U nas zapłacisz kartą
"Uczulenie na sól - Czy jesteśmy skazani na bezsólową dietę?"
Dlaczego ktoś jest uczulony na słońce?
Przyczyn uczulenia na słońce jest kilka. Jedną z nich stanowi nasz układ immunologiczny, który traktuje promieniowanie UV jak wroga. W takim przypadku mamy do czynienia z nadwrażliwością, która może być skutkiem m.in. niewłaściwego korzystania z kąpieli słonecznych i narażania się na częste poparzenia słoneczne. Nie jest to jednak jedyną przyczyną alergii na słońce.
Miejscowe odczyny alergiczne wywołuje także fotouczulenie, którego przyczyną są nie tylko promienie słoneczne, ale także substancje, które znajdują się na skórze lub dostarczamy je do organizmu wraz z lekami, ziołami i pokarmami. Zaliczamy do nich m.in. popularne leki przeciwbólowe i przeciwzapalne z kwasem acetylosalicylowym, leki antydepresyjne i antybiotyki.
Zwiększenie wrażliwości skóry na działanie promieniowania słonecznego występuje także pod wpływem m.in. substancji zawartych w dziurawcu, aplikowanych na skórę kwasów owocowych i kremów oraz maści z retinolem. W przypadku przyjmowania leków, stosowania preparatów dermatologicznych oraz ziół, powinniśmy sprawdzić, czy możemy bezpiecznie przebywać na słońcu.
Ważne: substancje wywołujące fotouczulenie często znajdują się w kosmetykach oraz perfumach, dlatego latem najlepiej stosować specjalistyczne kremy i balsamy z filtrami UV oraz unikać stosowania perfum na odsłoniętą skórę, bo mogą one spowodować wystąpienie przebarwień skóry.
Alergia na słońce u dzieci i dorosłych
Czy to przejdzie?
Kiedy zauważamy alergię na słońce u dzieci zastanawiamy się czy może przejść z wiekiem. Jest to oczywiście możliwe, ale badania pokazują, że u 25% populacji nasiliło się występowanie wysypki, pokrzywki od słońca i innych objawów. W przypadku nadwrażliwości u dziecka można próbować powoli przyzwyczajać skórę do słońca. Możliwe jednak, że będzie to wymagane każdego roku od nowa.
U połowy osób, które zmagają się z alergią skórną na słońce utrzymuje się ona mniej więcej na równym poziomie przez całe życie. Dlatego warto próbować hartowania, w cięższych przypadkach uciec się do leków, ale nie liczyć na cudowne ozdrowienie.
Odradza się natomiast całkowitą ochronę dziecka przed słońcem. Jak wspomnieliśmy wcześniej promienie UV są niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania organizmu. Pozbawienie dziecka dostępu do światła słonecznego skazuje je na schorzenia innego rodzaju. Być może gorsze i bardziej dokuczliwe niż wysypka albo rumień na twarzy.
Nadwrażliwość skóry i jak ją zabezpieczyć
Co można zrobić? Uczulenie na słońce wymaga właściwej diagnozy. Dużo zależy od tego jak wygląda uczulenie. Dzieci z silną nadwrażliwością np. bielactwem czy chorobami genetycznymi, powinny unikać ostrego słońca. Warto pamiętać o kremie z nieco silniejszym filtrem UV. To dotyczy również dorosłych. Starsze osoby z problemami skórnymi, nawet jeżeli nie są one zakwalifikowane jako fotodermatoza, powinny zabezpieczać się odpowiednim kremem. Mówimy tu o kremach z filtrem SPF 50.
W przypadku lżejszego słońca albo przebywania w zacienionym miejscu wystarczy krem lub oliwka z jakimkolwiek zabezpieczeniem filtrem UV. Warto też nosić przewiewne, jasne ubrania. Kolor biały odbija promienie słoneczne. Dzięki temu skóra nie tylko nie jest narażona na wystąpienie objawów uczulenia słonecznego, ale nie będzie się przegrzewać.
