U nas zapłacisz kartą
Leczenie raka płaskonabłonkowego - Nowe Światło Nadziei
Rak płaskonabłonkowy płuc: objawy
Niestety, wczesna postać raka płuc najczęściej nie powoduje wystąpienia żadnych objawów, co więcej nie ma wysoce skutecznych, łatwo dostępnych metod przesiewowych wykrywających ten rodzaj nowotworu. Dlatego tak istotne jest unikanie narażenia na czynniki powodujące rozwój tej choroby - przede wszystkim rzucenie palenia.
Jeżeli objawy już się pojawiają, najczęściej występuje suchy kaszel, a u palaczy zmienia się jego charakter - staje się bardziej intensywny lub pojawia w innych porach dnia. Ponadto towarzyszyć mogą mu duszności, ból w klatce piersiowej, a w postaciach zaawansowanych - krwioplucie.
Mniej typowym objawem są nawracające zapalenia płuc, zwłaszcza jeśli lokalizują się w tym samym obszarze narządu. Spowodowane są one uszkodzeniem mechanizmów obronnych ustroju przez toczący się proces rozrostowy - upośledzony jest układ odpornościowy oraz mechanizmy oczyszczające drogi oddechowe, co sprzyja namnażaniu bakterii.
Inne objawy raka płuc występują rzadko i zwykle w zaawansowanych przypadkach, tymi nietypowymi objawami są:
- tak zwany zespół żyły głównej górnej, objawiający się obrzękiem, zaczerwieniem twarzy i szyi, przekrwieniem spojówek oraz obrzękiem rąk. Rzadziej pojawiają się bóle głowy i zawroty głowy
- ból barku
- zespół Hornera spowodowany uszkodzeniem włókien nerwowych biegnących do oczu
- zaburzenia rytmu serca, jeśli naciek zajmuje serce
- chrypka w wyniku porażenia nerwu krtaniowego
- płyn w jamie opłucnej
- niedodma płuc, czyli zmniejszenie powietrzności miąższu
Jeśli któryś z wymienionych objawów się pojawia, a nie występują objawy wskazujące na chorobę układu oddechowego, diagnostykę rozpoczyna się od poszukiwania innych przyczyn, ponieważ prawdopodobieństwo wystąpienia tego nowotworu jest niewielkie.
Najczęściej zdarza się, że wymienione dolegliwości występują w stadium zaawansowanym, kiedy inne objawy doprowadziły już do postawienia diagnozy.
Rak płaskonabłonkowy płuc: diagnostyka
Objawy podobne do raka płuc powodować mogą:
- guzy niezłośliwe
- ropień płuca
- gruźlica
- sarkoidoza
- ale także przerzuty nowotworowe z innych narządów
W celu postawienia pewnej diagnozy konieczne jest wykonanie kilku badań dodatkowych.
W przypadku uzasadnionego podejrzenia raka płuca konieczna jest poszerzona diagnostyka w celu wykrycia lub wykluczenia tego nowotworu. Rozpoczyna się ją od wykonania RTG klatki piersiowej w dwóch projekcjach, tzn. przedniej i bocznej, może on uwidocznić sam guz lub cechy pośrednie mogące o nim świadczyć, np.
- powiększenie węzłów chłonnych
- płyn w jamie opłucnej
- niedodmę
- niekiedy przerzuty w kościach
Gdy na zdjęciu rtg pojawią się niepokojące zmiany każdy lekarz pierwszego kontaktu powinien skierować pacjenta do specjalisty.
Wprawdzie bywa, że na zdjęciu zmiana jest niewidoczna, ale wówczas, przy utrzymywaniu się objawów, specjalista zaordynuje dalsze badania, np. tomografię komputerową, bronchoskopię, która pozwala na bezpośrednie wzrokowe badanie krtani, tchawicy i oskrzeli, czy torakoskopię, umożliwiającą ogląd płuca i całej jamy opłucnej.
