U nas zapłacisz kartą
Zdjęcia raka płaskonabłonkowego - Piękno w Dokładności
Rak płaskonabłonkowy szyjki macicy
Rak płaskonabłonkowy szyjki macicy to nowotwór złośliwy rozwijający się w błonie śluzowej. Co roku na ten typ nowotworu choruje nawet 500 000 kobiet, przy czym u wielu z nich choroba wykrywana jest w ostatnim stadium. Wcześnie wykryty rak płaskonabłonkowy szyjki macicy jest w pełni uleczalny, dlatego tak ważna jest profilaktyczna cytologia. W trakcie badania lekarz pobiera próbkę nabłonka, który analizowany jest pod kątem obecności komórek nowotworowych.
Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia raka płaskonabłonkowego szyjki macicy to:
- zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego, opryszczką, chlamydiami, kiłą, rzeżączką, HIV,
- palenie papierosów,
- wczesne rozpoczęcie współżycia seksualnego,
- współżycie z wieloma partnerami
- osłabiony układ odpornościowy.
Leczenie obejmuje chirurgiczne usunięcie zmian, radioterapię i chemioterapię.
Jak leczyć raka płaskonabłonkowego skóry?
Na wybór metody leczenia raka płaskonabłonkowego skóry wpływa stopień zaawansowania choroby. W przypadku zmian, które zostaną wykryte we wczesnym stadium, wystarczające okazuje się chirurgiczne usunięcie zmiany z odpowiednim marginesem zdrowej tkanki. Dzięki zabiegowi, który wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, możliwe jest ograniczenie ryzyka związanego z powstawaniem przerzutów do węzłów chłonnych i ważnych organów wewnętrznych. Zabieg nie jest skomplikowany i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Jeżeli zmiana była rozległa, to można wykonać zabieg pozwalający na przywrócenie skórze estetycznego wyglądu. Plastyka skóry stosowana jest przede wszystkim w przypadku zmian nowotworowych, które naciekają w głąb, bo po ich wycięciu widoczny jest duży ubytek tkanek. Leczenie raka płaskonabłonkowego, który dał przerzuty, uwzględnia zastosowanie radio lub chemioterapii, a także usunięcie zaatakowanych przez nowotwór węzłów chłonnych.
Zapobieganie nawrotom raka płaskonabłonkowego wiąże się z koniecznością redukcji negatywnego wpływu na skórę wszystkich czynników ryzyka. Oznacza to, że konieczne jest unikanie promieniowania UV oraz dbanie o prawidłową ochronę skóry przed jego działaniem. Należy pamiętać o konieczności rezygnacji z kąpieli słonecznych oraz długiego przebywania na słońcu w godzinach południowych i popołudniowych. Aby zapobiegać nawrotom raka płaskonabłonkowego, trzeba także chronić skórę przed częstymi urazami i kontaktem z chemikaliami. Zalecane są częste kontrole zdrowia węzłów chłonnych oraz poddawanie diagnostyce każdej zmiany, która pojawia się na skórze i może wskazywać na to, że nowotwór uległ wznowieniu.
Jakie są czynniki ryzyka rozwoju raka płaskonabłonkowego skóry?
Do najważniejszych czynników sprzyjających zachorowaniu na raka płaskonabłonkowego skóry należą: uwarunkowania genetyczne (mutacje niektórych genów oraz związane z nimi zespoły przebiegające ze zwiększoną skłonnością do występowania różnych nowotworów złośliwych), promieniowanie ultrafioletowe (głównie UVB), ekspozycja na promieniowanie słoneczne (zwłaszcza w dzieciństwie), podeszły wiek (ponieważ uszkadzające działania wielu czynników kumuluje się przez wiele lat życia), płeć męska, jasna karnacja skóry (tzw. fototyp I i II skóry wg WHO), przewlekłe leczenie zmniejszające odporność (stosowane np. u osób, którym przeszczepiono narządy) lub choroby przebiegające z upośledzeniem odporności (np. zakażenie HIV), obecność przez wiele lat rozległych blizn (zwłaszcza po oparzeniach) lub niegojących się ran (np. w przebiegu zespołu pozakrzepowego w nogach).
Rak płaskonabłonkowy skóry występuje najczęściej na odsłoniętych okolicach ciała: na twarzy, plecach, ramionach lub górnej wardze. Nowotwór ten może przypominać rogowaciejącą, łuszczącą się zmianę, często owrzodzoną i pokrytą strupem, może też przybierać postać guzka, owrzodzenia, grudki, płaskiego lub wyniosłego nacieku itp. Czasem może być źródłem mniej lub bardziej intensywnego krwawienia albo w jego obrębie może sączyć się płyn (jasny, klarowny lub mętny).
W przypadku podejrzenia raka płaskonabłonkowego skóry należy całą zmianę wyciąć chirurgicznie i zbadać pod mikroskopem (jeśli jej wielkość na to pozwala). Jeśli podejrzana zmiana jest duża, lekarz zazwyczaj pobiera wycinek (tj. wycina w znieczuleniu miejscowym fragment z pogranicza nowotworu i zdrowej skóry).
Jeśli istnieje podejrzenie zajęcia regionalnych węzłów chłonnych, należy wykonać USG tej grupy węzłów i ewentualnie biopsję cienkoigłową największych węzłów, aby w ten sposób potwierdzić zaawansowanie choroby.
Ponadto, tak jak w przypadku innych nowotworów złośliwych, w razie potwierdzenia rozpoznania raka należy przeprowadzić odpowiednią diagnostykę obrazową w poszukiwaniu przerzutów odległych.
Inne rodzaje raka płaskonabłonkowego
Inne rodzaje raka płaskonabłonkowego to:
- rak płaskonabłonkowy przełyku – większość zmian występuje w dolnej i środkowej części przełyku. Rak może tworzyć przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych, co zmniejsza szanse wyleczenia,
- rak płaskonabłonkowy jamy ustnej – stanowi aż 90% przypadków nowotworów jamy ustnej. Może występować w obrębie warg, tylnej ściany gardła i wewnętrznej części jamy ustnej, a w zaawansowanym stadium objąć całe gardło i nos. Szybko rozpoznany może być skutecznie wyleczony – aż w 80% przypadków możliwe jest całkowite wyzdrowienie,
- rak płaskonabłonkowy odbytu – ten rodzaj nowotworu występuje u zaledwie 1–2% populacji. Leczenie obejmuje zmianę odżywiana, chirurgiczne wycięcie zmian, radioterapię i chemioterapię.
Zobacz film: Jak można ustrzec się przed nowotworem szyjki macicy? Źródło: 36,6.
