U nas zapłacisz kartą
Pojawianie się Pryszczy po Spożyciu Alkoholu - Przyczyny i Sposoby Ich Zapobiegania
Jak rozpoznać osobę cierpiącą na chorobę alkoholową po twarzy
Choroby, z którymi się mierzymy, prędzej czy później wpływają na stan zdrowia naszego organizmu. Podobnie jest w przypadku choroby alkoholowej, która odbija się nie tylko na zdrowiu, ale i zdrowym wyglądzie twarzy. W przypadku osób regularnie spożywających alkohol mamy do czynienia z przyspieszonymi procesami starzenia się skóry, przez co takie osoby wyglądają na dużo starsze, niż są w rzeczywistości. Nadmierne spożywanie alkoholu sprawia, że spowalnia produkcja kolagenu i jednocześnie przyspieszają procesy wywołane przez wolne rodniki, to z kolei powoduje mocno widoczne zmarszczki oraz poszarzałą cerę. Twarz osoby cierpiącej na chorobę alkoholową wyróżniają również rozszerzone naczynia krwionośne, które powodują opuchnięcie twarzy, podkrążone i mocno przekrwione oczy, czerwone plamy w okolicach policzków, opuchliznę i sińce pod oczami oraz opuchnięty i czerwony nos zwany „nosem alkoholika” lub bardziej potocznie „kalafiorowym nosem”.
Alkohol ma silne działanie odwadniające organizm. 1 litr piwa może doprowadzić do utraty nawet 1.5 litra płynów z organizmu. Brak odpowiedniego nawodnienia sprawia, że cera staje się szara i matowa, a po pewnym czasie pojawiają się także sińce pod oczami.
Jak alkohol wpływa na skórę?
Zdaniem kosmetologów i dermatologów – alkohol jest wrogiem kolagenu, a tym samym jednym z głównych "winowajców” przedwczesnego starzenia się skóry. Dlaczego? Kiedy pijesz na przykład wino, twoja skóra raptownie się odwadnia, co obniża produkcję kolagenu, białka odpowiadającego za jej jędrność i elastyczność. Ponadto alkohol szybko podwyższa poziom cukru we krwi, co rozpoczyna glikację, czyli niekontrolowany proces modyfikacji białek – w tym właśnie kolagenu. Kiedy zostaje on uszkodzony, uszkodzeniu ulega również tkanka, którą buduje, czyli skóra. Dodatkowo wiele badań wskazuje, że proces glikacji jest mocno powiązany z fotostarzeniem. Oba te zjawiska wzajemnie się uzupełniają i wzmacniają. W skrócie lampka wina wypita na słońcu to dosłownie przepis na zmarszczki. Jak to wygląda?
Najlepszym sposobem na sprawdzenie, jak alkohol wpływa na skórę – jest przyjrzenie się własnej twarzy. Cera to bowiem świetny barometr poziomu kolagenu w skórze. Aby dokonać wstępnej oceny niepotrzebna jest nawet wizyta u dermatologa. Wystarczy lustro oraz dobrze oświetlone pomieszczenie. Oto najważniejsze oznaki winnej twarzy:
- linie i niedoskonałości pomiędzy brwiami (np. lwia zmarszczka)
- linie na dolnych
- powiekach obwisłe górne powieki
- lekko zaczerwieniona skóra na policzkach
- odwodniona skóra pod oczami
- rozszerzone pory w okolicach nosa oraz górnej części policzków
- pogłębione bruzdy nosowo-wargowe
Utrzymywanie długotrwałej abstynencji gwarancją dla osób uzależnionych
Aby już nigdy więcej nie wystąpił zespół abstynencyjny, konieczne jest wejście na drogę trwałej abstynencji oraz dalsza praca nad dążeniem do trzeźwości, czyli takiego stanu umysłu, który pozwala osobie uzależnionej na dobre, uczciwe, odpowiedzialne życie. Temu służy m.in. terapia pogłębiona, zapobiegająca nawrotom choroby alkoholowej i gwarantująca szczęśliwe życie mimo wcześniejszej rozpaczy pijącego i jego bliskich.
Zaprzestanie picia alkoholu to jedno, a dalszy proces terapii to drugie. Bardzo pomocne w tym procesie są grupy samopomocowe, takie jak Wspólnota Anonimowych Alkoholików czy kontynuowanie terapii indywidualnej bądź grupowej po przejściu terapii stacjonarnej w ośrodku dziennym lub u terapeuty uzależnień.
