U nas zapłacisz kartą
Rak płaskonabłonkowy skóry - Przyczyny, objawy i leczenie
Rak płaskonabłonkowy (rak kolczystokomórkowy)- mniej groźny niż czerniak, ale często powoduje przerzuty
Coraz więcej osób choruje na raka skóry. Z dekady na dekadę przybywa pacjentów, także wśród osób młodych. Myśląc o raku skóry, najczęściej kojarzy się on nam z czerniakiem. W przestrzeni publicznej mocno już utrwaliły się metody rozpoznawania tego raka (kryteria ADCDE).
To bardzo pozytywne zjawisko, ponieważ czerniak jest najbardziej złośliwym nowotworem skóry, z najmniej pomyślnymi rokowaniami a jego wczesne zdiagnozowanie pozwala na zastosowanie skuteczniejszego leczenia. Natomiast czerniak stanowi tylko kilka procent spośród wszystkich raków skóry.
Około 95% wszystkich nowotworów stanowią rak podstawnokomórkowy oraz rak płaskonabłonowy (znany tez jako rak kolczystokomórkowy).
Rak płaskonabłonkowy skóry: plama, owrzodzenie, krwawiący pieprzyk
Rak płaskonabłonkowy skóry jest drugim co do częstości występowania rakiem skóry. Jest groźny, złośliwy i zdolny do dawania przerzutów. Pojawia się najczęściej w tych rejonach skóry, które są odsłonięte i narażone na częsty kontakt z promieniowaniem UV. Sprawdź, jak rozpoznać, że na skórze rozwija się rak.
Rak płaskonabłonkowy (kolczystokomórkowy) skóry to złośliwy nowotwór rozwijający się w obrębie skóry. Jest to rak powstający z komórek nabłonka płaskiego i stanowi on około 20% wszystkich nowotworów złośliwych skóry. Nowotwór ten rośnie powoli, ale ma znaczny potencjał złośliwości i zdolność do tworzenia przerzutów. Nawet przy niewielkim zaawansowaniu rak płaskonabłonkowy skóry może dawać przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych lub odległe do płuc czy do narządów jamy brzusznej.
Najbardziej dojrzała postać raka płaskonabłonkowego skóry nazywana jest rakiem kolczystokomórkowym skóry.
Rak płaskonabłonkowy skóry: leczenie
Podstawową metodą leczenia raka płaskonabłonkowego skóry jest zabieg chirurgiczny polegający na wycięciu zmiany i zapasu otaczających ją zdrowych tkanek. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Jeśli na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzi się obecność przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych, to konieczne jest usunięcie tej grupy węzłów. W przypadku przerzutów odległych stosuje się chemioterapię. U chorych, u których z różnych przyczyn nie może zostać przeprowadzone usunięcie chirurgiczne zmiany lub operacja nie była doszczętna, stosuje się radioterapię. Osoby, które zakończyły leczenie raka, powinny pozostawać pod stałą kontrolą dermatologiczną, istnieje bowiem ryzyko, że może dojść do wznowienia choroby.
Warto wiedzieć Rokowania Jeśli wielkość zmiany na skórze w raku kolczystokomórkowym nie przekracza 2-3 cm to stopień całkowitej wyleczalności choroby szacowany jest na około 90 proc. Im bardziej rozległa i głęboka zmiana (zaawansowanie choroby), tym gorsze rokowania.
Rak płaskonabłonkowy (rak kolczystokomórkowy)- przyczyny
Przyczyny raka płaskonabłonkowego związane są najczęściej z nadmierną ekspozycją na promieniowanie UV. Długie przebywanie na słońcu, bez stosowania odpowiedniej ochrony, prowadzi do rozwoju nowotworu u starszych osób, ponieważ w ich organizmach następuje kumulacja uszkodzeń posłonecznych na skórze. Niestety, ale rak kolczystokomórkowy występuje też coraz częściej u młodych ludzi, co związane jest z nadmiernym opalaniem się albo korzystaniem z solarium.
Ponieważ nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV jest przyczyną raka kolczystokomórkowego, duże ryzyko jego wystąpienia notuje się u osób zawodowo albo hobbistycznie przebywających na słońcu. Budowlańcy, działkowcy, rolnicy, rybacy czy drogowcy poddawani są długiemu promieniowaniu, a jeżeli nie stosują ochronnej odzieży oraz kremów z filtrem – zwiększa się prawdopodobieństwo zachorowania.
Rak kloczystokomórkowy może także wystąpić w wyniku przewlekłej styczności z substancjami chemicznymi, takimi jak azbest czy środki grzybobójcze. W niektórych przypadkach występują również skłonności genetyczne.
Kolejną grupą ryzyka są osoby poddawane immunosupresji lub sterydoterapii z powodu leczenia schorzeń takich jak HIV albo przyjmujące leki po przeszczepieniu narządów.
Również długo niegojące się rany na skórze, będące wynikiem uszkodzeń, oparzeń i chorób (na przykład zespół pozakrzepowy w nogach) mogą powodować stany przednowotworowe, na których podstawie rozwinie się rak płaskonabłonkowy.
Rak płaskonabłonkowy skóry
Ten rak skóry bezpośrednio związany jest z tzw. rogowaceniem słonecznym. Rogowacenie słoneczne pojawia się na nieowłosionej skórze, która wystawiana jest na działanie promieniowania UV. Promieniowanie UV jest jednym z podstawowych czynników zwiększających ryzyko rozwoju każdego z rodzajów raka skóry. Rak płaskonabłonkowy skóry zaliczany jest do grupy bardzo agresywnych nowotworów, które już na początkowych etapach choroby mogą prowadzić do powstawania przerzutów. Rak ten atakuje nie tylko skórę, ale także m.in. błonę śluzową jamy ustnej. Znajduje się na drugim miejscu pod względem częstości występowania.
W tym przypadku mamy najczęściej do czynienia z rozwojem raka w miejscu występowania rogowacenia słonecznego. Na raka płaskonabłonkowego mogą wskazywać m.in. łuszczące się plamy na nieowłosionej skórze różnych części ciała, które z czasem przeobrażają się w owrzodzenia. Czasami na raka płaskonabłonkowego skóry wskazuje niegojąca się i pokryta strupem zmiana, niewielki guzek, brodawka lub nadżerka na skórze.
