U nas zapłacisz kartą
Witaj w świecie www.luszczyca.pl - Wszystko, co musisz wiedzieć o łuszczycy
Łuszczyca paznokci (psoriasis unguium)
Łuszczyca paznokci często występuje wraz z innymi odmianami łuszczycy na ciele. Czasami jednak zdarza się, że jest to jedyna forma łuszczycy u chorego. Łuszczyca paznokci zwykle jest mylona z grzybicą paznokci.
Charakterystycznymi objawami łuszczycy paznokci są naparstkowate wgłębienia płytki paznokcia, a także występujące pod paznokciem grudki łuszczycowe przypominające plamy olejowe. Pod paznokciem często gromadzą się zmiękczone masy rogowe. Paznokieć jest wówczas biały lub żółty, gdyż nie przylega do podłoża. W szczególnie nasilonych zmianach paznokcie mogą ulegać rozwarstwienion i mogą nawet odpaść.
Łuszczyca kropelkowata (psoriasis guttata)
Łuszczyca kropelkowata (inaczej łuszczyca drobnogrudkowa) charakteryzuje się licznymi maleńkimi grudkami (poniżej 1 cm) szeroko rozlanymi po ciele – z reguły są bardzo liczne. Kształtem przypominają krople. Obecność łusek może być różnie nasilona. Wysiewom często towarzyszy świąd. W przypadku tej formy łuszczycy prawie zawsze zauważa się jej pojawianie na miejscach urazów skóry.
Ten rodzaj łuszczycy najczęściej występuje we wczesnym wieku (dzieci i młodzież). Często jest spowodowany infekcjami paciorkowcowymi gardła (np. zapalenie gardła, migdałów). Do wysiewy często dochodzi w tydzień po infekcji. W początkowej fazie wysyp może być intensywny.
Ta forma łuszczycy często może ustąpić samoistnie po kilku tygodniach od wysypu, dając choremu przez długi czas spokój. Niestety często po remisji może przerodzić się w łuszczycę plackowatą.
Wykwity
Głównym objawem łuszczycy są wykwity na skórze, zwykle w kolorach czerwoności. Są one wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry. Zmiany łuszczycowe mogą mieć jednak zróżnicowany wygląd i formę. W zależności od rodzaju łuszczycy mogą być to przykładowo pojedyncze czerwone zmiany, zmiany pokrywające znaczną część ciała, czy też zmiany w postaci krostek ropnych.
Najczęstszym objawem towarzyszącym samym wykwitom skórnym jest łuska zbierająca się na tych zmianach. Jest to nadprodukcja naskórka, która jest wypychana do górnej powierzchni skóry zbyt szybko. Dlatego ta warstwa obumiera i przekształca się w łuskę, która gdy już wyschnie najczęściej odpada od zmiany łuszczycowej.
Łuski mogą mieć różną grubość. Mogą być pojedynczymi fragmentami lub nawarstwione (na głowie często przy nieleczonej łuszczycy dochodzi do dużego nawarstwienia łuski). Zdarza się, że przy łuszczycy głowy łuszczenie się może przypominać łupież.
Choroby współistniejące z łuszczycą
U chorych na łuszczycę stwierdza się większe niż w populacji ogólnej, związane z uogólnionym stanem zapalnym ryzyko wystąpienia chorób metabolicznych (cukrzyca, otyłość, nadciśnienie tętnicze) oraz chorób układu krążenia (miażdżyca, choroba niedokrwienna serca, zawał serca, udar mózgu). Choroba znacząco obniża jakość życia pacjentów, negatywnie wpływa na codzienne funkcjonowanie i stosunki międzyludzkie, co zwiększa ryzyko depresji.
Charakterystycznym objawem łuszczycy są specyficzne zmiany skórne wynikające z zaburzonego procesu regeneracji naskórka. W początkowej fazie choroby występuje wykwit pierwotny – to wyraźnie odgraniczona, czerwonobrunatna grudka o drobnopłatowej, złuszczającej się powierzchni. Może mieć wielkość od łebka szpilki do wykwitu o średnicy 1–2 cm. Zmiany w pełni rozwinięte, tzw. tarczki są większe (średnicy nawet kilku centymetrów) i pokryte mocno przylegającymi srebrzystymi łuskami, czyli blaszkami łuszczycowymi. Po zdrapaniu łuski ukazuje się błyszcząca, jakby pokryta woskiem powierzchnia (objaw świecy stearynowej) oraz drobne kropelkowate krwawienia (objaw Auspitza).
Łuszczycy może towarzyszyć świąd, głównie w okresie zaostrzenia zmian skórnych.
Fot. 1. Zmiany skórne w łuszczycy
Typowa lokalizacja zmian to łokcie, kolana, owłosiona skóra głowy i okolica lędźwiowo-krzyżowa. W rzadkich przypadkach zmiany obejmują całą powierzchnię skóry.
Dla aktywnej postaci łuszczycy charakterystyczny jest objaw Koebnera – zmiany łuszczycowe występują po upływie 6–12 dni wzdłuż linii zadrapania naskórka.