Odstawienie alkoholu może być trudne, ale przynoszące wiele korzyści dla zdrowia i samopoczucia. Pierwsze dni to czas, kiedy organizm dostosowuje się do nowego stanu, dlatego warto być przygotowanym na różnorodne objawy i skutki. Pamiętaj, że wsparcie bliskich oraz profesjonalistów może znacząco ułatwić ten proces. Dążenie do zdrowszego życia jest zawsze wartościowym celem, a odstawienie alkoholu może być pierwszym krokiem w tym kierunku.
Unikanie nawrotów i zapobieganie nawrotom alkoholizmu, czyli terapia i odwyk
Objawy odstawienia alkoholu są na ogół na tyle uciążliwe i przykre, że w pierwszych dniach po przerwaniu ciągu alkoholowego najłatwiej nakłonić pacjenta do podjęcia leczenia, czyli udania się na tak zwany odwyk.
Spożywanie alkoholu u osób uzależnionych staje się pewnego rodzaju normą i bardzo trudno przekonać ich do tego, że regularne picie może się dla nich skończyć tragicznie. Niestety łagodne objawy zespołu abstynencyjnego nie są wystarczającą motywacją dla pijącego, aby udał się do ośrodka leczenia na terapię. Zaprzestanie picia napojów alkoholowych jest jednak warunkiem niezbędnym dla podjęcia terapii. Przerwanie ciągu alkoholowego może zapobiec wystąpieniu takich dolegliwości jak napady drgawkowe czy zaburzenia świadomości.
I mimo, że pierwsze dni po odstawieniu obfitują w różne przykre, wymienione wyżej objawy, to każdy kolejny dzień będzie łagodził objawy zespołu abstynencyjnego. Całkowite odstawienie alkoholu u osób uzależnionych jest tak naprawdę ich życiową koniecznością.
Rodzaje trądziku
W zależności od rodzaju objawów oraz ich nasilenia, możemy mówić o różnych formach trądziku pospolitego, a do tego wyróżnić różne postacie kliniczne tej choroby:
• trądzik zaskórnikowy – charakteryzuje się obecnością zaskórników otwartych i zamkniętych. Nie sprawia trudności w leczeniu, a w wielu przypadkach ustępuje samoistnie,
• trądzik krostkowy – na skórze obecne są krosty i guzki, które łatwo przekształcają się w zmiany ropne,
• trądzik grudkowo-krostkowy – jest najbardziej typową odmianą tej choroby. Na skórze obecne są zarówno zaskórniki, jak i zmiany w postaci czerwonych krost i grudek, którym towarzyszy stan zapalny. Często pojawia się jako krostki na klatce piersiowej czy plecach.
• trądzik ropowiczy – na skórze obecne są ropne torbiele, jest on trudny w leczeniu i często pozostawia po sobie blizny,
• trądzik skupiony – zdecydowanie częściej występuje u mężczyzn. Na skórze powstają torbiele ropne, nacieki i duże zaskórniki. Zmiany pozostawiają po sobie blizny,
• trądzik bliznowcowy – jest to następstwo trądziku ropowiczego. Zmiany przyjmują formę bliznowców,
• trądzik piorunujący – występuje bardzo rzadko, ale jego przebieg jest bardzo ciężki. Oprócz zmian na skórze, do których zalicza się torbiele i nacieki ropne, chorobie towarzyszą objawy ogólne jak gorączka czy bóle stawów. Zwykle dotyczy on młodych chłopców około 15-16. roku życia i często stanowi następstwo nieprawidłowo leczonego trądziku skupionego,
• trądzik przetrwały – dotyczy osób, u których trądzik w wieku młodzieńczym nie został wyleczony i ujawnia się pomiędzy 25-30. rokiem życia,
• trądzik wieku późnego – dotyczy tych osób (głównie kobiet), które w młodości nie miały problemów z tą chorobą. Zwykle uaktywnia się około 25. roku życia i sprawia duże trudności w leczeniu,
• trądzik przedmiesiączkowy – pojawia się w drugiej fazie cyklu. Zmiany często są zlokalizowane w okolicach żuchwy, ust i brody,
• trądzik samouszkadzający – nazywany także trądzikiem z rozdrapania lub neuropatycznym. Powstaje poprzez nieustanne próby samodzielnego usunięcia pryszczy poprzez ich wyciskanie. Jego objawem są przebarwienia i trudne do usunięcia blizny,
• trądzik wywołany – powstaje jako reakcja skóry na dany czynnik. Jego najczęstszym przykładem jest trądzik niemowlęcy, który dotyczy bezpośredniego wpływu hormonów matki na skórę dziecka. Zwykle ustępuje samoistnie.
