Wypalona skóra na twarzy - Przyczyny, Skutki i Skuteczne Sposoby Leczenia

Kto jest winien depresji skóry?

W zasadzie odpowiedź jest jedna: cywilizacja. I jej kluczowy problem, czyli nadmiar. Za dużo wszystkiego, możliwości wyboru, rzeczy, które chcemy wypróbować. Dzisiaj statystyczna nastolatka stosuje o 50 proc. więcej kosmetyków niż jej rówieśniczka jeszcze 10 lat temu. To trochę tak, jakby jeść o 50 proc. więcej jedzenia, nie zawsze najlepszej jakości. Skóra też się przejada, i to nie tylko konsystencjami i składnikami odżywczymi, ale także bodźcami.

Lasery, mezoterapie, biostymulacje – wszystko, co ma poprawić jej kondycję, stosowane w nadmiarze prowadzi do „zobojętnienia”, przestymulowania skóry, a więc daje efekt odwrotny do zamierzonego.

Poza tym teraz jesteśmy narażeni o wiele dłużej na niebieskie światło niż jeszcze 15 lat temu, bo wtedy nie spędzaliśmy dnia, sięgając w każdej wolnej chwili po smartfony. Wszystko to, co dermatolodzy uważają za syndrom wypalonej cery (przesuszenie, przebarwienia, matowość itd.), zbiega się z efektami wystawiania skóry na emitowane przez ekrany promieniowanie HEV (z ang. high-energy visible light).

[ Komunikat: kliknij tutaj prawym przyciskiem myszki, jeśli chcesz usunąć promowany tekst ]
Perfumy, za którymi szaleją mężczyźni. Te zapachy kuszą, uwodzą i rozpalają zmysły. Nie sposób im się oprzeć

Efekt stosowania retinoidów - łuszczenie cery

Łuszcząca skóra na twarzy może być też powodem stosowania kosmetyków z retinoidami, czyli pochodnymi witaminy A i będzie to całkowicie naturalny objaw, bo taki jest właśnie cel stosowania takich leków. Retinoidy mają za zadanie przyspieszać złuszczanie naskórka i oczyszczać twarz, a przy tym na stałe normalizować działanie gruczołów łojowych. Łuszcząca się skóra na twarzy po stosowaniu pochodnych witaminy A jest charakterystyczna w większości przypadków stosowania takich preparatów i nie trzeba się wtedy niczego obawiać, a jedynie pamiętać o nawilżaniu i stosowaniu filtrów UV w celu uniknięcia przebarwień.

  1. Kiedy skóra na twarzy zaczyna się łuszczyć, ważne jest, aby podjąć kroki w celu rozwiązania sytuacji. Pierwszym krokiem jest ustalenie, co spowodowało złuszczanie. Potencjalne przyczyny mogą obejmować oparzenia słoneczne, suchość skóry lub reakcję alergiczną. Po zidentyfikowaniu przyczyny złuszczania się skóry należy ją odpowiednio leczyć.
  2. Jeśli skóra łuszczy się z powodu oparzeń słonecznych, poszukaj produktów zawierających aloes, który pomoże ukoić i wyleczyć skórę. Pamiętaj również o odpowiednim nawodnieniu i ochronie skóry przed dalszą ekspozycją na słońce poprzez stosowanie kremów z filtrem SPF co najmniej 30.
  3. Jeśli doświadczasz reakcji spowodowanej alergenem lub substancją drażniącą, ważne jest, aby zidentyfikować, co może być jej przyczyną i podjąć kroki w celu uniknięcia kontaktu z tą substancją w przyszłości. Ponadto można stosować kremy lub żele przeciwzapalne, takie jak krem z hydrokortyzonem 1%, w celu zmniejszenia zaczerwienienia i swędzenia.
  4. Ważne jest również, aby pamiętać, że jeśli twarz staje się nadmiernie podrażniona lub zapalna, należy od razu zwrócić się do lekarza, ponieważ może to być oznaką infekcji lub innego poważnego stanu.

Pielęgnacja przesuszonej skóry twarzy

Jeśli Twoja skóra łuszczy się z powodu suchości, powinnaś stosować środki nawilżające, które zawierają kwas hialuronowy lub ceramidy, aby pomóc zamknąć wilgoć i naprawić barierę ochronną skóry. Powinnaś również unikać ostrych mydeł i środków czyszczących, ponieważ mogą one dodatkowo pozbawić skórę naturalnych olejków i pogorszyć jej stan.

Nadmierne złuszczanie się naskórka nie musi być objawem żadnego z wymienionych schorzeń. Łuszczyca, grzybica skóry i atopowe zapalenie skóry mogą powodować złuszczanie się skóry, ale nie zawsze jest to objaw tych schorzeń. Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy nadmierne łuszczenie jest spowodowane jednym z tych schorzeń, jest wizyta u lekarza w celu przeprowadzenia badania i postawienia diagnozy.

