U nas zapłacisz kartą
Problemy ze skórą na twarzy - Przyczyny, Leczenie i Skuteczne Rozwiązania
Łuszczenie skóry w wyniku przesuszenia
Kiedy skóra twarzy łuszczy się i przesusza, musimy zwrócić szczególną uwagę na codzienny sposób jej pielęgnacji. Zdecydowanie należy unikać w tym przypadku wysuszających i drażniących kosmetyków na bazie alkoholu lub mydła, częstych kąpieli z użyciem silnych i perfumowanych kosmetyków oczyszczających, a także opalania się na słońcu lub w solarium. Jeżeli przyczyną przesuszania i łuszczenia się skóry na twarzy jest niewłaściwa pielęgnacja, powinniśmy przede wszystkim sięgnąć po dostępne w aptekach preparaty emoliencyjne – to znaczy kremy lub płyny, które dostarczają skórze lipidów, a tym samym wzmacniają jej naturalną barierę ochronną. Warto też regularnie stosować odżywczą i nawilżającą maseczkę do twarzy, która pomoże skórze szybciej się zregenerować, np. maskę mineralną Vichy. Nieestetycznych łusek na twarzy najszybciej pozbędziesz się stosując delikatny peeling – pamiętaj jednak, by w przypadku suchej, cienkiej i delikatnej skóry, nie pocierać nim za mocno naskórka i nie wykonywać go zbyt często. Zamiast peelingu mechanicznego (z drobinkami ściernymi) możesz też użyć łagodnego peelingu z kwasami bądź enzymatycznego.
- łuszczyca – choroba uwarunkowana genetycznie o podłożu autoimmunologicznym, jej charakterystycznymi objawami są ciemnoczerwone bądź brunatne łuszczące się grudki i krostki na twarzy, kolanach, łokciach i głowie,
- grzybica – łuszczeniu towarzyszy zwykle stan zapalny skóry i silne zaczerwienienie, a także pęcherzyki pojawiające się wokół złuszczających się miejsc na skórze,
- atopowe zapalenie skóry – jest to najczęstsza alergiczna choroba skóry o charakterze zapalnym, objawiająca się silnym świądem, zaczerwienieniem i łuszczeniem się skóry,
- wyprysk kontaktowy – kontaktowe zapalenie skóry spowodowane kontaktem z alergenem bądź czynnikiem podrażniającym.
Warto też wiedzieć, że łuszczenie się skóry może mieć związek z chorobami innymi niż dermatologiczne, przede wszystkim tarczycy (niedoczynność) czy wątroby (np. cholestaza u kobiet w ciąży). Każde podejrzane łuszczenie się skóry powinno być skonsultowane z lekarzem.
Dlaczego naskórek na twarzy się łuszczy?
Powodów może być kilka. Więcej o nich dowiesz się poniżej.
Okres dojrzewania może być jedną z przyczyn łuszczenia się skóry. Mamy wtedy do czynienia z zaburzeniami rogowacenia spowodowanymi działaniem hormonów. Jeżeli doskwiera nam sucha łuszcząca się skóra na brodzie, policzkach i czole, to może być to symptomem nieprawidłowej diety, natomiast jeśli łuszczenie skóry na twarzy u mężczyzn lub kobiet wiąże się z jednoczesnym przetłuszczaniem się skóry, to za taką sytuację mogą odpowiadać problemy endokrynologiczne, na przykład nadmiar testosteronu u mężczyzn i nadmiar androstendionu u kobiet.
Problemy takie występują szczególnie w okresie dojrzewania, ale mogą dotykać też dorosłych ludzi. Bardzo sucha łuszcząca się skóra twarzy również może być objawem przetłuszczania się skóry, co jest z jednej strony paradoksalne, ale w rzeczywistości często związane z używaniem agresywnych kosmetyków dosłownie obdzierających skórę z jej płaszcza hydrolipidowego. Łuszcząca się skóra na policzkach i w innych partiach twarzy może doprowadzać do zapychania ujść gruczołów łojowych i tym samym do powstawania stanów zapalnych, czyli popularnego trądziku.
Skąd się biorą choroby łojotokowe?
Łój skórny, zwany inaczej: sebum, to naturalna bariera ochronna naskórka produkowana przez gruczoły łojowe na całej powierzchni skóry za wyjątkiem dłoni i stóp. (6) Zdarza się jednak, że gruczoły łojowe wydzielają łoju za dużo i zamiast chronić, staje się on przyczyną poważnych chorób skórnych – tzw. chorób łojotokowych.
Nadmierne wydzielanie łoju to łojotok. Najbardziej wyraźne jest ono w tych partiach skóry, gdzie gruczołów jest najwięcej (7), czyli na twarzy, owłosionej skórze głowy i górnych partiach tułowia. Aż 99% zmian chorobowych zlokalizowanych jest w eksponowanych okolicach skóry twarzy, dekoltu i ramion. (8) Skóra przy łojotoku jest tłusta, lśniąca, z rozszerzonymi ujściami gruczołów łojowych, wypełnionymi masami łojowo-rogowymi. (9)
Skłonność do łojotoku jest cechą genetyczną, ale też zależy od wpływu hormonów płciowych, a dokładnie niekorzystnego oddziaływania androgenów i progesteronu oraz korzystnego - estrogenów. Łojotok jest szczególnie nasilony w okresie pokwitania i przekwitania, przy zaburzeniach hormonalnych i zaburzeniach przemiany materii. (10)
Na regulację wydzielania łoju mają wpływ takie czynniki jak (11):
- stres,
- nadmiar androgenów
- oraz niedobór witamin: A, E, B2, PP, C.
Do najpowszechniejszych chorób łojotokowych zalicza się: trądzik oraz łojotokowe zapalenie skóry, którego łagodną formą jest łupież.