Podczas tych badań można od razu pobrać próbki tkanek do badań histopatologicznych, które rozstrzygną, czy zmiany mają charakter złośliwy czy też nie. Rak rozwija się długo i można z nim wygrać, wtedy gdy wcześnie rozpocznie się walkę.
Niestety prawidłowy obraz RTG nie wyklucza występowania nowotworu ze stuprocentową pewnością.
Kolejnym przydatnym badaniem jest tomografia klatki piersiowej.
Tak zwana niskodawkowa tomografia przydatna jest w przypadku diagnostyki, podejrzenia raka, natomiast "standardowa" tomografia komputerowa służy przede wszystkim do oceny zaawansowania choroby: wielkości guza, naciekania struktur sąsiednich i obecności przerzutów w węzłach chłonnych.
Jakie są czynniki ryzyka rozwoju raka płaskonabłonkowego skóry?
Do najważniejszych czynników sprzyjających zachorowaniu na raka płaskonabłonkowego skóry należą: uwarunkowania genetyczne (mutacje niektórych genów oraz związane z nimi zespoły przebiegające ze zwiększoną skłonnością do występowania różnych nowotworów złośliwych), promieniowanie ultrafioletowe (głównie UVB), ekspozycja na promieniowanie słoneczne (zwłaszcza w dzieciństwie), podeszły wiek (ponieważ uszkadzające działania wielu czynników kumuluje się przez wiele lat życia), płeć męska, jasna karnacja skóry (tzw. fototyp I i II skóry wg WHO), przewlekłe leczenie zmniejszające odporność (stosowane np. u osób, którym przeszczepiono narządy) lub choroby przebiegające z upośledzeniem odporności (np. zakażenie HIV), obecność przez wiele lat rozległych blizn (zwłaszcza po oparzeniach) lub niegojących się ran (np. w przebiegu zespołu pozakrzepowego w nogach).
Rak płaskonabłonkowy skóry występuje najczęściej na odsłoniętych okolicach ciała: na twarzy, plecach, ramionach lub górnej wardze. Nowotwór ten może przypominać rogowaciejącą, łuszczącą się zmianę, często owrzodzoną i pokrytą strupem, może też przybierać postać guzka, owrzodzenia, grudki, płaskiego lub wyniosłego nacieku itp. Czasem może być źródłem mniej lub bardziej intensywnego krwawienia albo w jego obrębie może sączyć się płyn (jasny, klarowny lub mętny).
W przypadku podejrzenia raka płaskonabłonkowego skóry należy całą zmianę wyciąć chirurgicznie i zbadać pod mikroskopem (jeśli jej wielkość na to pozwala). Jeśli podejrzana zmiana jest duża, lekarz zazwyczaj pobiera wycinek (tj. wycina w znieczuleniu miejscowym fragment z pogranicza nowotworu i zdrowej skóry).
Jeśli istnieje podejrzenie zajęcia regionalnych węzłów chłonnych, należy wykonać USG tej grupy węzłów i ewentualnie biopsję cienkoigłową największych węzłów, aby w ten sposób potwierdzić zaawansowanie choroby.
Ponadto, tak jak w przypadku innych nowotworów złośliwych, w razie potwierdzenia rozpoznania raka należy przeprowadzić odpowiednią diagnostykę obrazową w poszukiwaniu przerzutów odległych.
Rak płaskonabłonkowy skóry – rodzaje
Wyróżniamy dwie odmiany raka płaskonabłonkowego skóry. Odmiana wrzodziejąca związana jest z gorszymi rokowaniami, co ma związek z naciekaniem w głąb okolicznych tkanek. Drugą odmianą raka płaskonabłonkowego jest odmiana brodawkująca. W tym przypadku mamy do czynienia z ograniczonym naciekaniem w głąb tkanek oraz lepszymi rokowaniami. Odmiana brodawkująca powoduje, że zmiany nowotworowe są w znacznie bardziej wyniesione ponad powierzchnię skóry.
