U nas zapłacisz kartą
Leczenie łuszczycy na twarzy - Skuteczne metody i terapie
Leki stosowane w łuszczycy
Terapia miejscowa stosowana jest u osób z łagodną postacią łuszczycy. Czym smaruje się zmiany łuszczycowe? Wykwity na skórze leczy się za pomocą maści: salicylowej, mocznikowej, solankowej (maść z chlorkiem sodu), dziegciowej oraz cygnoliny (antraliny). Preparaty te mają działanie przeciwświądowe i znieczulające, pomagają złuszczać biało-srebrną łuskę, a jednocześnie nawilżają skórę. Dziegć oraz cygnolina są dodatkowo pomocne w redukowaniu czerwonych plam. Jednocześnie pacjenci skarżą się na nieprzyjemny zapach, uczucie lepkości, brudzenie ubrań i powodowanie podrażnienia skóry po stosowaniu wyżej wymienionych substancji, szczególnie kwasu salicylowego, dziegciu i antraliny. W terapii stosuje się również kortykosteroidy, witaminę D3 i pochodne witaminy A .
Umiarkowana i ciężka postać łuszczycy wymaga bardziej zaawansowanego leczenia. W bardzo poważnych przypadkach choroby można zastosować leczenie immunosupresyjne, a także naświetlania – fototerapię i fotochemioterapię. Fototerapia polega na naświetlaniu skóry lampami wykorzystującymi promieniowanie UVA i UVB. Fotochemioterapia (PUVA) opiera się o działanie promieniowania UVA w połączeniu z psoralenem, który jest lekiem zwiększającym wrażliwość skóry na światło. Czasem niezbędna jest antybiotykoterapia, a nawet hospitalizacja, jeśli więcej niż 25 proc. skóry uległo zmianom, kiedy łuszczyca towarzyszy innym chorobom lub utrudnia codzienne funkcjonowanie.
Preparaty stosowane w umiarkowanej i ciężkiej postaci łuszczycy to: metotreksat, cyklosporyna, acytretyna i fumaran dimetylu. Istnieje także możliwość podjęcia terapii biologicznej, w ramach ktoórej pacjentowi podaje się leki z grupy inhibitorów TNF-alfa. Leczenie łuszczycy paznokci jest bardzo trudne. Pacjentom zalecane są preparaty z kortykosteroidami wraz z opatrunkiem okluzyjnym oraz kwas salicylowy z dipropionianiem betametazonu.
Różne formy łuszczycy
Istnieją różne formy tego schorzenia:
- łuszczyca fałdowa lub odwrócona (zlokalizowana w fałdach pośladkowych, płciowych, podżuchwowych)
- łuszczyca paznokci (na paznokciach)
- łuszczyca dłoniowo-podeszwowa (powodująca pęknięcia i szczeliny na stopach)
- łuszczyca skóry głowy
- łuszczyca twarzy
Ciężkie postacie łuszczycy
To schorzenie dermatologiczne może przybierać poważne formy:
- łuszczyca erytrodermiczna (skóra jest odsłonięta) zwykle wymaga hospitalizacji
- łuszczyca krostkowa (obecność krost z jałową zawartością)
- łuszczyca artropatyczna lub reumatyzm łuszczycowy (przewlekły zapalny reumatyzm dotyczący stawów)
Jak leczyć łuszczycę w domu?
2 sposób – sól z Morza Martwego
Sól z Morza Martwego doskonale działa na zmiany skórne, wywołane łuszczycą. Zawiera w sobie sporo manganu, potasu, sodu, magnezu, żelaza, wapnia, chlorku, amonu, siarczanu, węglanu czy fluorku. Wszystkie te pierwiastki wpływają na polepszenie stanu skóry. Jak leczyć łuszczycę solą? Wystarczy brać w niej… kąpiel. Na początek wystarczy kąpiel 3 razy w tygodniu– później możesz ograniczyć kąpiele do jednej na tydzień. Sól z Morza Martwego to dobry pomysł na leczenie domowe, ponieważ:
- sprzyja gojeniu się ran i odnowie naskórka,
- niszczy drobnoustroje,
- reguluje rogowacenie się skóry,
- poprawia nawodnienie organizmu,
- zapobiega suchości skóry.
