Jak skutecznie leczyć trądzik różowaty - Praktyczne porady i strategie
Leczenie trądziku różowatego
Jak leczyć trądzik różowaty? Cóż, terapia ma w tym przypadku indywidualny charakter i zależy od nasilenia objawów oraz stadium choroby. To długotrwały proces, który wymaga cierpliwości, zaangażowania i sumienności. Leczenie obejmuje stosowanie środków farmakologicznych, pielęgnację oraz zmianę stylu życia i pewnych nawyków na zdrowsze. Skuteczny lek na trądzik to antybiotyk, najczęściej taki, jak:
- tetracyklina,
- klindamycyna,
- erytromycyna,
- metronidazol.
Leki te należy stosować miejscowo, bezpośrednio na skórę twarzy lub doustnie. Tabletki na trądzik współdziałają z maściami i żelami.
Maść na trądzik różowaty powinna zawierać:
- nadtlenek benzoilu,
- sulfacetamid,
- siarkę,
- kwas azelainowy.
Efekty terapii widoczne są po kilku miesiącach regularnego stosowania. Jeżeli mimo leczenia antybiotykami zmiany skórne nadal się utrzymują, lekarz może zaproponować leczenie izotretynoiną – pochodną witaminy A. Jest to wysoce skuteczny lek, jednak ma liczne skutki uboczne.
Osoby, które borykają się z uciążliwymi i dużymi zmianami, mogą zdecydować się na laserowe usuwanie trądziku różowatego. Wiązka światła obkurcza, zamyka i uszczelnia naczynka, dzięki czemu znika zaczerwienienie twarzy. Kliniki medycyny estetycznej mają w ofercie kilka typów laserów, które różnią się działaniem, jednak każdy z nich jest bezpieczny dla zdrowia, nie powoduje uszkodzenia zdrowych tkanek. Stosowanie kwasów na trądzik różowaty nie jest zalecane, aby dodatkowo nie podrażnić skóry.
Zobacz także
Kaszak – czym jest, czym grozi i jak się go leczy?
Trądzik różowaty - objawy i leczenie. Jak wygląda początek choroby?
Niezwykle ważne jest uwrażliwienie społeczeństwa na pierwsze, często niepozorne zmiany skórne, jak nawracający rumień twarzy. Niestety pacjenci na początku choroby nie zdają sobie sprawy z konieczności leczenia i nie szukają pomocy u dermatologa, a właśnie wczesne rozpoznanie trądziku różowatego oraz rozpoczęcie właściwego postępowania i terapii to szansa na uniknięcie zaostrzeń – ekspert kampanii „Róż się do lekarza” dermatolog dr hab. Aleksandra Batycka-Baran z Katedry i Kliniki Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
Początek trądziku różowatego może przebiegać jako napadowe czerwienienie skóry twarzy („okres prerosacea”). Między epizodami występowania rumienia skóra wygląda prawidłowo.
Trądzik różowaty — przyczyny
Przyczyny trądziku różowatego mają swoje podłoże w zaburzeniach naczynioruchowych, czyli łatwym czerwienieniu się skóry pod wpływem bodźców fizycznych i emocjonalnych. Zaliczany jest do chorób genetycznych. Występowanie zmian lub ich zaostrzenia w głównej mierze powodują:
- stres,
- ekspozycja na słońce,
- duża ilość ciężkostrawnych potraw w diecie,
- nadużywanie alkoholu,
- zaburzenia miesiączkowania,
- drożdżaki,
- zakażenie nużeńcem,
- posiadanie wirusa opryszczki wargowej,
- przyjmowanie dużych dawek witaminy B6 i B12,
- częste korzystanie z sauny i basenów (chlorowana woda),
- przyjmowanie zewnętrznych preparatów m.in. glikokortykosteroidów na skórę twarzy,
- stosowanie leków obniżających poziom cholesterolu oraz kwasu nikotynowego.
Trądzik różowaty jest przypadłością, która ujawnia się u około 10% populacji, u osób w wieku od 30. do 35. lat. Zazwyczaj na trądzik zapadają osoby o jasnej karnacji, włosach i oczach, mający I lub II fototyp skóry. U mężczyzn trądzik przebiega o wiele ciężej niż u kobiet.
Badania wykazały, że trądzik różowaty ma również związek z alergią, do której dochodzi na drodze oddechowej. Najczęstszymi alergenami są:
- pyłki chwastów,
- kurz domowy,
- pyłki drzew,
- pierze,
- alergeny wziewne A1 (pleśni),
- Dermatophagoides pteronyssimus (skórożarłoczek skryty - gatunek z rzędu roztoczy bytujący w ludzkim otoczeniu),
- Dermatophagoides farinae (roztocze kurzu domowego).