Przyczyny raka płaskonabłonkowego skóry są bezpośrednio związane z czynnikami ryzyka rozwoju tego nowotworu skóry. Jedną z najczęstszych przyczyn jest systematyczne wystawianie odsłoniętej skóry na działanie promieniowania UV. Rezygnacja ze stosowania kremów ochronnych z wysokim filtrem, dopuszczanie do powstawania poparzeń słonecznych w wieku dziecięcym i wczesnej młodości, a także korzystanie z solarium w stopniu znacznym zwiększają ryzyko rozwoju raka płaskonabłonkowego oraz innych nowotworów skóry. W przypadku raka płaskonabłonkowego mamy także do czynienia ze znacznym ryzykiem rozwoju zmian na skutek uszkodzeń mechanicznych skóry, jej ciągłego drażnienia np. na skutek zaburzeń objawiających się niekontrolowanym drapaniem lub uporczywym skubaniem skóry.
Na rozwój raka płaskonabłonkowego skóry mają także wpływ niektóre infekcje wirusowe. Zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego to kolejna z przyczyn rozwoju zmian nowotworowych, które wywodzą się z komórek nabłonkowych. W przypadku raka płaskonabłonkowego mamy do czynienia z występowaniem stanów przedrakowych, z których powstają zmiany nowotworowe. To m.in. rogowacenie słoneczne oraz leukoplakia. Do rozwoju raka płaskonabłonkowego może również doprowadzić zespół pozakrzepowy, który powoduje powstawanie na skórze np. kończyn dolnych trudno gojących się ran. Wyróżniamy wiele czynników środowiskowych, których działanie przyczynia się do powstawania raka płaskonabłonkowego skóry, jednak równie ważne są uwarunkowania genetyczne. Z tego względu osoby, w których rodzinie został zdiagnozowany złośliwy nowotwór skóry, powinny szczególnie pamiętać o unikaniu czynników ryzyka.
Rak płaskonabłonkowy płuc: przyczyny, objawy, leczenie
Rak płaskonabłonkowy płuc jest typem nowotworu tego narządu szczególnie silnie związanym z narażeniem na dym tytoniowy, występuje on więc najczęściej u palaczy, ale także u osób przebywających w dymie tytoniowym. Warto dowiedzieć się jakie są jego objawy, metody leczenia oraz rokowanie.
Spis treści
- Rak płaskonabłonkowy płuc: objawy
- Rak płaskonabłonkowy płuc: czynniki ryzyka
- Rak płaskonabłonkowy płuc: diagnostyka
- Rak płaskonabłonkowy płuc: ocena zaawansowania
- Rak płaskonabłonkowy płuc: leczenie
- Rak płaskonabłonkowy płuc: zaawansowanie choroby, a możliwości leczenia
- Rak płaskonabłonkowy płuc: rokowanie
Rak płaskonabłonkowy płuc stanowi około 30% wszystkich guzów tego narządu. Rak ten jest zaliczany do grupy nowotworów płuc, ale punktem jego wyjścia są zmienione komórki dolnych dróg oddechowych - oskrzeli.
Rak płaskonabłonkowy płuc należy do grupy raków niedrobnokomórkowych, które stanowią większość przypadków raka płuc (ponad 80%), pozostałe typy raka płuc to raki drobnokomórkowe, przerzuty z innych narządów, oraz inne rzadko spotykane guzy, np. mięsaki.
Drobnokomórkowy rak płuc jest nowotworem, którego występowanie jest szczególnie silnie związane z paleniem, a rzucenie palenia znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania.
Rak płuca jest pierwszą przyczyną zgonów wśród chorób nowotworowych i zgodnie z obserwowanymi tendencjami przez wiele lat taki stan rzeczy utrzyma się, co więcej niepokojącym zjawiskiem jest fakt zwiększania się ilości kobiet chorujących na ten nowotwór.
