U nas zapłacisz kartą
Jakie Są Przyczyny Pryszczy w Okolicach Węzłów Chłonnych?
Kiedy mówimy o powiększeniu węzłów chłonnych (limfadenopatii)?
O powiększonych węzłach chłonnych u osób dorosłych mówimy, gdy ich średnica przekracza 1 cm. Dochodzi do tego jeśli w obrębie węzła chłonnego następuje zwiększenie liczby prawidłowych limfocytów lub komórek innego pochodzenia. Stwierdzenie limfadenopatii obwodowych węzłów chłonnych jest możliwe podczas wizyty u lekarza pierwszego kontaktu dzięki badaniu palpacyjnemu. Kiedy rozrost węzłów chłonnych ogranicza się do jednego miejsca na ciele (np. dołu pachowego), to mówimy o limfadenopatii zlokalizowanej, natomiast gdy znajduje się w wielu miejscach, to jest to limfadenopatia uogólniona.
Zazwyczaj węzły chłonne są trudno wyczuwalne palcami i nie przyczyniają się do wystąpienia dolegliwości bólowych. Jednak podczas niektórych infekcji można wyczuć je w miejscach ich obwodowego występowania.
Rozróżnić możemy węzły chłonne odczynowe, które pod skórą są łatwo przesuwalne, ale czynność ta sprawia ból i powoduje zaczerwienienie skóry. Przeważnie występują jako pokłosie infekcji i stan zapalny mija po ok. 2 - 3 tygodniach. Za bardziej alarmujące uznawane są węzły chłonne nieodoczynowe, które nie są bolesne, mają często do 2 cm średnicy, ale zbijają się w twarde w dotyku pakiety, których nie sposób przesunąć pod skórą, utrzymują się ponad 3 tygodnie i wymagają pilnej konsultacji z lekarzem w celu wykluczenia groźnych dolegliwości.
Zakażenia
Stanowią one ⅔ przypadków, w których dochodzi do limfadenopatii, wyróżniamy:
- Zakażenia wirusowe: wirus opryszczki, ospa wietrzna, odra, różyczka, mononukleoza zakaźna, cytomegalia, wirusowe zapalenie wątroby, rumień nagły (gorączka trzydniowa), półpasiec, HSV czy wirus HIV.
- Zakażenia bakteryjne: angina, gruźlica, zapalenie gardła, zapalenie migdałków (w tym także przewlekłe), salmonella, choroba kociego pazura, gronkowiec, szkarlatyna, kiła, próchnica zębów, jersinioza, promienica.
- Zakażenia grzybicze: kryptokokoza (drożdżyca europejska), histoplazmoza (choroba Darlinga), kokcydioidomykoza, blastomykoza (drożdżyca, choroba Gilchrista), sporotrychoza.
- Zakażenia pierwotniakowe: toksoplazmoza.
Jak działają węzły chłonne. Węzły chłonne są powiększone - niepokojące objawy
Węzły chłonne to niewielkie struktury zlokalizowane w całym organizmie. Odfiltrowują one obce cząsteczki i pomagają wzmocnić układ odpornościowy. Węzły chłonne można znaleźć w tkankach, w pobliżu narządów i na szyi. Liczba węzłów chłonnych różni się w zależności od części ciała, ale zwykle są dwa lub więcej na region ciała. Szyja ma ponad 30 węzłów chłonnych i jest domem dla jednych z największych węzłów chłonnych w ciele, obszar ten jest znany jako "łańcuch".
Węzły chłonne pełnią kluczowe funkcje w obrębie układu limfatycznego i całego organizmu. Oto kilka ważnych funkcji węzłów chłonnych:
- Filtracja: Węzły chłonne działają jako filtry dla limfy, czyli płynu limfatycznego, który przepływa przez układ limfatyczny. Węzły chłonne usuwają i filtrują wszelkie obce substancje, takie jak bakterie, wirusy, komórki rakowe czy toksyny, które mogą być obecne w limfie. Dzięki temu zapobiegają rozprzestrzenianiu się infekcji i chorób w organizmie.
- Produkcja komórek odpornościowych: Węzły chłonne są miejscem produkcji i dojrzewania komórek odpornościowych, takich jak limfocyty. Limfocyty są kluczowymi komórkami odpornościowymi odpowiedzialnymi za zwalczanie infekcji i chorób. Węzły chłonne stymulują produkcję i aktywację limfocytów, wzmacniając w ten sposób reakcję immunologiczną organizmu.
