopią). Choroba zaczyna się zazwyczaj we wczesnym dzieciństwie. U 85% maluchów pierwsze objawy pojawiają się przed 5 rokiem życia. Co więcej, schorzenie to charakteryzuje się także długotrwałym przebiegiem oraz tendencją do nawrotów nawet po długich okresach bezobjawowych.
Etiologia wyprysku atopowego nie została jeszcze do końca poznana. Niemniej jednak uważa się, iż zachorowanie jest w głównej mierze uwarunkowane dziedzicznymi nieprawidłowościami w budowie skóry i funkcji układu odpornościowego. Potwierdzają to dane statystyczne, z których wynika, iż w przypadku obojga chorych rodziców szansa na wystąpienie wyprysku u dziecka wynosi 70%. Chora matka, ojciec lub bliźniak dwujajowy szanse na zachorowanie zwiększają do 30%.
W wielu opracowaniach naukowych podkreśla się także rolę innych czynników mogących predysponować do wyprysku. Spośród nich najważniejsze wydają się przewlekły stres, brak karmienia piersią oraz długotrwałe narażenie na alergeny powietrznopochodne (głównie roztocza kurzu domowego). Nie bez znaczenia jest również dodatni wywiad w kierunku innych schorzeń atopowych.
AZS jest elementem tak zwanego marszu alergicznego, czyli kolejnego występowania po sobie alergii pokarmowej, wyprysku, alergicznego nieżytu nosa oraz astmy oskrzelowej. Jest to o tyle ważne, iż u prawie wszystkich dzieci z wczesnym AZS i alergią pokarmową można
spodziewać się wystąpienia astmy.
Wyprysk atopowy ‒ przyczyny
Przyczyny atopowego zapalenia skóry nie są do końca znane. Uważa się, że to skutek wrodzonej nieprawidłowej reakcji układu odpornościowego, który polega na uszkodzeniu właściwości ochronnych skóry. Zalicza się do nich między innymi zaburzenia działania białka ‒ filagryny, która odpowiada za prawidłową budowę komórek skóry. W wyniku uszkodzenia właściwości ochronnych skóry, które polegają na rozluźnieniu połączeń miedzy komórkami oraz zaburzenia jej nawodnienia, następuje rozwój wyprysku atopowego.
Alergeny, poprzez kontakt z komórkami obronnymi skóry, doprowadzają do rozwoju uczulenia poprzez pobudzenie do działania komórek zwanych limfocytami. Powtórny kontakt z takim alergenem powoduje powstawanie zmian skórnych takich jak zaczerwienienie, a nawet małe rany.
Do najczęstszych objawów wyprysku atopowego zalicza się uporczywy świąd prowadzący do ciągłego drapania się, które w znacznym stopniu pogarsza stan naszej skóry. Ponadto występuje zaczerwienienie oraz suchość skóry. Zmiany na skórze mogą przybierać postać grudek, pęcherzyków a czasem nawet sączących się ran. Częstym objawem towarzyszącym atopowemu zapaleniu skóry jest wyprysk opryszczkowy. Z czasem, w szczególności u starszych dzieci i dorosłych, skóra w zmienionych chorobowo miejscach staje się grubsza, bardzo sucha oraz uwidaczniają się na niej bruzdy.
Oczywiście to, jaką formę przyjmie wyprysk atopowy, zależy w dużej mierze od naszego wieku. W przypadku niemowląt oraz dzieci poniżej 2 roku życia charakterystyczne są wspomniane już grudki, pęcherzyki i strupki, zlokalizowane głównie na policzkach i w mniejszym stopniu na czole. Dzieci starsze (do 12 roku życia) posiadają objawy takie jak łuszczące i suche grudki na skórze kolan, łokci czy nadgarstków. Sytuacja wygląda podobnie w przypadku osób dorosłych, u których typową lokalizacją powstawanie wyprysku atopowego są szyja, twarz, a także zgięcia łokciowe i kolanowe