U nas zapłacisz kartą
"Pyszcze na plecach - Dlaczego się pojawiają i jak z nimi walczyć"
Dlaczego powstają pryszcze na plecach?
Przyczyny powstawania pryszczy na plecach są takie same jak w przypadku pryszczy na twarzy. Najczęstszą przyczyną powstawania wyprysków są zmiany hormonalne w organizmie, które są nieodłącznym elementem okresu dojrzewania, ale mogą pojawić się również w późniejszym okresie.
Testosteron i pryszcze na plecach
W dużej mierze to testosteron wpływa na funkcjonowanie gruczołów łojowych i jest odpowiedzialny za powstawanie pryszczy. Pod wpływem tego hormonu gruczoły wydzielają nadmierną ilość sebum, które zatyka pory. Z kolei one stanowią idealne miejsce do namnażania się bakterii, co prowadzi do powstawania stanów zapalnych – bolesnych, ropnych pryszczy na plecach, ramionach, dekolcie oraz twarzy.
Inne przyczyny pryszczy na plecach u dorosłego
Zaburzenia hormonalne to nie jedyna przyczyna powstawania wyprysków. U osób dorosłych, po 30 r.ż., pryszcze na plecach mogą być wywołane przez czynniki takie jak:
- przyjmowanie niektórych leków (sterydowych, przeciwpadaczkowych),
- czynniki genetyczne ,
- silny, przewlekły stres ,
- ogólne przemęczenie ,
- nietolerancja glutenu czy nabiału,
- złe nawyki żywieniowe – zbyt częste sięganie po produkty wysoko przetworzone i zawierające duże ilości cukru,
- wysuszenie skóry m.in. przez działanie promieni UV,
- szkodzące skórze kosmetyki – m.in. niektóre kolorowe żele pod prysznic zawierające sztuczne barwniki,
- noszenie ubrań ze sztucznych tkanin nieprzepuszczających powietrza.
Przyczyny pryszczy na plecach u kobiet
Za pryszcze na plecach u kobiet często odpowiadają zaburzenia hormonalne, a dokładniej nadmiar w organizmie androgenów, męskich hormonów. Poza zmianami skórnymi symptomy, które powinny skłonić do zbadania poziomu androgenów, to nieregularne miesiączki i hirsutyzm – nadmierne owłosienie.
Pryszcze na plecach – leczenie
W przypadku występowania intensywnych zmian skórnych konieczna jest wizyta u lekarza dermatologa. Należy się do niego udać także, gdy stosowanie odpowiednich kosmetyków oraz dostępnych bez recepty preparatów nie przynosi poprawy. Pryszcze na plecach leczymy zwykle miejscowo, a w przypadku braku skuteczności terapii sięgamy po leczenie ogólnoustrojowe. Dermatolodzy najczęściej zalecają stosowanie maści, kremów lub płynów do użytku zewnętrznego. Gdy te nie przynoszą pożądanych efektów, stosuje się antybiotyki lub retinoidy. W przypadku kobiet skuteczna można okazać się doustna antykoncepcja, lecz decyzję o jej włączeniu warto podjąć w porozumieniu z ginekologiem. Leczenie trwa zwykle długi okres czasu, dlatego nie należy zniechęcać się w przypadku braku natychmiastowych efektów [1, 2].
W przypadku często powracającego problemu pryszczy na plecach należy szczególną uwagę zwrócić na odzież – powinna być przewiewna i wykonana z dobrej jakości naturalnych materiałów.
Zmian trądzikowych nie powinno się opalać, ponieważ grozi to pogorszeniem stanu skóry. Bezwzględnie zakazane jest wyciskanie pryszczy, które powoduje rozsiew bakterii na większą powierzchnię skóry. Całkowite wyleczenie trądziku jest możliwe pod warunkiem utrzymywania prawidłowej higieny i włączenia odpowiedniej terapii [1].
Pryszcze na plecach – kto jest najbardziej narażony?
Opisywane zmiany dotykają najczęściej młodzież. Zdecydowana większość nastolatków zmaga się z problemem zmian skórnych w mniejszym lub większym stopniu. Zmiany dotyczą nie tylko pleców – mogą być zlokalizowane w wielu miejscach ciała (głównie na twarzy i klatce piersiowej). Zwykle pojawiają się tam, gdzie najwięcej jest gruczołów łojowych. Nieco rzadziej mamy do czynienia z występowaniem zmian skórnych w innym wieku. W grupie osób od 35. do 44. roku życia mówimy tutaj o 8% populacji, natomiast w przypadku noworodków zmiany mogą dotykać co piąte urodzone dziecko [1, 2].
By zmniejszyć ryzyko powstawania wykwitów, należy skupić się na higienie. Dokładne i częste mycie stref dotkniętych zmianami jest konieczne, by stale zwalczać drobnoustroje gromadzące się w tych miejscach. Odpowiednia higiena jest szczególnie istotna w okresie letnim, gdy skóra wystawiona jest na działanie wysokich temperatur, co sprzyja intensywnemu poceniu się. Dodatkowo należy zadbać o prawidłowo zbilansowaną dietę. Pomocne będą także preparaty dostępne w aptece, takie jak witaminy z grupy B o działaniu przeciwłojotokowym. Warto także zadbać o prawidłowy poziom witamin C, A, E. Pomocny może okazać się także cynk, który pomaga utrzymać prawidłową kondycję skóry. Alternatywnie można zaopatrzyć się w preparaty złożone zawierające najczęściej witaminy oraz wyciągi roślinne o działaniu antyseptycznym, antyoksydacyjnym i oczyszczającym. W aptece znajdziemy również szeroki wybór kosmetyków przeciwtrądzikowych. Działają one nawilżająco, łagodząco i przeciwbakteryjnie, a jednocześnie regulują wydzielanie sebum. Warto rozważyć także kąpiele ziołowe, do których można użyć np.:
- fiołka trójbarwnego,
- lipy,
- rumianku,
- szałwii [2].
Domowe sposoby na pryszcze na plecach
Pryszcze na plecach pozwoli przede wszystkim zwalczyć odpowiednia dieta bogata w cynk. Jego doskonałe źródło stanowią: wątroba cielęca i wieprzowa, pestki dyni, kasza gryczana i biała fasola. Dziennie należy wypijać 8 szklanek wody, aby wypłukiwać zalegające toksyny.
W procesie pozbycia się pryszczy z pleców niezwykle istotnym aspektem jest higiena. Wskazane jest używanie delikatnych kosmetyków, zwłaszcza takich, które są przeznaczone specjalnie dla skóry trądzikowej. Pomocne będą środki do pielęgnacji z wyciągami z rumianku i nagietka oraz tonik do przemywania skóry na bazie cytryny, aloesu lub ogórka. Punktowo można nakładać antybakteryjną maść cynkową. Raz w tygodniu warto stosować peelingi – najlepsze będą enzymatyczne, ponieważ nie podrażniają skóry i zmian trądzikowych – oraz kąpiele ziołowe, zwłaszcza z naparami z szałwii, bratka i rumianku. Wyciągi z tych ziół odświeżą i odkażą skórę. Zalecane jest także picie ziołowych naparów trzy razy dziennie do posiłków.
Walce z trądzikiem na plecach sprzyja noszenie przewiewnej odzieży wykonanej z bawełny i lnu, wysypianie się i pozbycie się źródeł stresu. Kortyzol, hormonalny czynnik stresogenny, nie jest wówczas wydzielany w nadmiarze, dzięki czemu nie zaburza gospodarki hormonalnej.