- Rozprzestrzenianie informacji immunologicznej: Węzły chłonne pełnią również rolę w rozprzestrzenianiu informacji immunologicznej w organizmie. Komórki immunologiczne w węzłach chłonnych komunikują się między sobą, przekazując informacje o obecności patogenów i substancji obcych. Dzięki temu organizm może dostosować swoją odpowiedź immunologiczną i skuteczniej zwalczać infekcje.
- Produkcja przeciwciał: W niektórych węzłach chłonnych zachodzi produkcja przeciwciał, które są białkami odpowiadającymi za rozpoznawanie i neutralizację patogenów. Przeciwciała wspomagają układ odpornościowy w zwalczaniu infekcji poprzez wiązanie się z patogenami i oznaczanie ich do zniszczenia przez inne komórki immunologiczne.
Występują w różnych rozmiarach, kształtach i kolorach w zależności od tego, gdzie znajdują się na ciele
Węzły chłonne to małe skupiska komórek odpornościowych w kształcie fasoli. Znajdują się w całym ciele i mogą być zlokalizowane na szyi, pod pachami, w pachwinie i na brzuchu. Węzły chłonne są częścią układu limfatycznego - sieci narządów i tkanek (w tym śledziony), które pomagają filtrować szkodliwe substancje z krwi.
Węzły chłonne mają różne rozmiary, kształty i kolory w zależności od tego, gdzie znajdują się na ciele: niektóre są małe i okrągłe, podczas gdy inne są duże i płaskie, niektóre mają czerwone lub niebieskie zabarwienie, podczas gdy inne wydają się białe, ponieważ zawierają tak wiele komórek. Anatomia różni się w zależności od typu - na przykład głęboki węzeł szyjny może wyglądać podobnie do węzła pachwinowego, ale będzie miał inne cechy, takie jak rozmiar lub lokalizacja w warstwach tkanki (podskórna vs powierzchowna).
Objawy, które mogą towarzyszyć powiększonym węzłom chłonnym
- objawy infekcji – np. ból gardła, kaszel, gorączka, wysypka itd.
- wygląd skóry w okolicy powiększonych węzłów, np. obrzęk, zaczerwienienie, ból
- podrapanie przez kota, psa – kontakt ze zwierzętami w niedługim czasie od wystąpienia objawów
- inne objawy: nieproporcjonalne zmęczenie, niezamierzone chudnięcie, nocne poty, nasilony świąd skóry
Badania laboratoryjne
- morfologia z rozmazem mikroskopowym
- ocena parametrów stanu zapalnego, jak CRP, IL-6, OB
- oznaczenie aktywności enzymów: AST, ALT, LDH, amylaza, CK, CK-MB
- diagnostyka w kierunku zakażeń wirusem: Epsteina-Barr -EBV w kierunku mononukleozy, cytomegalii – CMV, ludzkiego wirusa niedoboru odporności – HIV
- badanie mikrobiologiczne – wymaz/posiewy z gardła i nosa
- odczyn tuberkulinowy
Badania radiologiczne/obrazowe
- ultrasonografia (USG) węzłów, wraz z określeniem ich wielkości, kształtu, struktury, wnęki i unaczynienia
- USG jamy brzusznej
- USG śródpiersia
- badanie radiologiczne (RTG) klatki piersiowej w projekcji przednio-tylnej i bocznej
- tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MR) klatki piersiowej czy jamy brzusznej
W pewnych sytuacjach klinicznych wskazane będzie wykonanie biopsji węzła chłonnego. Złotym standardem postępowania jest biopsja chirurgiczna, a nie cienkoigłowa.
Pilna diagnostyka i biopsja węzła chłonnego są konieczne w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek niepokojących nieprawidłowości, takich jak:
- symptomy ogólne, tzw. utrata masy ciała (>10% w ciągu 6 miesięcy), gorączka trwająca powyżej 2 tygodni niezwiązana z infekcją, nocne poty,
- uogólniona limfadenopatia,
- powiększenie węzłów nadobojczykowych,
- powiększone węzły chłonne, które są twarde, nieruchome i/lub tworzą pakiety, oraz te, których obraz w USG jest nieprawidłowy (zatarta wnęka, okrągły kształt, nieprawidłowe unaczynienie),
- odbiegające od normy wyniki badań laboratoryjnych – nieprawidłowości w morfologii i rozmazie manualnym krwi obwodowej, przewlekle podwyższone stężenia CRP i OB,
- objawy kliniczne wskazujące na zespół żyły głównej górnej lub górnego śródpiersia bądź nieprawidłowości w RTG klatki piersiowej (poszerzony cień śródpiersia),
- powiększające się węzły chłonne lub niereagujące na stosowaną antybiotykoterapię.
