U nas zapłacisz kartą
Wspaniała Pokrzywka - Objawy, Przyczyny i Skuteczne Metody Leczenia Choroby Skóry
Jak często występuje pokrzywka?
Ostrej pokrzywki doświadcza w ciągu życia 10–20% osób. Zdecydowaną większość stanowi ostra pokrzywka trwająca od kilku godzin do 6 tygodni. Pokrzywka może wystąpić w każdym wieku. Ostra pokrzywka częściej występuje u dzieci i młodych dorosłych, a przewlekła – u kobiet w wieku 20–40 lat.
Fot. 1. Pokrzywka - bąbel pokrzywkowy
Fot. 2. Pokrzywka cholinergiczna
Objawem pokrzywki jest pojawienie się na skórze bąbli pokrzywkowych, które są swędzące (niekiedy bolesne lub piekące), porcelanowobiałe lub różowe, dobrze ograniczone, otoczone przez zaczerwienioną skórę (rumień). Bąble są wyniosłe ponad powierzchnię skóry, szybko powstają i zwykle szybko ustępują (
Pokrzywce najczęściej towarzyszy świąd, a czasem nawet zmiany mogą być bolesne lub powodować tzw. parestezje – nieprzyjemne wrażenia, takie jak mrowienie, drętwienie, pieczenie.
W pokrzywce przewlekłej objawy mogą występować codziennie lub okresowo (np. raz w tygodniu lub miesiącu). Często opisuje się dobowy cykl zmian, ale przebieg choroby bywa bardzo różny. Samoistne remisje (wycofanie się objawów) często zdarzają się w ciągu 12 miesięcy od początku choroby, ale u znacznego odsetka chorych objawy występują, przynajmniej okresowo, przez wiele lat.
- zawroty głowy
- uczucie silnego osłabienia
- kołatanie serca
- chrypka
- uczucie braku powietrza
- nudności i wymioty
- obniżenie ciśnienia tętniczego.
Mogą one zwiastować pojawienie się wstrząsu anafilaktycznego.
Groźnym objawem jest także obrzęk naczynioruchowy, ponieważ w jego przebiegu może dojść do pojawienia się utrudnienia w oddychaniu, a nawet zgonu (najczęściej spowodowanym tak silnym obrzękiem, „opuchnięciem” tkanek gardła, że dochodzi do zamknięcia krtani i duszenia się chorego).
Diagnostyka pokrzywki
Diagnostyka pokrzywki jest skomplikowana i czasochłonna, a i tak w przypadku pokrzywki przewlekłej jej przyczynę udaje się ustalić jedynie u około 20% chorych. Niektórzy badacze uważają, że rozpoznanie ostrej pokrzywki nie wymaga przeprowadzenia badań.
Wstępna diagnostyka pokrzywki przewlekłej obejmuje oznaczenie skierowanie pacjenta na badania krwi – oznaczenie OB lub CRP (badania te oceniają ogólnie obecność stanu zapalnego w organizmie), morfologii z rozmazem, prób wątrobowych, badania moczu, niekiedy oceny czynności tarczycy. Testy skórne lub kontaktowe z alergenami czy też badanie poziomu IgE we krwi wykonuje się u chorych z pokrzywką ostrą czy przewlekłą, którzy mieli w przeszłości pokrzywkę po kontakcie z jakimś alergenem.
Niekiedy lekarz na podstawie wywiadu i obecności innych objawów decyduje się na rzadsze badania: eozynofilię krwi oraz testy w kierunku tzw. chorób autoimmunologicznych, tarczycy, wirusowych zakażeń wątroby i innych schorzeń. U niektórych chorych wykonuje się tzw. test skórny z własną surowicą chorego. Wcześniej pobiera się od chorego jego własną krew, oddziela krwinki od reszty krwi, dzięki czemu pozostaje tzw. surowica – płyn, który nakłada się na nakłutą skórę przedramienia, podobnie jak przy testach skórnych z alergenami. Pojawienie się bąbla oznacza, że we krwi chorego obecne są przeciwciała – mają one znaczenie w powstawaniu pokrzywki. W ośrodkach specjalistycznych niekiedy wykonuje się próby prowokacyjne z pokarmem lub lekiem (a także z czynnikami powodującymi pokrzywki fizykalne).
Niekiedy konieczne jest wykonanie biopsji skóry – czyli wycięcie kilkumilimetrowego jej wycinka i zbadanie pod mikroskopem.
Pokrzywka alergiczna, idiopatyczna, fizykalna. Jak rozpoznać objawy pokrzywki?
Pokrzywka to choroba skórna, której objawem są wykwity w formie bąbli przypominających oparzenie się pokrzywą. Zmiany skórne mogą pojawia się na skutek zetknięcia z alergenami, na przykład pyłkami roślin lub sierścią zwierząt. Mogą być także konsekwencją alergii pokarmowej, nadmiernego wysiłku fizycznego, zmiany temperatury lub zakażenia grzybiczego, pasożytniczego. Zazwyczaj pokrzywka znika samoistnie po upływie kilku godzin. Utrzymujące się objawy leczy się natomiast preparatami przeciwhistaminowymi. Sprawdź, jak rozpoznać swędzącą pokrzywkę.
Pokrzywka to choroba charakteryzująca się powstawaniem na skórze bąbli pokrzywkowych przypominających oparzenie pokrzywą. Bąble są zazwyczaj blade, ale otoczone zaczerwienieniem skóry. Pokrzywka u większości chorych ustępuje samoistnie po upływie kilku godzin lub dni nie pozostawiając po sobie śladów. W niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie leków przeciwhistaminowych, po których zwykle pokrzywka szybko znika. Rzadziej zdarza się, że pokrzywka z ostrej, pojawiającej się nagle, przeradza się w przewlekłą. Wtedy zmiany skórne mogą być oporne na leczenie, nawracać lub utrzymywać się przez lata. Pokrzywka zazwyczaj swędzi, dlatego chorym trudno powstrzymać się od rozdrapywania bąbli. Wyróżnia się kilka odmian pokrzywki, z których najczęściej występującą jest pokrzywka alergiczna, a także fizykalna i autoimmunologiczna. Na występowanie pokrzywki mogą mieć zatem wpływ alergie spożywcze i pyłkowe, a także zmiany temperatury oraz stres, depresja i infekcje. Rozpoznanie pokrzywki ustala się na podstawie charakterystycznego wyglądu zmian skórnych i wywiadu, który może ujawnić przyczynę pokrzywki. W procesie diagnostycznym wykorzystuje się także badania pomocnicze, takie jak testy alergiczne. Pokrzywka może być także objawem choroby ogólnoustrojowej, wtedy lekarz prowadzący decyduje sposobie leczenia. Pokrzywkę diagnozuje zazwyczaj lekarz specjalista, alergolog lub dermatolog.