3 sposób – leczenie ziołami
Nie od dziś wiadomo, że niekonwencjonalne leczenie się ziołami to doskonały sposób na wiele dolegliwości – również związanymi ze zmianami skórnymi, wywołanymi przez łuszczycę. Zioła nie zawierają konserwantów, a więc wykazują bardzo pozytywne oddziaływanie na skórę. Dzięki nim łuszczyca krostkowa czy też uogólniona może zostać znacznie złagodzona. Jakimi ziołami najlepiej się leczyć? Wśród polecanych wyróżnia się:
- rumianek – łagodzi swędzenie i zaczerwienienie,
- wiesiołek dwuletni,
- len – przyspiesza regenerowanie się naskórka,
- uczep trójlistkowy,
- łopian,
- ostropest plamisty,
- mahonia pospolita,
- akacja,
- liście brzozy,
- skrzyp polny.
Wystarczy zaopatrzyć się w wybrane zioła, zmielić je w takich samych porcjach i zaparzać przez ok. 10, maksymalnie 15 minut. Najlepiej użyć jednej łyżki ziół na jeden litr wody – napar nie może być zbyt mocny. Należy spożywać tak przygotowaną miksturę 2, 3 razy dziennie. Leczenie ziołami jest bardzo skuteczne, a więc naprawdę warto sięgnąć po te domowe sposoby na łuszczycę! Sprawdź także ten artykuł z domowymi sposobami na ból żołądka.
Dziedziczenie łuszczycy
Szacuje się, że u niemal 30% chorych łuszczyca występuje rodzinnie. Dziedziczenie jest wieloczynnikowe i wielogenowe. Zdrowi rodzice mają 1-2% szans na urodzenie dziecka z łuszczycą. Gdy choruje jeden rodzic, ryzyko wzrasta do 10-20%, a jeśli łuszczycę mają oboje rodziców, ryzyko pojawienia się łuszczycy u potomstwa wynosi aż 50-70%.
W odniesieniu do czasu rozwoju choroby i jej sposobu ujawniania się, łuszczycę zwykłą dzieli się na dwa typy:
- Łuszczycę dziedziczną . Pojawia się przed 40 rokiem życia – zwykle w dzieciństwie lub wieku młodzieńczym. Dotyczy 85 proc. wszystkich przypadków łuszczycy. Charakteryzuje się cięższym przebiegiem i gorszą odpowiedzią na leczenie.
- Łuszczycę dorosłych . Występuje u osób po 40 roku życia, u których nie obserwuje się zwiększonego ryzyka zachorowań w rodzinie. Ma łagodniejszy przebieg, ale częściej pojawia się na paznokciach i stawach.
Ponadto w klasyfikacji łuszczycy uwzględnia się lokalizację zmian oraz obraz kliniczny schorzenia. Wśród najczęściej występujących odmian wyróżnia się:
- Łuszczycę pospolitą – to najczęstsza postać choroby. Występuje u 80–90 proc. wszystkich chorych. Na skórze pojawiają się wypukłe, zaczerwienione obszary pokryte biało-srebrną łuską.
- Łuszczycę stawową – to jedna z bardziej niebezpiecznych postaci łuszczycy skóry. Proces chorobowy w łuszczycy stawów jest uwarunkowany zaburzeniami ze strony układu odpornościowego. Charakterystyczne dla tej postaci jest zesztywnienie i stan zapalny kręgosłupa, oraz stawów krzyżowo-biodrowych. Objawami łuszczycowego zapalenia stawów są ból, sztywność i obrzęk stawów. Powikłaniem mogą być deformacje stawów, upośledzenie sprawności ruchowej, czasem nawet trwałe kalectwo.
- Łuszczycę kropelkowa – pojawia się w postaci małych, owalnych punkcików o wielkości maksymalnie 1 cm. Ta postać choroby może być powikłaniem paciorkowcowego zapalenia gardła lub innych infekcji bakteryjnych i wirusowych. Często występuje u dzieci jako pierwszy objaw łuszczycy zwykłej.
- Łuszczycę plackowatą – zmiany łuszczycowe są ułożone symetrycznie, przybierają formę dużych i zlewających się ze sobą wykwitów o czerwonym kolorze. Pokryte są srebrną łuską, która szybko się namnaża.
- Łuszczycę odwróconą – pojawia się tylko w miejscach, które na co dzień zginamy – najczęściej w okolicach stawów. Zmiany przybierają formę czerwonych lub różowych, niewielkich placków z łuską. Bardzo często ta postać łuszczycy dotyczy osób starszych.
