Jakie Są Przyczyny Pryszczy w Okolicach Węzłów Chłonnych?
Powiększenie węzłów chłonnych - klasyfikacja, objawy i schorzenia towarzyszące
Czym są węzły chłonne i jaką rolę pełnią w organizmie? Kiedy mówimy o powiększeniu węzłów chłonnych (limfadenopatii)? Przyczyny powiększenia węzłów chłonnych Zakażenia Choroby o podłożu immunologicznym Choroby nowotworowe Inne choroby Jakie objawy najczęściej towarzyszą limfadenopatii? Powiększenie węzłów chłonnych u dzieci Co robić w przypadku rozpoznania u siebie limfadenopatii i kiedy zgłosić się do lekarza? Na co zwrócić szczególną uwagę i jakie badania należy wykonać? Lekarz w trakcie konsultacji limfadenopatii najczęściej może zapytać: Jakie badania mogą okazać się przydatne w różnicowaniu tej dolegliwości?
Kiedy mówimy o powiększeniu węzłów chłonnych (limfadenopatii)?
O powiększonych węzłach chłonnych u osób dorosłych mówimy, gdy ich średnica przekracza 1 cm. Dochodzi do tego jeśli w obrębie węzła chłonnego następuje zwiększenie liczby prawidłowych limfocytów lub komórek innego pochodzenia. Stwierdzenie limfadenopatii obwodowych węzłów chłonnych jest możliwe podczas wizyty u lekarza pierwszego kontaktu dzięki badaniu palpacyjnemu. Kiedy rozrost węzłów chłonnych ogranicza się do jednego miejsca na ciele (np. dołu pachowego), to mówimy o limfadenopatii zlokalizowanej, natomiast gdy znajduje się w wielu miejscach, to jest to limfadenopatia uogólniona.
Zazwyczaj węzły chłonne są trudno wyczuwalne palcami i nie przyczyniają się do wystąpienia dolegliwości bólowych. Jednak podczas niektórych infekcji można wyczuć je w miejscach ich obwodowego występowania.
Rozróżnić możemy węzły chłonne odczynowe, które pod skórą są łatwo przesuwalne, ale czynność ta sprawia ból i powoduje zaczerwienienie skóry. Przeważnie występują jako pokłosie infekcji i stan zapalny mija po ok. 2 - 3 tygodniach. Za bardziej alarmujące uznawane są węzły chłonne nieodoczynowe, które nie są bolesne, mają często do 2 cm średnicy, ale zbijają się w twarde w dotyku pakiety, których nie sposób przesunąć pod skórą, utrzymują się ponad 3 tygodnie i wymagają pilnej konsultacji z lekarzem w celu wykluczenia groźnych dolegliwości.
Zakażenia
Stanowią one ⅔ przypadków, w których dochodzi do limfadenopatii, wyróżniamy:
- Zakażenia wirusowe: wirus opryszczki, ospa wietrzna, odra, różyczka, mononukleoza zakaźna, cytomegalia, wirusowe zapalenie wątroby, rumień nagły (gorączka trzydniowa), półpasiec, HSV czy wirus HIV.
- Zakażenia bakteryjne: angina, gruźlica, zapalenie gardła, zapalenie migdałków (w tym także przewlekłe), salmonella, choroba kociego pazura, gronkowiec, szkarlatyna, kiła, próchnica zębów, jersinioza, promienica.
- Zakażenia grzybicze: kryptokokoza (drożdżyca europejska), histoplazmoza (choroba Darlinga), kokcydioidomykoza, blastomykoza (drożdżyca, choroba Gilchrista), sporotrychoza.
- Zakażenia pierwotniakowe: toksoplazmoza.
Przyczyny powiększonych węzłów chłonnych
Do powiększenia węzłów chłonnych może dochodzić w następujących przypadkach:
- Infekcje o etiologii wirusowej (najczęstsza przyczyna limfadenopatii), bakteryjnej oraz pasożytniczej,
- Choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina układowa i inne,
- Nowotwory: białaczki, chłoniaki i przerzuty nowotworowe do węzłów chłonnych,
- Nadwrażliwość na niektóre leki np. allopurinol (stosowany przy leczeniu dny moczanowej), czy kaptopril (stosowany doraźnie przy leczeniu nadciśnienia tętniczego),
- Ukąszenia,
- Po szczepieniach ochronnych,
- Sarkoidoza,
- Choroby metaboliczne i spichrzeniowe.
U nas zapłacisz kartą