Wykwity pierwotne

Plama

Fot. 1. Plamy (bielactwo nabyte), w centrum widoczna nadżerka pokryta strupem

Fot. 2. Plamy rumieniowe

Plama to zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni, leżąca w poziomie skóry, tj. niewyczuwalna przy dotyku. Plamy mogą mieć różną wielkość, kolor i lokalizację. Mogą też towarzyszyć im różne objawy – świąd, pieczenie, łuszczenie się skóry, nadmierne ucieplenie skóry w okolicy plamy. Jeśli plamy występują na całym ciele, mówimy o wysypce (lub osutce) i opisujemy jej cechy charakterystyczne, np. wysypka drobnoplamista (kiedy plamy są niewielkie). Plamy mogą się zlewać się w większe ogniska, a także ulegać ewolucji – zmiana skórna, która początkowo była np. grudką lub pęcherzem może się zmienić w plamę.

1. Plamy z zaburzeń ukrwienia
  • plamy rumieniowe: małe, najczęściej liczne wykwity, mogące się zlewać i tworzyć zmiany o charakterze wielokolistym, obrączkowatym. Obserwuje się je często w przebiegu chorób zakaźnych (orda, różyczka, płonica) i w wysypkach (osutkach) polekowych
  • rumienie są wykwitami większymi od plam rumieniowych. Mogą mieć charakter przelotny, czyli chwilowy, ustępujący bez leczenia – związane są ze zwiększonym przepływem krwi przez naczynia skórne (np. rumień emocjonalny, rumień wywołany przez związki naczyniorozszerzające) lub trwały – najczęściej w wyniku przekrwienia związanego ze stanem zapalnym, np.: odczyn fototoksyczny i fotoalergiczny, róża
  • erytrodermia jest uogólnionym stanem zapalnym skóry. Skóra jest zaczerwieniona jednolicie na większej powierzchni, obrzęknięta z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Częstymi objawami towarzyszącymi są świąd, niekiedy powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura, dreszcze, złe samopoczucie.

Trądzik: czym jest i jak się go leczy?

Trądzik jako choroba występuje w wielu odmianach, jednak najczęściej pod postacią trądziku pospolitego i trądziku różowatego.

Trądzik pospolity ( z łac. Acne vulgaris) dotyczy ok. 80 proc. populacji, a dotyka najczęściej młodzież w okresie dojrzewania płciowego, czyli ok. 11-17 roku życia. Najczęstszą przyczyną trądziku pospolitego są bowiem zmiany hormonalne zachodzące w organizmie w tym okresie życia. Przy czym chłopcy częściej przechodzą tę chorobą w cięższej postaci, niż dziewczęta. (12)

Trądzik pospolity definiowany jest jako przewlekła gruczołów łojowych i ujść mieszków włosowych. Głównymi objawami tej choroby są: łojotok, tworzenie się zaskórników, krostek i grudek, a także pozostające po zmianach skórnych blizny. (13)

Trądzik różowaty jest z kolei przewlekłą i nieuleczalną chorobą, dotykającą ok. 10. proc. populacji, przeważnie w przedziale wiekowym 30-60 lat. (14)

Podłoże tej choroby nie jest do końca znane. Podejrzewa się, że u jej źródeł mogą leżeć czynniki autoimmunologiczne oraz tzw. zaburzenia naczynioworuchowe, a także zakażenia bytującymi na skórze pajęczakami. Jest także wiele czynników, które mogą stymulować występowanie objawów choroby. Należą do nich m.in.:

  • wilgoć, wiatr, promieniowanie słoneczne,
  • stres i silne emocje,
  • zmiany hormonalne,
  • palenie papierosów i picie alkoholu. (15)

W przebiegu trądziku różowatego na twarzy pojawiają się nieestetyczne wykwity rumieniowe, a także grudkowate i krostkowe. Dodatkowe możliwe objawy to: obrzęk powiek i przekrwienie spojówek, a także subiektywne odczucia pacjentów np. pieczenie, kłucie, świąd. (16)

Oczywiście walkę z kaszkową wysypką mogą wspomóc domowe sposoby, a raczej po prostu zabiegi, które wykonujemy w domu zamiast w profesjonalnych salonach kosmetycznych zwłaszcza w kwestii oczyszczania czy też nawilżania i odżywiania skóry.

Czytaj dalej...

Im lepiej lekarz medycyny estetycznej jest w stanie dostosować leczenie do konkretnego pacjenta, tym bardziej prawdopodobne jest, że wynik będzie optymalny pod względem estetycznym i związany z większym stopniem zadowolenia.

Czytaj dalej...

Ważne jest również dostarczanie organizmowi odpowiedniej ilości cynku i witamin, w tym witaminy A, witaminy z grupy B takie jak biotyna, kwas foliowy , a także witaminy C i E, które są kluczowe dla zdrowia włosów,.

Czytaj dalej...

W obszarze twarzy choroba ta zlokalizowana jest w strefach tłustych bogatych w gruczoły łojowe na płatkach nosa, na fałdach nosowo-wargowych, w strefie wokół brwi i przy brwiach czy wokół ucha zewnętrznego.

Czytaj dalej...