Jeżeli planujemy zahartować skórę u siebie lub u dziecka, to dobrze nie robić tego w trakcie leczenia lekami, które wymieniliśmy wcześniej. To samo dotyczy suplementów diety z dziurawcem. Jeśli nie zagraża to naszemu życiu i zdrowiu warto przerwać przyjmowanie leku lub suplementu przed rozpoczęciem hartowania skóry. Taką decyzję trzeba jednak skonsultować z lekarzem.
Uczulenie na słońce - leczenie alergii na słońce
Leczenie alergii słonecznej jest konieczne. W przeciwnym razie może dojść do kolejnych i coraz silniejszych ataków.
Najlepszą metodą byłoby całkowite wyeliminowanie promieniowania słonecznego. Niestety, jest to niemożliwe.
Dlatego w przypadku pojawienia się objawów uczulenia na słońce należy udać się do dermatologa, by ustalić schemat terapii. Do czasu wizyty lekarskiej należy smarować podrażnione miejsca maścią zawierającą cynk (ma działanie osuszające), a jeżeli skóra się łuszczy – preparatami po opalaniu, które ją nawilżą.
W przypadku reakcji fototoksycznej lub fotoalergicznej należy wyeliminować szkodliwy czynnik. Ponadto pomocne może się okazać stosowanie leków, zawierających np. klemastynę lub ogólnie dostępnego bez recepty wapna.
Dobre efekty daje także fotochemioterapia (naświetlanie skóry promieniowaniem o odpowiedniej długości fal).
W przypadku wielopostaciowych osutek świetlnych lub pokrzywki świetlnej stosuje się środki przeciwmalaryczne lub beta-karoten, które, podawane przez wiele miesięcy, mogą być skuteczne.
Przeczytaj również:
Uczulenie na słońce (fotodermatoza) – jak rozpoznać i leczyć alergię na słońce
Uczulenie na słońce to stan, kiedy po ekspozycji na promieniowanie słoneczne dochodzi do wystąpienia osutki, czyli wysypki. Najczęściej pod pojęciem alergii na słońce rozumie się polimorficzną osutkę świetlną. Jej objawy to wysypka – zwykle mająca postać czerwonych grudek, która pojawia się na dekolcie, szyi, ramionach, czasem także łydkach. Zwykle ustępuje sama, bez leczenia.
Uczulenie na słońce albo alergia na słońce to potoczna nazwa zmian skórnych, które pojawiają się u niektórych osób po narażeniu na promieniowanie słoneczne. W rzeczywistości to nie „alergia na słońce”, ale reakcja układu odpornościowego na światło słoneczne, która powoduje pojawienie się zmian skórnych, najczęściej swędzącej czerwonej wysypki. Medyczna nazwa tej wysypki to polimorficzna osutka świetlna (polymorphous light eruption – PMLE).
Alergia na salicylany - dieta
Aby uniknąć reakcji alergicznej na salicylany, należy przestrzegać restrykcyjnej diety. Osoby uczulone na salicylany powinny więc unikać leków oraz produktów zawierających te substancje. Produktami wolnymi od salicylanów lub zawierającymi je w śladowych ilościach, dopuszczalnych w diecie osób z alergią na te substancje są m.in.:
- przyprawy: sos sojowy bez przypraw, szafran, sól morska
- warzywa: zielona i biała kapusta, seler, fasolka z puszki bez zawartości cukru i soli, biała odmiana ziemniaków
- owoce: banany, gruszki obrane ze skórki, granaty, mango, lima i papaja
- bakalie: mak, orzechy nerkowca, orzechy laskowe, słonecznik
- produkty mleczne: biały ser, mleko, sery, jogurt naturalny
- produkty zbożowe: pieczywo, ziarna zbóż - gryka, proso, owies, żyto, pszenica, ryż, orkisz
- tłuszcze: oleje roślinne (słonecznikowy, sojowy) tłoczone na zimno i bez dodatku konserwantów, masło i margaryna
- napoje: niegazowana woda mineralna, kawa bezkofeinowa, mleko sojowe, mleko ryżowe, słaba herbata (najlepiej z owoców dzikiej róży), sok gruszkowy domowej roboty
- mięso, ryby, skorupiaki
